மழை வர போகுதே – 1

சென்னை – திருச்சி செல்லும் ஹைவேசில் எங்கள் நான்கு சக்கர வாகனம் சீறி பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
அந்த வண்டியை ஓட்டியவர் மனதிற்கு ஏற்ப அந்த வண்டியும் வேகம் எடுத்து சென்றது. ஒரு கையில் ஸ்டேரிங்கை பிடித்து ஓட்டியவர் மறுக்கையில் சைமியிலி? பால் பிடித்து அவர் கோவத்தை அதன் மிது காட்டிக் கொண்டிருந்தார்.

அவரின் மனம் முழுவதும் உலை கனலாகக் கொதித்து கொண்டிருந்ததை அவர் முகம் காட்டிக் கொடுத்தது. அதற்கு மருந்தாக அவருக்குப் பிடித்த பாடலை வண்டியில் இருந்த எஃவம் மூலம் ப்ளுடூத் கனெக்ட் செய்து கேட்டபடி வண்டியை கவணமாக சொலுத்த கஷ்டம் பட்டு கொண்டிருந்தார் என் அப்பா வெற்றிவேல்.

வண்டியில் அவர் கேட்டுக் கொண்டு வந்த இளையராஜாவின் பாடல் வேற என்னை சோகத்தில் கரைந்து கொண்டிருந்து மேலும் என் தலையில் எற்பட்டுயிருந்த அடியால் வேற தலை வழி உயிர் போக வழித்தது. அதற்கு இணங்கவே வானமும் கூட இப்பவா அப்பாவா என்ற நிலையில் மின்னலடித்து மழை வரும் என்ற செய்தியைக் காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

கார் ஜன்னல் வழியே சில்லென்ற காற்று என் தேகத்தை தீண்டிச் செல்ல. எங்கள் ரணமான மனதில் மேலும் ரணம் சேர்த்து கொண்டிருந்தது.

நான் வெற்றி என்கிற வெற்றிமாறன். வயது 20 செண்னையில் பிரபலா கல்லூரியில் இருதியாண்டு படித்து வருகிறேன்.

திருச்சி தான் எங்கள் சொந்த ஊர் பரம்பரை பரம்பரையாய் தங்க நகை மற்றும் துணி வியாபரம் செய்து வருகிறோம் எங்களுக்கு சொந்தமாக திருச்சியை சுற்றி முன்று கடைகள் உள்ளன.

என் குடும்பத்தில் மொத்தம் நான்கு பேர் மட்டும் தான். நான். அப்பா. அம்மா மற்றும் என் அப்பாவின் அம்மா என்னொட செல்ல பாட்டி திலகவத்தி.

அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் 12 வயது வித்தியாசம். அம்மா 18 வயசு வந்தவுடன் என் அப்பாவை காதலிச்சு கல்யாணம் பனிகிட்டாங்க.

ஆனா ஊர் மக்களுக்கு பொருத்தவார மாமான் பொண்ண (அதாவுது அத்தை மகளை )வயசு வித்தியாசம் பார்க்காம கட்டிகிட்டானு சொல்லுவங்க.

ஆனா உன்மையில் அம்மா தான் அப்பாவை உருகி உருகி காதலிச்சு. சில பல போரட்டம் நடத்தி அப்பாவா காதல் பன்னவச்சு கல்யாணம் பண்ணிடாங்கா. அவுங்கா கல்யாணம் முடுச்ச அடுத்த பத்தவாது மாசம் இருவர் காதலுக்கு அர்த்தமா என்ன பெத்துகிட்டாங்கா.

எங்க குடும்ப வழக்கம் படி வெற்றிங்கிறா வார்த்த முதல் இருக்கனும் பையனே பொண்னோ முதல் பெயர் வெற்றினு இருக்கும். அதனால எணக்கு வெற்றிமாறன் பெயர் வச்சங்கா.

அதனால என்னோமோ சின்ன வயசுள இருந்தே எணக்குளா எப்பையும் எங்கையும் எதுலையும் வெற்றிபேறனுமுனு ஒரு துடிப்பு இருந்துடே இருக்கும் அதக்கு காரணம் என் குடும்பம் சுழல் தான் என்னோட அப்பா எப்பையும் நல்ல நண்பணகவும். எதாவுது தவரோ அல்லத்து தடுமாறும் போதை குருவாக எப்பையும் அம்மா இருப்பாங்கா. அப்பொறம் என்னொட செல்ல பாட்டி என்னை தங்கு தாங்குனு தாங்குவாங்கா அதனால என்னவோ எதுலையும் வெற்றிய சுலபமாக அடையா முடிஞ்சத்து.

என்னொட கல்லூரி படிப்பு முடிக்கிற வருடம் அப்பாகிட்ட பி. சி பன்ன போறாத சொன்னேன் அதுக்கு அப்பா உடனே சமதம் தெருவிச்சவரு எனக்கு இரண்டு அப்சன் குடுத்தாரு ஒன்னு வெளிநாட்டுலையும் இன்னோனு இங்கையே உள்நாட்டில் ஏதாவுது பெரிய காலேஜில் பி. சி படிக்க அப்சன் குடுத்தாரு. பொதுவா என்னோட விசியத்துல அப்பா எந்த தடையும் பண்ண மாட்டார் ஆனா இதுல மட்டும் அப்சன் கூடுக்க காரணம் வெற்றிசெல்வி அதாவுது என்ணோட அக்கா.

என்னாட விட்டுலா நாலு பேருனு அக்கானு யாரையோ சொல்லுரானு யோசிகிறிங்கலா. இருங்க தொளிவா சொல்லுரா.

வெற்றிசெல்வி என்னொட அப்பாவுக்கு அம்மாவின் அக்காவுக்கு (முதல் மனைவிக்கு) பிறந்தவங்கா. கல்யாணம் ஆகி 10 வருசம் கழிச்சு பிறந்துனாள குடும்பத்துக்கு முத்த வாரிசுனு அதிகாம பாசம் அவுங்க மேல்ல. ஆனா அவுங்கா பிறந்த சில வருசத்துலையே பெரியம்மா ஏதோ உடம்பு சரியில்லாமல் இறந்துடாங்கா.

அவுங்க இறந்தசமையம் அம்மா அவுங்க பள்ளி படிப்ப முடிச்சிட்டு இருந்தாங்கா. அவுங்காள பத்துக்க அப்போ அப்போ அப்பா விட்டுக்கு வந்தவங்க தான் எதோ ஒரு சுழ்நிலையிலா அப்பா மேல காதல் வந்து சில பல கலாட்டா பண்ணி ஆவர கல்யாணமும் பண்ணிகிட்டாங்கனு பாட்டி சொல்லியிருக்காங்க.

எனக்கு விவரம் தெறிச்ச நாள் முதல் (4 வயது) அக்காவுக்கும் எணக்கு சண்ட தான் அதிகமா இருக்கும் காரணம் “அம்மாகூட யாரு இறுக்கறாதுனு துங்குறாதுனு “. ஆனா அம்மா எங்க இரண்டு பெரையும் ஒன்னா தான் பாத்துவாங்க அப்படி இருந்தும் எங்களுக்குளால பனி போர் மட்டும் நடந்திட்டே இருக்கும்.

ஆனா அதுவும் சில காலம் தான் எனக்கு நல்லத்து கேட்டத்து தொரியுர வயசு (10 வயது)வந்தாதும் தான் பாட்டி அவங்க அம்மா இறந்ததையும் மற்றும் அம்மா செல்வியா பத்துக்க இங்க வந்து அப்பாவை கல்யாணம் பண்ணிகிடதையும் சொண்ணவங்க எங்க இவுங்களும் அவள விட்டு பொய்யிடுவாங்கனு சிண்ண பயம் தான் அவளுக்குனு எணக்கு புரிய வச்சங்காக.

அதிலிருத்து அவள் மேல் இருந்த பாசம் இன்னும் அதிகமா ஆகிறிச்சு அம்மாகூடவும் கொஞ்சம் தள்ளி இருக்க அரம்பிச்ச அவளுக்காக.

ஆதோட அவள் மேல அன்பு கட்ட அரம்பிச்ச!செல்வி வயசுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறாமா எங்க போணாலும் பாடி காட் மாதிரி அவ கூட அம்மா இருந்து பாத்துக்கு சொல்லுவாங்கா. அப்படி இருந்தும் அவளுக்கு எப்பையும் அம்மா தான் என்ன கண்டுக்கவே மட்டா எல்லாம் சின்ன விசியாமுனாலும் குட அம்மாட சொல்லிடுவா எத்தையும் மறச்சு வச்சுக்கமாட்ட அவுங்கிட்ட மட்டும்.

படிப்பிலும் சரி. விளையாட்டிலும் கேட்டிகாரி. சின்ன வயசுலா ஒரு நாள் இரண்டு பெருக்குலா சண்ட அதிகமா அயிருச்சு யாருக்கு அம்மா முதல சாப்பாடு ஊட்டி விடுவாங்கனு.
இரண்டு பெருக்கு ரத்தம் வாரத கூறைதான்.

அப்போ அம்மா எங்க சண்ட நிருத்த உங்கள யாரு பட்டிப்பிலும் விளையாட்டிலும் பேஷ்டோ அவுங்களுக்கு தான் பஸ்ட் ஊட்டி விடுவான் அம்மா ஒரு பேச்சுக்க சொல்ல அனையிலிருந்து எணக்கு அம்மா இரண்டாவது வாய்தான் ஊட்டி விடுவாங்கா.

ஒரு கட்டத்தில பள்ளி. கல்லூரி இரண்டையுமே திருச்சியிலேயே முடிச்சுடா. அப்பாவும் அவள வெளிநாட்டுலா படிக்க சொல்லி எவ்வளவு எற்பாடு பண்ணியும் அம்மாகூட வந்த நானு போர இல்லான வேணானு மல்லுக்கு நின்னு சதிச்சுட்டா.

எல்லாதுலையும் திறமையா இருக்க தொறுஞ்ச அவளுக்கு தணியா எங்கையும் பிரச்னையை சமலிக்குறாது கஷ்டமுனு அப்பா ஒரு சில சுழ்நிலையில்ல புருஞ்சுகிட்டாரு.

அம்மா. அப்பா கைகுளேயே இருக்குறாது நல்லது தான் ஆனா இன்னும் இரண்டு முன்னு வருசத்துல வேறு விட்டுக்கு கல்யாணம் பன்னி குடுக்கனு. அங்க சண்ட பிரச்சனை வந்த சமலிக்க அவளுக்கு வெளி உலகம் அனுபவம் வேனுமுனு அப்பா அவளுக்கும் இரண்டு அப்சன் குடுத்தாரு ஒன்னு அடுத்த முன்னு மாசத்துல கல்யானம். இன்னோனு கல்யாணம் இப்போ வேனமுனா நான் எங்க படிக்க பொறனோ அவளும் அங்க வந்து இரண்டு வருசம் வேளை செய்னும் இதுல ஏது சரி படுதோ அது எங்க எல்லாருக்கு சம்மத்தம் சொல்லி என் மண்டையில இடி இறக்கிடாரு.

அப்பா எனக்கு அவளுக்கு குடுத்த இரண்டு அப்சனு பேஷ்ட்தான் சின்ன வயசுல இருந்தே அம்மா பின்னாடிய சுத்துனாதுனாள அப்பா இந்த முடிவ எடுத்தாரு எங்க எல்லருக்கும் தெரியும்.

ஆனா பிரச்சனை என்னான அப்பா குடுத்த அப்சனுக்கு அவள் எந்த முடிவையும் சொல்லூலா எனக்கும் கல்லுரி முடியும் தருவாய் உள்ளத்தாள் எங்க படிக்க போறதுனு குழப்பம் வேறு என் நண்பர்கள் எல்லாம் அடுத்த கட்ட பணியை துடங்கிவிட்டார்கள் இன்னும் ஒரு மாதம் தான் கல்லூரி. அதுக்கு அப்புறாம பரிச்சை அதனாள் தான் அவளுடையா முடிவு என்னானு தெரிந்தாள் தான் என்னொட அடுத்தகட்ட முடிவ எப்படி எடுக்குமுனு காத்துயிருக்கிறேன்.

எணக்கு வெளிநாடுக்கு போய் படிக்க அசை ஆனால் அக்கா வெளிநாட்டுல வேளை பாரக்க மறுத்தாள் அப்பா என்னையும் அவளுக்காக இங்க படிக்க சொல்லி வேண்டுவார் அது வேறு எனக்கு பிரச்சனை. ஒரு கட்டத்தில் எனக்கு என்ன பண்னுறாதுனு தெரியாமா அக்காகிட்ட பொய் அவள் முடிவை கேட்டப்போ.

அவளும் எனக்கும் தெரியுல மாறா கை விரித்தவள். எனக்கு விட்டை விட்டு போக ரொம்போ கஷ்டமா இருக்குடா. அப்பாவும் எப்படியும் அவருடையா முடிவ மாத்திக்க மாட்டாரு ஒன்னு கல்யாணம் இல்லனா வேளை இது ரெண்டுமே. விட்ட பிரிஞ்சு தணியா இருந்து பழகிக்க எனக்கு அப்பா குடுத்த சந்தர்ப்பம் எனக்கு புரியுது அவளும் புலம்பா. எங்கள் உறையாடலை கேட்டு இருந்த பாட்டியும் அம்மாவும்.

“ என்னாடி செல்வி. ! “ கல்யாணமா. ! வேளையா. ! பாட்டி சத்தமாக கேட்கா அவள் பதில் சொல்ல தவிக்க எங்களை அவர்கள அருக்க அழைந்தார்கள்.

(செல்வி)தெரியுல பாட்டி எனக்கு யோச்சு யோச்சு தலைவழி வந்தது தான் மிட்சம்.
பாட்டி பாசமாக அவள் தலையை வருடியாவர்.

என் பக்கம் திரும்பி “மாறா” வெளிநாடா இல்ல இங்கையேவாடா. நீ என்ன முடிவு பன்னியிருக்க.
(மாறா)எனக்கும் தெரியுல பாட்டி இவ சொல்லூர முடிவுல தான் என்னொடா முடிவுயிருக்கு.
இருவரும் முழிக்க பாட்டி இருவரையும் பார்த்து உங்க அப்பா எப்படையும் ரொம்பா துரம் பாத்து உன்ன கல்யாணம் பன்னி வைக்கமாட்டா செல்வி அதுல எனக்கு முழு நம்பிக்கை இருக்கு சொல்ல.

செல்வி முகத்தில் சின்ன நிம்மத்தி இருந்தது.
ஆனால ஒருவேள உன்ன கல்யாணம் பன்னிக்கருவா வெளிநாட்டுலா வேளைப் பார்க்குறுவான இருந்த செல்வி முகம் மீண்டும் வாடா.

அவள் தலையை வருடியவர். உனக்கு இது ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பம் மா. வெளியுலாக அனுபவமும் ஒவ்வொரு பெண்னுக்கும் முக்கியம் அதனால உனக்கு எது நல்லதுனு படுத்தோ அந்த மட்டும் முடிவு பன்னிட்டு அத்த உங்க அப்பகிட்ட செல்லுடா சரியா. பாட்டி சைலாண்டா அவளை என்னொடு கொர்த்து விட்டா முயற்சிக்க அவளை பார்த்து முறைத்தேன்.

செல்வி அவள் அறிவுறையில் எதோ பிடிபட” சிரிது நேரம் யோசித்தவள் “பாட்டி நான் வேளைக்கு பொருனு தான் சரினுபடுத்து இரண்டு வருசம் இந்த தடிமாடு குடா இருக்குற சம்மதம் அவள் கூறியவள் மாலை அப்பா வந்தவுடன் சொல்லுவதாகவும் சொல்லிமுடிக்க.

அம்மா” மாறா இப்போ உன்னோட முடிவு என்றாடா அவள் கேட்க அனைவரும் என்னை பார்த்தனார்.

எனக்கு வெளிநாடு போக அசைனு சொல்ல வரத்துக்குள் அக்கா கண் சாட்டையாக இப்போ எதுவும் சொல்லுதூனு கெஞ்சினாள். நான் தயங்குவதை இருவரும் உணர்வதர்குள் அக்கா அவனுக்கு கொஞ்சம் டைம் தரலாமா இப்போதானே என்னோட முடிவ சொன்னேன் அவள் பேச்சை மற்றியாவள்.

அம்மா மணசு இப்பதான் நிம்மதியா இருக்கு. கோவிலுக்கு போய்ட்டு வருலாம கேட்க அவளும் சரி என்றாள். எனக்கும் அவள் எதறக்கு தடுத்தாள் என்று அறியாவும் சிரித்து நேரம் யோசிக்க தேவைபட்டதாள் நானு அவள் பதிலுக்கு தலை அடினேன்.

அன்று மாலை 4. 00 மணி இருக்கும். அம்மா. அக்கா. நானும் முவரும் கோவிலுக்கு வந்துயிருந்தோம் அக்காவும். அம்மாவும் கோவிலை சுத்தி வார நான் அவங்க பின்னாடியே சுத்திட்டுயிருந்தேன். அர்சணை எல்லாம் முடிந்து முவரும் ஒரு இடத்தில் அமர வரும்போது அம்மா தொரிந்தவர் உடன் பேசபோக நானும் அக்காவும் ஒரு மரத்தடியில் அமர்ந்தோம்.

அக்கா என்னடா மாறா அமைதியா இருக்க. என் மேல் கோவமா. நான் இல்லானு தலையாட்ட. என் கையை பிடித்தவள் உனக்கு வெளிநாட்டுல படிக்க போகுனு அசை எனக்கு தொரியும் இருந்தும் நான் என் அப்போ சொல்ல வேண்டானு சொன்னத்துக்கு ஒரு காரணம் இருக்குடா. அவளை கேள்வியாக பார்க்க. ?

எனக்கும் வெளிநாட்டு அங்க இங்கனு போய் படிக்கனும் வேளை பாக்கனு அசை தாடா ஆனா என்னால அதை யோசிக்க மட்டும் தான் முடியுது செய்யல் படுத்த முடியுலாடா. சின்ன வயச்சுலா நான் அம்மானு அழுக்கும் போது சத்யா அம்மாதா (சத்தியாபிரியா என் அம்மா பெயர் )என்ன கைகுளையே வச்சு பாத்துக்குவாங்க எணக்கு ஒன்னுனா பதரி போயிடுவாங்கா.

ஒரு நாள் அப்பாவுக்கு அம்மாவுக்கு எதோ சண்ட அதுல அப்பா அம்மாவா தள்ளிவிட்டு என்ன துகிட்டு போகபத்தார். அப்படி தள்ளி விட்டபோ அம்மா தலையிலா அடிபட்டு ரத்தம் வர அப்பா பதிரிபோய் அவளுங்கல துக்கும்போது. அவர தடுத்து நிறுத்தியாவங்க அவர்கிட்டயிருந்து என்னை வங்கினுவங்க “ இவ என் வயித்துல பிறக்கனாலு இவ்வ என்னொட பொண்னுதான் என்ன இவ்வகிட்டு இருந்து பிரிச்சிங்கான எனக்கு சாகுறாது தான் ஓரே வழி. அப்படி செத்துவுது அவியா வந்து அவள பாத்துக்கு உங்க சம்மதம் என்க்கு தேவைபட்டாதுனு கட்டிபிடிச்சு அழுந்தாங்க

அப்போ எனக்கு என்ன பன்னுறாது தொரியுலா அம்மா அப்பா சண்டையும் என்னானு தொரியாது பாட்டியும் ஊருல இல்ல அப்போ அவுங்க தலையில வர ரத்தாத துடச்சிட்டை “செல்விமா இந்த அம்மா யாருக்காவும் விட்டு போகமட்டால அப்படி போய்ட்டினா அம்மா செத்துடுவாடா எங்கிட்ட கொஞ்சி அழுந்தாங்க அவுங்க அழுக்கையா நிறத்த போகா மாட்டேமானு அவுங்ககிட்ட சத்தியம் பன்னினேன்.

ஆனாலும் அவுங்க என்ன கட்டிபிடிச்சு கடவுளே எனக்கு ஒரு வாரம் குடு என்னொட செல்வி என்னொட வயித்து சுமத்துக்க வாரம் குடு அப்போ யாரும் அவள என்ன விட்டு பிரிச்சுடு உங்க அப்பா துக்கிட்டு போகமாட்டாருலா செல்விமா நீ என்னொடு வயத்துலையா பிறக்காம் பொய்டியேனு கதரி அழுந்தாங்க.

அதுக்கு அப்போறமா அப்பாவும் அம்மாவும் கல்யாணம் பன்னிகிட்டாங்க நியும் கொஞ்ச நாள்ல பிறந்துடா அப்பவும் அம்மா எங்கிட்ட பாசம் குறையாம பாத்துகிட்டாங்க. அவுங்க எங்கிட்ட வாங்கின சத்தியாத்த நான் மாறத்துயிருக்கலாம் ஆனா அம்மா மறக்குளா. அப்பா என்ன வெளியுல்ல அனுப்ப முயற்ச்சி பன்னும் போது அவங்க பாடுரா கஸ்டம் எனக்கு மட்டும்தான் தொரியும்.

நான் 12 முடுச்சப்பவும் சரி. கலேஸ் முடிச்சப்பவும் சரி அப்பா எங்கிட்ட வெளிநாடு படிக்க போறியானு கேட்டாங்கா ஆனா அம்மாதான் தனியா அவுங்க ருமுக்கு என்னை கூடிட்டுப் போய் போகாது கெஞ்சினாங்கா ஓரு கட்டத்துலுல அப்பாக்கு இந்த விசியம் தெரிஞ்சு அப்பா அம்மாகிட்ட சண்ட போட்டாங்க அது உங்க யாருக்கும் தெரியாது. படிச்ச உடன் வேளைக்கு போகுடானு அம்மாடா கேட்டபோ அவங்க பதில் பேசமா எங்கிட்ட அவங்க போகாது மறைமுகாம தொரிவிச்சாங்க.

உங்க எல்லோருக்கு அப்பா என்னையா அம்மா விட்டு பிரிஞ்சு வெளிய போனா அவுங்கள விட்டு வாழ கத்துகாமுனு நினைச்சிங்க ஆனா உன்மையுலா அம்மாக்காக தான் அப்பா இந்த முடிவா எடுத்தாரு. எனக்கு கல்யாணம் அகிட்ட அவுங்க கஸ்டம் படுவாங்கானு அப்பா எங்கிட்ட உதவி கேட்டபோ தான் நீ படிக்க வெளிநாடு போக அப்பாடா கேட்ட.

இந்த சந்தர்ப்பத்தை அம்மா விட்டு தள்ளியி்ருக்குளானு நாங்க முடிவு பன்னினோம் எப்படியும் அம்மாவும் வாரனு சொல்லுவங்கானு தான் உங்குட என்ன அனுப்பன அப்பா முடிவு பன்னினாருடா.

அதுனால தான் இன்னைக்கு அம்மா உன்னோட முடிவ கேட்டப்பா கூட இப்போ எதுவும் சொல்லாதாடனு கண்ணுகாடுனா இப்போ புரியுதா பாசமாக அவள் கேட்டாள். புரியுதுகா நீ அம்மாவுக்கா இவ்வளவு பன்னியிருக்கானு தொரியாம நாங்க தப்பா புருஞ்சிடோமோ அவளிடம் மன்னிப்பு கேட்க்க.

அடா லூசு பையா இது எல்லாம் நம்ம அம்மாவுக்காக தான எதுக்கு சாரி பூரினு. என் தலை முடியை கைலைத்துவிட்டாள் இங்கே இரு அம்மாவே அந்த கேளவிகிட்டு இருந்து காப்பாத்திட்டு கூடிட்டு வாருனு அக்கா எந்திருஞ்சு போக அவளை நினைத்து பெருமையாக இருந்தேன்.

அம்மாவும் அந்த பாட்டியும் கோவில் படிகிட்ட அருகில் இருக்க அவர்களை பாரத்து நடந்தவள் வழியில் திபம் எற்றினா என்னை உத்தியிருந்ததை பார்க்காமால் கால் வைத்தவள் கால் வழுக்கி அம்மா நின்றுயிருந்த படிக்கேடில் உருண்டு உருண்டு கிழே விழுந்தாள்.

நாங்கள் பதரிபோய் அவளை துக்கி பார்க்க அவள் தலையில் அடிபட்டு ரத்தம் வார தொடங்கியிருந்தது அம்மா அவள் தலையை மடியில் வைத்து ரத்தம் வாரமால் அழுத்தி பிடித்தாள் ஆனால் ரத்தம் நிக்காமல் மேலும் அவள் முக்கு காது இருண்டுலையும் ரத்தம் வார அம்மா அவளை தாங்கி கதாரி அழுந்தாள்.

செல்வியோ தடுமாறி அவள் கையாள் அம்மா கண்னை துடைத்துவிட்டவள். அம்மா நான் உன்ன விட்டு போகா மாட்டா பயப்புடாத அழாதமா அவள் கையை இருக்க பிடித்தவள் பயப்புடாதமா அவள் அம்மாவை சமாதம் பன்ன அதுக்குள் என் காரை எடுத்து வந்து அவளை துக்கிட்டு மருத்துவமனை அடைந்தோம்.

முன்று வாரம் ஆகிரிச்சு அக்கா எங்கள் விட்டு போய்யு அன்னைக்கு நாங்க மருத்துவமனைக்கு வரத்துக்குள்ள தலைக்கு வார நரம்பு செயல் இழுந்து அம்மா மடியிலே அவள் உயிரை விட்டுடா.

விட்டே சோக்கத்தில் இருந்தது யாரும் யாரிடமும் பேசமால். பசி எடுத்தாள் மட்டும் சாப்பிட்டுவாது என்ன இருந்தோம்.

அம்மா. அப்பா. மாறானு எதையாவுது வம்பு இழுத்திட்டுயிருந்தவள் நினைப்பு எங்களை விட்டு போகவே இல்லா. அம்மா தான் சுயாநினைவை இழுக்கும் நிலைக்கு போயிட்டு வந்துடாங்க.

பாட்டிதான் செல்வியின் பிரிவிள் இருந்து முதலில் மிண்டுவந்தார். என்னையும் அப்பாவையும் குட சோகத்தியிருந்து மிட்டினார். ஆனால் அம்மாவை மிட்க்கதான் மருத்துவமனை வரை செல்ல வேண்டியிருந்து.

இன்று அதிகாலை அப்பாவும் நானும் திருச்சிலிருந்து சென்ணைக்கு தொழில் விசியமாக அவர் நண்பனை பார்க்க வந்திருந்தோம் அக்கா இறந்தபின் கடத்த இரண்டு வாரத்தில் 5 கோடி தொழிலிள் நஷ்டம் அதற்க்கு காரணம் இவர்தான் என்பதாள் அவரிடம் காரணம் கேட்க வந்த இடத்தில் வாய்பேச்சு மிறி சண்டையில் முடியா அவர்களை தடுக்க சென்றபோது எற்பட்ட காயம் தான் என் தலையில். அங்கு நடத்த சண்டையின் கோவம் தான் அப்பா கையில் ஸ்டேரிங்கு மாட்டி தவிக்குத்து.

இரவு நாங்கள் விட்டு வந்தபோது எங்கள் விட்டுக்கு முன் நின்றுயிருந்த இரண்டு புது வாண்டிகளை கடத்து விட்டுக்குள் சென்றோம் அங்கு நடு ஹாலில் பூஜைக்கான எற்பாட்டு நடந்து கொண்டுயிருந்து. எங்களை பாரத்த பாட்டி இருவரையும் சிக்கரமாக குளித்துவிட்டு கிழே வார சொன்னாள்.

மணி இரவு 10 இருக்கும் நான் அம்மா அப்பா முவரும் அந்த சாமியார் முன் அமர்ந்துயிருந்தோம். பாட்டி எங்களுக்கு பின்னாளிருந்த நார்காளியில் அமர்ந்துயிருந்தார் எங்கள் முன் அகினி குண்டாம் எரிந்துகொண்டுயிருக்க. அவர் எதோ மத்திரத்தை உச்சரித்தவார்.

“அம்மா “. பாட்டியை பார்த்து நிங்க சொண்ணத்து நிஜம். இங்க ஒரு ஆத்மா இருக்கு உங்க குடும்பத்த நிழாலா பின் தொடருத்து என்றார்.

நாங்கள் புரியாமல் பாட்டியை பார்க்க அவர் கடந்த இரண்டு வாரமாக விட்டில் எற்பட்ட மாறத்தை கூற தொடங்கினார்.

நிங்க எல்லோரும். நான் சொல்லூராத கொஞ்சம் பொருமையா கேட்க்கனும் என்றாவர்.

நம்ம செல்விமா இறந்த ஒரு வாரம் நம்ம ஆழுக்கு ஆழ் ஒரு முழையில் இருந்தோம். அப்படி இருந்தப்போதா தான் கவனிச்ஜேன் ராத்தி நேரத்துல்ல ஏதேதோ நிழல் உருவம் தென்படுறத்தையும். அது ஒவ்வோறு அரையையும் அது சுத்தி சுத்தி வருதையும் உணர்ந்து இதோ இங்க இருக்க சாமியாருக்கு பார்க்க போனேன்.

அவர்கிட்ட இந்த பத்தி சொன்னப்போ விட்டில இறப்பு எற்பட்ட கொஞ்ச நாள் இது இருக்குமா பயப்படாதிங்க சொன்னாரு. அதோட என் கையில ஒரு கணி குடுத்து இத்த விட்டுல வையுங்க அம்மா இது அழுக்கியோ இல்ல கருப்போ ஆனாள் மட்டும் எனக்கு சொல்லுங்க நாங்க வந்து பார்கிறோனு சென்றாரு.

நானு அவர் சொன்னமாதிரி நம்ம பூஜை அறையில் வச்சுயிருந்து அதுக்கு அப்புறாமா நம்ம விட்டுலா கொஞ்சம் மாற்றம் இருந்துச்சு அந்த நிழலும் தொரியாம இருந்திச்சு ஆனா சாரியா சொல்லுனா இரண்டு நாளைக்கு முன் அது நிழலாள இல்லாம கருப்பு உருவம் மிண்டும் மிண்டும் என் கண்னுக்கு தென்பட்டு பயம் புருத்த தொடங்குச்சு ஆதனால உடனே சாமியார் குடுத்த கணியே போய் பாத்தேன் அப்போ அது பாதி கருப்பாகிருந்துச்சு.

நான் பாதரிபோய் சாமியாருக்கு சொன்னப்போ அவரு பயப்படாதிங்க இன்னு இரண்டு நாளுல (அதாவுது இன்னைக்கு உங்க ஊருக்கு வரோம் ) ஓரு பூஜை பன்னி என்னானு பாதிடாலாமுனு சொன்னத்துனாள இங்க வந்துயிருக்காறு.

பாட்டி சொல்லி முடிக்கவும் அப்பா பேச தொடங்கினார் “அம்மா “நாங்களே இதபத்தி சொல்லானு இருந்தோம் அந்த உருவத்தை நாங்களும் உணர்ந்துயிருக்கிறோம். ஆனா இது எல்லாம் எங்க பிறம்மையினு விட்டுடோம் அதுக்கு முன்னாடியே நிங்கேள உனர்ந்துயிருகிங்காக என்று அம்மாவும் அப்பாவும் செல்ல எனக்கு துக்கிவாரி போட்டத்து.

சாமியார் எங்களை பார்த்து இதுதான் நான் குடுத்த கணி இதுலா பாதிதான் கருப்பா இருக்கு பாதி நல்லாயிருக்கு அப்படினா இது நல்லாதுக்கும் கேட்டத்துக்கு சமாம். நாங்கள் புரியாமால் பார்க்க சாமியார் அவர் கண்களை முடி எத்தையோ உச்சரிந்தவர்.

ஐயா ! அந்த நிழல் ஒரு பெண் இளம் வயத்தில் இறந்துயிருக்கு. அது உங்க ரத்தம் தான் உங்ககிட்ட மீண்டும் வார துடிக்குத்து. அதுக்கு அது இரண்டு முறை முயற்ச்சி பண்ணியும் முடியாதனால அதோட கோவத்த உங்ககிட்ட கட்டுறா முயற்ச்சியா தான் உங்க குடும்பத்த பயம் புருத்த தொடங்கியிருக்கு அவர் கண்களை திறத்து எங்களை பார்த்து சொல்லிமுடித்தார்.

அம்மா. ! ஐயோ செல்வினு கத்தாரி அழுந்தாங்க. அப்பா தான் அவுங்காள அறவனைச்சு அழமா பத்துகிட்டாங்க. எனக்கு இதுல நம்பிக்கை இல்லாம சாமியாரை பார்தேன்.

பாட்டி. தாண் அவரிடம் விடமால் சத்தேகத்தை கேட்டாள் “ சாமி” நிங்க சொன்னத்து எங்களுக்கு புரியுலா திரும்பி வார துடிக்குது சொன்னிங்க அது எப்படி முடியும். அவதான் இறந்துட்டாள அவர் சத்தேகம் கேட்க்க.
சாமி அமைதியா சிரித்தவார். அம்மா அப்பாவை பார்த்து. ஐயா இந்த இரண்டு வாரத்துலா உங்க அறியாம் உடல் உறவு வச்சுயிருந்திங்காளா கேட்க.

அப்பா அம்மா இருவரும் மாறி மாறி பாரக்க. அப்பா ஆமா சாமி என்றார்.
அவர் மேலும் சிரித்தவார். அது உங்க வாரிச்சு பன்னுனா வேளைதான். இரண்டு முறை அதுக்கு கிட்டைத்த சந்தரப்பத்தை உபயோகம் பணி உங்களை அறியாம சேர்த்துவச்சு உங்கிட்ட மீண்டும் வார முயற்ச்சி பன்னி தோல்வி அகிறிச்சு.

அது எப்படி சாமி இறந்தவங்க. திரும்பி வார முடியும் நான் நம்பாமல் சாமியாரிடம் கேட்டேன்.
அவர் என்னை பாரத்து இதுக்கு சாட்ச்சி உங்க அம்மா இருக்குறாங்களே அவர் சொல்லா. நான் புரியாமால் அவரை பாரத்தேன்.

அவரும் என்னை பாரத்தவரு. அம்மாவிடம் அந்த கேள்ளி கேட்டாரு “இந்த இரண்டு வாரமா உங்க மாருல பால் சுரக்குர அறிகுறி இருந்துயிருக்குமே என்றார்.

அம்மா பாதரிபோய் அப்பாவை பாரக்க அம்மா பதரியா வித்துலையே சாமியார் சொன்னத்து உன்மையினு உணர்ந்தேன். இருத்தும் அம்மா என்ன சொல்லுராகனு அவங்கள பார்த்தபோ அம்மா ஆம் சாமி மாருல வளியிருக்கு என்று தலை அசைத்தார்.

இப்போ நம்புரிங்காள ஐயா அவர் கேட்டப்போ. பாட்டி இடையில் குறுகிட்டு சாமி அவன் அறையாமல் பேசுரான் சின்ன பையன் மனிசிடுங்கா சொல்ல. அவரும் பாரவாளமா தலை அசைக்க பாட்டி அவரிடம் முதலால் எதுக்கு எங்க புள்ள எங்ககிட்ட திரும்ப வார துடிக்குறா எதுக்கு கோவமாம இருக்கானு சொல்ல முடியுமா கேட்டப்போ.

அவர் மீண்டும் கண்களை முடி மத்திரத்தை உச்சரித்தவார் கண்களை முடியவரே பேச தொடங்கினார். தாயி உங்க புள்ள உங்கிட்டயே வர உங்க மருமகள் செய்த்த புனியம் தான் காரணம். இப்போ அது உங்க பெத்திக்கு வரமா கிடைச்சுயிருக்கு சிரு இடைவிட்டார்.

தாயி உங்க மருமகள் கண்ணியா இருந்தப்போ ஒரு நாள் பசிக்கு அன்னம் கேட்டு வந்த சித்தர்க்கு வயிறு பசி நிங்க உணவு வழங்கியிருக்காக பசி நிங்கிய சித்தர் இவுங்க முகம் சொக்கத்த இருந்த உணர்ந்தவர் இவுங்கிட்ட உனக்கு நிறைவேறா அசையிருந்தா எங்கிட்ட கேள்ளு தாயினு அவர் கேட்டப்போ. இவுங்களும் சாதாரனமாக வழிபோக்கன் நினைச்சு அவுங்க மணம் கஷ்டத்த சொல்ல போய் அது வரமா கிடைசிரசு தாயி.

(அன்று அம்மா அவரிடம் – எங்க அக்கா இறக்கும்போது அவளுடைய கடைசி ஆசை அவளுடைய பெண் குழத்தையை என்னையா பாத்தராமா பாத்துக் சொல்லி குடுத்தாங்க நானு இதுநாள் வரை அவளை என் குழந்தையாவே நினைச்சு பத்துகிட்டேன் ஆனா இப்போ எங்க விட்டுல எனக்கு மாப்பிளை பாரக்க அரம்பிச்சவுடன் அவள எங்க மாமா பிரிக்க பாக்குறாரு. என்னால அத்த தாங்க முடியுல ஐயா.

மாமா இப்போ எல்லாம் என் மேல அடிகடி கோவம் பட்டு இது என்னொட குழந்த என்னொட ரத்தம் உனக்கு அவளுக்கு எந்த சம்மதமும் இல்லானு நேத்து குட சண்டபோட்டு தள்ளிவிட்டுரு சாமி அதுனால அவளை நான் என் வயித்துல பொத்துக்கிட்டா என்னையும் அவளையும் யாரு பிறிக்க முடியாதுல சிறுபிள்ளை தானாமா இவுங்க மணம் கஷ்டத்தை சொல்ல போக ஆதுக்கு அவரும் குடத்த வாக்கை காப்பத்த கவலை படத்தமா அது இந்த ஜேன்பத்திலே நடக்கும் அசி வழங்கியிருக்காரு )

சாமியார் சொல்லிமுடிக்க எங்க எல்லோருக்கும் சந்தோசம் அம்மா அவளுக்கே தெரியாமல் செய்த புன்னியம் தான் எங்க கிட்ட செல்வி திரும்ப வர வரம் கிடைச்சிருக்கு மகிழ்ச்சிய இருந்தப்போ.

பாட்டி மருபடியும் சாமியாரை பார்த்து. ரோம்ப சத்தோசம் சாமி ஆனா எதுக்கு எங்க புள்ள எங்க மேல கோவம் அதையும் சொல்லிடிங்கனா நிம்மத்தியா இருப்போமே என்றவள்.

சாமி அருகிலிருந்த கணியை எடுத்தவர். இந்த கணி பதிங்களா இப்போ இது பாதி கருப்பாயிருக்கு அதுக்கு காரணம் உங்க மகன் என்று செல்ல நாங்கள் திரும்பவும் புரியாமல் முழித்தோம் சிரு இடைவெளி விட்டு அவரே தொடர்ந்தார்.

அம்மா உங்க பையன் தலை எழுத்துப்படி இந்த ஜேன்மத்துல்ல அவருக்கு இரண்டு உயிர் பிச்சை தான் குடுக்க முடியும். அதையும் அவர் எற்கனவே குடுத்து முடுச்சுட்டாரு. இப்போ உங்க பெத்தி மிண்டும் வார முயற்ச்சி பன்னும்போது அவராள அத்த முடியாமா போக. அவள் உணர்வு கொஞ்சம் கொஞ்சமா கோவமாக வெளிபட்டு கணி கருப்பா மாறியிருக்கு.

பாட்டி அம்மாவும் பயந்து ஒன்னா சாமி இதுனாள ஏதாவது அவருக்கு அப்பத்துவருமோ இதுக்கு ஏதாவது பரிகாரம் இருக்கானு வேண்டினாள்.

தாயி இது சித்தர் குடுத்து வரம். இதுக்கு பரிகாரம் எதுவும் பன்னமுடியாது. ஆனா அதற்க்கு திர்வு உண்டு. அந்த திர்வை இவுங்க பன்னாமா விட்டாதான் உங்க பையனுக்கு ஆப்பத்து வரும்.
இப்போ பதரிபோய் திர்வை கேட்டத்து அம்மா.

சாமி எனக்கு என்னொட பொண்னும் அவரும் ஒன்னு தான். அதுக்கு என்னொட மாமாவுக்கு அவளால அப்பத்து வருமுனா. அவுருக்காக நாங்க எப்படி பட்ட திர்வையும் பன்னி முடிக்குக ரேடியா இருக்கோம் சாமி அவள் சொல்ல.

சாமியார் எல்லானமாய் அவரை பார்த்து சிரித்தவார். விதி வழியாது அம்மா எதை நிங்க கேட்க குடத்தோ அதையே உங்க வாயால் கேட்க வைக்குது பாத்திங்காள என்றார் என்னையும் பாட்டியையும் மாறி மாறி பார்த்தவர்.

அந்த திர்வை சொல்லா தொடங்கினார். தாயி வரம் வேண்டியாது நீ என்பாதல் உன் மகளுக்கு அந்த வரம் கிடைச்சு. உன் வயிறில் பிறக்க காத்துயிருக்கிறாள். ஆனால் அதை கொடுக்கும் வழிமை உன் கணவனுக்கு இப்போது இல்லை என்றவுடன் அம்மா கண்கழங்கா.

“சத்யாமா அழாதிங்கா “. அக்காவின் குரல் ஆனால் சாமியார் பேசினார். அம்மா அழுகையை நிருத்தி அவரை பார்க்க.

சத்யாமா மிண்டும் அக்கா குரலில் “கம்பிரமாக “
அழதிங்க என்னால பக்கா முடியுலாமா அவள் சொல்ல.
ஐயோ செல்வி உன்னோட குரல இப்படி நாங்க கேட்க்கனும் அம்மா அழுக்க அம்மாவை அப்பா சமதாணம் பன்ன.

மீண்டும் அவள் பேச தொடங்கினாள் !
அப்பா எனக்கு இங்க இருக்க பயமாயிருக்கு சிகிரமா என்ன காப்பத்துகா.

இப்போ எல்லாம் என்னை மிறி கோவம் வருது ஆதனால விட்டுல இருக்குறவுங்களுக்கு அபாத்து வரலாம்.

ஆதனால நிங்க இரண்டு பேரும் கடைசியா. எனக்காக ஒரு வழி கண்டுபிடிச்சு எப்படியாவது சிகரமா காப்பாத்திடுவிங்கானு நன்பிகையில் இருக்கேன். அவள் கை நிட்டி சத்தியாம் கேட்க்க அம்மா என்ன சொல்லுவதுனு தடுமாற. அப்பா அம்மா கையை எடுத்து அவள் கைமேல் வைத்து நாங்க காப்பாத்துரோமா அவர் சொன்ன உடன் சாமி அமைதியானார்.

பத்து நிமிடம் நிசம்பதம் வீடே அமதியாய் இருந்தது யாரும் பேசவில்லை அந்த சாமியாரும் கண்களை முடியிருந்தார். அம்மா அப்பா கையை இறுக்க பிடித்துயிருந்தாள்.

தாயி உங்க குழந்தை பயத்து அதன் குணம் மாற தொடங்கியிருக்கு அதோட இடத்தை வேற கேட்ட சக்தி அபகறிக்கா துடிக்கறாதுனாள அவளை உங்கிட்ட உதவியா கேட்க நேரடியா பேச்ச வந்துட்டா.
அம்மா. அப்பா. பாட்டியும் கூட கண்களுங்கி அவர் அடுத்து என்ன சொல்லுவாரு காத்துயிருந்தபோ.

தாயி அவளுடையா அத்தாமக்கு வரம் கிடைத்தாள் அதை அடையா தீயா சக்திகள் உங்க குடும்பத்த சுழ்ந்துயிருக்கு. உங்க பொண்ணு மோச்சமும் அடைய முடியாமா. மீண்டும் உயிர் பிறக்க முடியாமலும் தவிக்கிறா அதனால மத்த கேட்ட சக்தி அவளை தும்புறதுனாள. அவள் குணம் மாறி உங்க விட்டில துர் மரணம் கூட நடக்கவும் வாய்ப்பு இருக்கு. இது எல்லாம் நினைப்பிலுல வச்சுகிட்டு நான் சொல்லுர திர்வை கேளுங்க.
நாங்க எல்லோரும் அவளாய் அது என்னானு கேட்க அவர். !

தாயி வரம் ஓரு தருனத்தில் அதுவே நிறைவேற காலம் சந்தர்ப்பம் தரும். அதன் பட்டி அவள் பிறக்க போறது உங்கள் வயிறில் தான் ஆனா அதற்க்கு யார் வேனாலும் தந்தையாய் இருக்கலாமோ அவர் சொல்ல.
அவர் அப்படி சொன்னத்தை கேட்டவுடன் எனக்கு அருவருப்பாக இருந்தது. அங்குயிருந்து எழுந்து அவரை திட்ட வாய் எடுக்குமுன்.

அம்மா அவள் தாலியை இருக்கபிடித்து. சாமி இது என்னால முடியாது அதுக்கு நான் செத்தே விடுவேன் கதறி அழுந்தாங்கா. என்னாள் என் கணவனுக்கு தொரகம் பன்ன முடியாது நான் கேட்ட வரம் நான் இருந்தால் தானை நடக்கும் அதுக்கு பதில் நானே இறந்துடா இது எதுவும் நடக்காதுலா அவள் கதறி அழுக்க எங்களால் அவளை சமாதானம் பன்ன வர்த்தையில்லாமல் தவித்தோம்.

சாமியார் அப்படி சொன்னத்தும் அம்மா அழுகையை நிறுத்த முடியமால் அப்பா தவிக்க என்னாள் பார்க்க முடியாமல் அங்குயிருந்து எழுந்து என் அறைக்கு வந்தேன்.

தலையில் எற்பட்ட வழி மற்றும் இன்றைக்கு விட்டில் நடந்த பூஜை அதுமட்டுமில்லலாம் பயணம் கழைப்பு வேறு எல்லாம் ஒன்று சேர படுகையில் படுத்தவுடன் என்னை அறியாமல் உறங்கிவிட்டேன்.

காலை 8. 30 மணி இருக்கும் என் கைபேசி அளாரம் அடிக்க கண் விழித்தேன். தலை வழி ஒரு அளவுக்கு குணமாகியிருந்து. பின் எழுந்து காலை வேளைகளை முடித்து என் அறைவிட்டு வெளியே வர பயந்தேன் அம்மாவும் அப்பாவும் எந்த நிலைமையில் இருப்பாங்க அழுங்களை எப்படி சமதாணம் பன்னலாம் என்று பல முறை யோசித்து பயந்து வெளிய வந்தபோது.

அவர்களை கண்டேன். அப்பா வழக்கம் போல கணக்குகளை எடுத்து பார்க்க. அருகில் பாட்டியும் டிவியில் பார்த்துக் கொண்டிருக்கா. அம்மா வேளையாட்களிடம் காலை சமையலுக்கு சமைக்க வேண்டி பொருட்களை பட்டியலிட்ட படி சமையலை கண்கானித்தார் மொத்ததில் விடே பழைய படியிருந்து நேற்று நடத்த பூஜைக்கான அறிகுறி எதுவும் இல்லாமல் வேறு இருந்து.

அப்போது டிவி பார்த்துக் கொண்டுயிருந்த பாட்டி என்னை அவர் பக்கத்தில் அமர சொன்னவர் வழக்கம்போல் பேசினாள். அப்பாவும் அடிகடி எங்கள் பேச்சில் கழந்துக் கொண்டார்.

எனக்கு மீண்டும் தலைவழி வந்தது. நேற்று நடந்த சம்பவங்களை வைத்து பார்த்தாள் விட்டில் யாரும் இப்படி பழையபடி பேச வாய்ப்பு இல்லை. ஒரு வேளை நேற்று துக்கத்தில் நான் அதை கணவு கண்டுயிருப்பேனு என்று குட யோசித்தேன் பின் பலமுறு யோசிச்சு பார்த்தும் விட்டில் பழைய சுழல் இருந்தாள் எனக்கு தலை வேடிக்காத குறைதான்.

அப்போது அம்மா உணவு உன்ன அழைக்க நாங்கள் அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து காலை உணவு முடித்தவுடன். அம்மாவும் பாட்டியும் கை கழுவா சென்று விட்ட அப்பாவிடம் நேற்று நான் என் அறைக்கு சொன்ற பின் என்ன ஆச்சுனு கேட்டேன்.

அப்பா மேத்துவா அவர்களை ஒரு முறை பார்த்தவர் அவராது கடைசி இடில் துண்டை உண்டுவிட்டு அமைதியாக பேசினார். நீ கோவமா அங்குயிருந்து போணதும் நான் உங்க அம்மாவ சம்மாதனம் பன்ன முயற்சி பன்னும்போது பாட்டி சாமியார்கிட்ட இதை தவிற வேற வழி இருக்கானு கேட்டங்கா அதுக்கு அவரு எனக்கு தெரிஞ்சத்த உங்கிட்ட சொல்லிடா. இருந்தாலும் என்னொட குருகிட்ட வேறு எதும் வழியிக்கானு கேட்டு செல்லலூரோனு.

தாயனம் பன்ன தொடங்கினார் 10 நிமிசம் கழிச்சு தான் தாயனத்துலா இருந்து கண் திறந்தவரு. தாயி உங்க குறை திற்க்க வேல்வி யாகம் நடத்தி பக்கலானு குரு எனக்கு அறிவுறை குடுத்தாரு ஆதனால உங்க பிரச்சனைக்கு மாற்ற வேறு ஒரு வழி குட கிடைக்காலானு என் குரு நம்புறாரு.

இதுக்கு நிங்க சம்மதம் நான் வரும் வெள்ளி கழமை அதிகாலையில ஒரு யாகம் என் குடில நடத்தி பார்க்கலாம தாயி. அதுல உங்களுக்கு நல்லது நடக்கும் எனக்கு நம்பிக்கையிருக்கு தாயி சொன்னவரு வரும் வெள்ளி கிழமை அவர் குடிலுக்கு வார சொல்லிட்டு அவரு அதிகாலை கிழம்பி போகும்போது. பாட்டி அவர்கிட்ட நாங்க வரும் வெள்ளி கிழைமை கட்டிப்பா உங்க குடிலுக்கு வரோம் சாமி. எங்களுக்கா அந்த யாகத்தை நடத்திகுடுக்க வேண்டினாங்கா.

அவரு கவலை பாடத்திங்க நான் முடுச்சு தரனு வாக்கு குடுத்துட்டு கிழம்பி போய்யிடாரு அவர் சொல்ல.
அம்மாவும் பாட்டியும் சமையல் அறையைலிருந்து சிரிச்சு பேசிட்டு வெளிய வரவும்.

அப்பா என்னிடம் உங்க அம்மாவ கஷ்டப்பட்டு சமாதனாம் படுத்திவச்சுயிருக்க ஆதனால வரும் வெள்ளிகிழமை வரை இந்த விசியத்தை பத்தி விட்டுலா பேசமாயிருனு மற்றும் சில அறிவுறைகளை சொன்றவர் கை கழுவா சென்றுவிட்டார்.

அதான் பின் நானும் அதைபத்தி யாரிடம் கேட்க வில்லை ஆனால் பாட்டி சொன்னத்து போல் நிழல் உருவம் வருமோ என்ற பயத்தில் விட்டுல இருக்க பயப்பட்டு எங்கள் கடைக்கும். என் நண்பர்களுடனும் சுற்ற தொடங்கினேன் அதில் எனக்கு சில மனம் மாற்றத்தாள். நானும் அனைக்கு நடத்த பூஜை பற்றி மறந்துயிருந்தேன்.
இன்று வியாழன் இரவு வழக்கம் போல் அனைவரும் சாப்பிட்டு முடிக்கும் போது. அப்பா எங்களிடம் பேச்ச தொடங்கினார். எல்லோரும் ஒரு நிமிசம் இருங்கா உங்க கிட்ட பேசுனும் என்றவர் நாளை விடியர் காலை நம்ம புஜை செய்ய சாமியார் சொன்ன குடிலுக்கு போக பொரோம்.

நமக்காக அவுங்க பூஜைக்கு தேவையான அனைத்தையும் எற்பாடு பன்னிடுவாங்க அதனால காலையில் சிக்கரமா எழுந்து போன மட்டும் போதும். அதனால ரொம்ப நேரம் துங்கிடாந்திங்க என்றவார் நாளை என்ன வேனா நடக்கலாம் அதுக்கா யாரும் வருந்த குடாது மணசுல முழு நம்பிகையா அங்க போகனு. எங்களுக்கு நினைவு படுத்தியவார் அவரவர் அறைக்கு போக சொன்றாரு.

வெள்ளி கிழமை அதிகாலை சூரியன் கதிர் முகத்தில் பட. அந்த காரை விட்டு நானும் பாட்டியும் இறங்கினோம்.
அப்பாவும் அம்மாவும் நேற்றிரவே சாமியார் அவர்களை அங்க வார சொல்லி வேண்டியிருந்தார் காலை நல்ல நேரத்துக்குள் வர எதேனும் தடங்கள் வரலாம் அதனாள் அவர்களை மட்டும் இரவேடு இரவா வார சொன்னதாள். அப்பாவும் அம்மாவும் கிழம்பியிருந்தார்கள். காலை நானும் பாட்டியும் குடில் வந்து சேர்ந்தபோது சூரியன் உதயமாக தொடங்கிருந்து.

சுற்றி வயல்கள் நடுவே ஐந்தாறு தணி தணி குடில்களாக இருந்தது. அதிகாலை காற்றுக்கு உடலும் மனதும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தது. நானும் பாட்டியும் குடிலுக்கு செல்ல பூஜைக்குகான எற்பாட்டு தொடங்கியிருந்தான.
அப்பா அங்கியிருந்த சாமியாரிடம் பேசிக் கொண்டுயிருக்க எங்களை பாரத்தும் அருகில் வந்து எங்கள் பயணம் பற்றி கேட்டு அறிந்தவர் பூஜைக்கு நேரம் ஆகுவதாள் நாங்கள் கை கால்கள் கழுவிட்டு பூஜை நடக்கும் இடத்திர்க்கு வந்து அமர்தோம்.

அப்போது தான் அம்மா பற்றி நினைவு வர அவரிடம் அம்மா எங்கே என்று கேட்டேன். அதறக்கு அவர் காலையில் அம்மா வைத்து ஒரு யாகம் பன்னாது நாள குடிலா இருக்க சாமி எப்போ வர சொல்லுராரோ அப்போ அவுங்காள இங்க குடிட்டு வந்திடுவாங்க என்றார் பூஜையில் கவணம் சொலுத்த சொன்றாரு.

நானும் அதன் பின் அவர்களை பற்றி நினைகாமல் சாமியார் செய்த பூளையில் கவணம் செலுத்தினேன் சுமார் 20 நமிடம் விடாது மத்திரம் சொல்லிமுடிக்க. அம்மாவை ஒரு வயாசன முத்தாட்டி அழைத்து வந்தார் உடை முழுக்க இறமாக இருந்தாள் நடக்கவே கஷ்டபட்டு நடந்து வந்தாள் என் அருகிள் அமர்தாள் சாமியார் அகினி தீயை கொழுந்துவிட்டு எறிய விட்டவர்.

தாயி. ஐயா இரண்டு பேரும் மணச ஒரு நிழை படுத்திகிட்டு அரம்பிங்கா நாழிகை வந்துரிச்சு அவர் சொண்னவுடன் அம்மா கை குப்பி வணங்க.

அப்பா என் கையை பிடித்து இத்த அம்மா கழுத்துல கட்டுனு சொன்னே போது பதறிபோனென்.
அது எங்க குடும்பா தாளி தலைமுறை தலைமைறை விட்டுக்கு வார மருமகளுக்கு கொடுப்பாங்க பாட்டி உயருடன் இருப்பதாள் அவுங்க தாத்தா நினைப்புக்காக பத்திராம வச்சுயிருந்த என் கையில் குடுத்து அம்மா கழுத்தில் கட்ட சொன்னதும் பதறி எழுத்துபோக பார்த்தேன்.

ஆதற்குள் அப்பா என்னை எழுத்துபோக விடாமல் இருக்க பிடித்தவர் என்னொட சத்யாவா காப்பாதிக்க வேற வழி தெறியுளா மாறானு அழுந்தவார். எனக்காக உங்க அம்மா கழுத்துள இந்த தாளிய கட்டுனு ஏன் கால தொட்டு வேண்டியவர் அவள் கழுத்தில் கட்ட சொன்னார்.

நான் பதறி அம்மாவை பார்த்தேன் அவளோ இதற்க்கு சம்மதம் என்பது போல் அமைதியா எரியும் நேருப்பையே பாத்தாங்க.

சாமியார் கட்டுங்கா ஐயா எல்லாம் நல்லதுக்கு தான் உங்க அப்பா அம்மா உயிரு உனக்கு முக்கியாம் இல்லையா என்று சொல்லவும். பாட்டி என் இருகையால் தாளியை பிடித்து அம்மா கழுத்துருக்க வரை கொண்டுவந்தவள் உங்க அம்மா அப்பாவுக்கா காட்டு சாமி சொன்னவுடன் என்னை அறியாமள் அம்மா கழுத்தில் முன்று முடிச்சை இட்டேன்.

அம்மா கழுத்தில் நான் கட்டியா தாலி அவள் மார்பில் விழா அவள் கண்களிருத்து கண்ணிர் மட்டும் வந்தது அதற்க்கு பின் அங்கு அமர பிடிக்காமல் அங்கு இருந்து கோவமாய் எழுந்து அருகிலிருந்த குடிலு ஒன்ருக்குள் புகுந்து கத்த தொடங்கிணேன் கையில் கிடைத்த பொருட்களை உடைத்தேன் 30 நிமிடம் நான் நானாகவே இல்லை.

பின் மணம் சிரித்து அமைதியாக வெளியே பார்தேன் அங்கு அப்பா வெளியே நின்று கொண்டுயிருந்தார் நேரகா என்னை வந்து கட்டிக் கொண்டார் கதரி அழுந்தவர் என்னிடம் மணிப்புக் கேட்டவர் என் காலில் விழபோக அவறை தடுத்து அங்கு அருகிலிருந்த நற்காளில் அமரவைத்தேன்.

சிறு அமைதி இருவருக்கு நிலவா. “அப்பா “
மாறா நீ எங்க மேல கோவமா இருக்கனு உன்ன பார்த்தாலே தெரியுது. என்னா நாங்க உன்ன பன்ன சொன்னா காறியாம அப்படி. நீ எங்கள மணிக்க மாட்டானு தெரியும் அப்படி இருந்தும் உன் இந்த மாதிரி காரியம் பன்னா சென்னத்துக்கு காரணம் இருக்குபா என்றாவர்.

அன்று சாமியார் அம்மாவை வேறு ஒருவனுடன் சேர்த்தாள் அது நடக்கும் அவர் சொன்னவுடன் அம்மா கதறி அழுக்க எனக்கும் கோவம் வர என் அறைக்கு வந்தவுடன் நடத்தை சொன்றார்.

தாயி முதல நான் சொல்லுராத முழுச்ச கேளுங்கா என்றவார் நிங்க உங்க பெண்ணை இந்த ஜென்மத்துல உங்க வயிதுல பிறக்காம உங்க உயிர உங்களாள எடுத்துக்க முடியாது. இப்போ நல்ல அவியா இருக்குற உங்க பொண்ணு தீயா சக்தியா மாறி உங்களையே மிரட்டும் உங்களுக்கு நேருக்கம் ஆனவர்களை முதல பழி வங்கி உங்கள ஒத்துக்க வைக்கும் ஒரு கட்டத்துல நிங்களே வழ்க்கை வேறுத்த தருனத்துல இருக்கபோ.

அதுவே வேறு ஒரு துனைய உங்களுடன் சேர்த்து வச்சு அந்த வரத்தை நிறைவேற்றுவிங்கும் இது சத்யாம என்றாவர்.

நாங்க எல்லோரும் அமைதியா இருந்தப்போ பாட்டி தான் முதல இதுக்கு சம்மதம் சொன்னாங்கா ஆனா வர போர குழந்தை எங்க ரத்தம் தான் கண்டிப்பா உங்களாள உறுதி தர முடியுமானு கேட்டப்போ.

சாமியார் உறுதி தர முடியுமா தாயி ஆனா அதுக்கு ஒரு வழி இருக்கு உங்க குடும்ப ரத்தம் கொண்ட ஒருவரை இவுங்க மணம் முடித்து. இருமணம் குடி. இருஉடல் சேர்ந்தாள் உங்க பொண்னு உங்க கிட்டையே கண்டிப்பா வருவா இது உன்மை என்றாவர்.

ஆனா! இது உங்க குடும்பத்துக்கு சோதனை காலம் தாயி ஒன்னுக்கு ஒன்னு தடங்கள் இருக்கு. இப்போ உங்க குடும்பத்துல உங்க பையனுக்கு அடுத்து ரத்த வாரிசுனு சொல்லிக்க இவுங்க மகன் தவர வேற ஆண் வாரிசு இல்ல தாயி சிரித்தவர்.

இதுக்கு ஒரே வழி ஒன்னு இவுங்க வேற அண் குட ஒன்னு செரனும் ஆனா அது உங்க குடும்ப வாரிசுனு என்னாள உறுதியா சொல்லமுடியாது இன்னொனு இவுங்க பையன் என்பாதல் அவர இவுங்களுக்கு முறைபடி மணம் முடித்து ஒன்னு சேர்த்தா நங்க சொல்லுரா பரிகாரம் பன்னிங்கானா அது உங்க குடும்பா வாரிசாக பிறக்குனு என்னால சத்தியம் பன்னமுடியும் தாயி.

இல்லைனா அந்த அத்மா இவுங்க கண் எதிரிலே உங்க எல்லரையும் பழிவாங்கும். அதுக்கான இடத்தை அதுவே அமைச்சுக்கும். ஆதனால நல்ல முடிவா எடுதிட்டு எதுவா இருந்தாளும் சொல்லுங்கானு சொன்னவாரு பூஜை முடிச்சிட்டு பொய்யிடாரு.

விடியர் காலை 4. 00 மணியிருக்கம் நாங்க முனு பேரும் ஒவ்வோரு முழையில உங்கந்து இருந்தப்போ பாட்டி அம்மாகிட்ட வந்து உக்காந்தவங்க மணச போட்டு குழப்பிகாமா இரண்டு பேரும் பொய் துங்குக நம்ம விதி எப்படியோ அது நடத்துதானே ஆகுமுனு அவுங்க சொல்லி எதிரிச்ச போகும் போது.

எனக்கு உங்க அம்மா பாக்க முடியுல அவகிட்ட என்ன பேசறாது தாயக்கமா இருந்திச்சு அதோட எவ்வோனொ ஒருவன் என் சத்தியாவுக்கு குழந்தைபக்கியம் தருவனு சாமியர் சொன்னது என்னால தாகிக்க முடியாம நான் தான் சத்யாகிட்ட உன்ன கல்யாணம் பன்னிக்க சொன்னே. எவனோ ஒருத்தன் உன்னோட வயித்துல புள்ள குடுக்குறாதுக்கு பதிலா நீ பெத்த பையனே உனக்கு குடுத்த பறவாளனு அவகிட்ட சம்மதம் கேட்ட முதல முடியவே முடியாதுனு அழுத்து அற்பாடம் பன்னின.

ஒருகடத்துல்ல நான் தான் அவகிட்ட இது நடக்களான முதல போர உயிரு நானா தான் இருக்கும் சத்யானு மிரட்டுனா என்னா உங்க அக்கா இறந்த நான்கு வாரத்துல அந்த சக்தி எங்களையே அறியாம உடலுரவு வச்சுக்க செஞ்சு.

அதனால அது கண்டிப்பா உனையா எப்படையும் வேறு ஒருத்தனுடன் இருக்க வைக்க என்ன வேனாலும் செய்யும் அது நடத்துட்ட நம்ம குடும்பம் கவுர்வம் போகமும் அது மட்டும் இல்லாம நீயும் அந்த நினைச்சு நினைச்சு மண கஷ்டத்துல இருக்கறத பாக்குறா சக்தி எங்களுக்கு இல்ல சத்யா. அதோடா அது நம்ம ரத்தமுனு சந்தேகம் இருந்துடே இருக்கும் அதுனாள நியும் நானும். என் நம்ம குடும்பமே சந்தோசமா இருக்க மட்டோம் கடைசில எல்லோர் வாழ்கையும் அழுச்சு போகிடும்.

அதுவே நம்ம பையனா முதல மணம் கஷ்டம் மட்டும் தான் இருக்கும். ஆனா அது நமக்கு பல வித்துலா நல்லது. இப்படி ஒரு வரம் அதுல இருக்குறா பிரச்சனை எல்லாம் நமக்குல்லையே இருக்கும் அது மட்டுமே இல்லாம அவனோடு ரத்தமும் உன் ரத்தமும் சேர்ந்த அது நம்ம பொண்னு செல்வியா பிறப்பானு நம்பிக்கை சாமியார் சொல்லுரதுனாள அந்த பயமும் இல்லை கடைசியா எல்லாம் நடத்து முடிச்சபின் அவனுக்கு நல்ல வாழ்கையா பாத்து குடுத்தாது பழச்சா மறக்க வைக்கலாமடா. இப்படி அவகிட்ட பல வித்துல பேசி பேசி சம்மதம் வங்கினே.
அதுக்கு அப்புறாம இத்த உங்கிட்ட சொல்லானு யோசிசோம் அனா நீ அவமேல வச்சியிருக்குறா பாசம் எப்படியும் அவள கல்யாணம் பன்ன ஒத்துக்க மாட்டோனு நானும் பாட்டியும் ஒரு நல்ல நாள் பார்த்து உங்க இரண்டு பெருக்கும் கல்யாணம் பன்னி வைக்குறா வரைக்கும் இத்த உங்கிட்ட சொல்லவேண்டானு அவ கிட்ட சத்தியாம் வங்கிட்டு. அதன்படி அம்மாவும் பாட்டியும் நடக்க போற கல்யாணம் வரை உனக்கு சந்தேகம் வரமா நடத்துக்க சொன்னேன்.

இப்போ சொல்லுப்பா நான் பன்னது தப்பா உங்க அம்மா உயிரையும் மாணத்த காப்பத்த உன்ன தாலி கட்ட சொன்னத்து தப்புனா எனக்கு எந்த தன்டனை குடுத்தாலும் அத்த எத்துகாற மாறாஅவள் அழுக.

அவர் கேட்ட கேள்விக்கு என்னாள பதில் சொல்ல முடியாமல் தவிதேன் தாய் தந்தை மனத்தையும் உயிறையும் காப்பத்த வேண்டியாது ஓரு மகனாக என் கடைமை அதுக்குனு ஏதோ ஒரு முட நம்பிகையில் இவுங்க பன்னத்து தான் எனக்கு கோவமிருந்தாலும் அவரிடம் பதில் பேச முடியாம் தவிக்க என்னை புரிந்தவர் என் தோள் மேல் கைவைத்தவர் உங்க அம்மா மேல எந்த தப்பும் இல்லா இது எல்லா நம்ம நல்லத்துக்கா தான் அவ்வ ஒத்துகிட்டா.

அவ்வ நம்ம விட்டு ராணிடா அவளா ஏதோ ஒரு நாய் அவளா நாசம் பன்னுபோறத பாக்குற சக்தி எங்கிட்ட இல்லா இப்போகுட உன்ன சமதானம் பன்னிட்டு கூடிட்டு போரவரைக்கு அவ மணசு தவியா தவிக்குபா முதல இங்க பன்ன வேண்டியா விசயத்தை முடிக்கலாம். நீ வேறும் தாலி மட்டும் கட்டிடு வந்துட்ட அங்க மத்த விசியம் எல்லாம் பாதியில நிக்குது முதல்ல அது எல்லாதையும் சிகரமா முடிச்சுடு விடுக்கு போலம்
உங்க அம்மா மணசால ரொம்போ கஷ்டம் பட்டுடு அங்க இருப்பா. வா போகலானு என்னை அவருடண் அழைத்துவந்தவர் மீண்டும் அம்மா பக்கத்தில் உக்கார வைத்தவார்.

சாமியார் என் கையாள் அம்மா நேத்தியிலும் தாலியிலும் குங்கும்ம வைக்க சொன்னார் எணக்கு மணசே வரலை இருந்தும் அம்மா அப்பாவுக்கா வேறு வழியில்லாமல் வைத்தேன் பின் இருவரும் அக்னி நொருப்பை கைகொற்த்து சுத்திவந்தோம்.

அதற்கு பின் சாமி எங்களை அசிர்வத்தம் வாங்க சொல்ல பாட்டி காலில் விழுந்த எழுந்தவுடண் அம்மா அவரை கட்டி பிடித்து என்ன மணிசிடுங்க அத்தை என்னால தான் உங்களுக்கு இந்த நிலமைனு அழுக்க பாட்டி அவளை சம்மதாம் பன்னியவாள்.

சத்தியா பழச நினைச்சு வருத்தபட்டாதமா இதுல உன் தப்பு எதுவும் இல்லா இது நாங்க எல்லோரும் சேர்ந்து எடுத்த முடிவு தானா உன்ன யாரும் தப்பா நினைக்க மட்டோம். முதலவா வேற துணி மாதிட்டு வரலாம் இப்படி இரமா இருந்த காய்சல் தான் வரும் பாட்டி அம்மாவை சம்மதாணம் பன்னி குடியலுக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.

சுமார் அறை மணி நேரம் கடந்தன அம்மாவும் பாட்டியும் அந்த குடிலுக்கு சென்றவர்கள் வெளியே வரவில்லை. அப்பாவும் சாமியருடன் பேச்சி்ட்டு இருக்கு நான் தனிமையில் மரத்தடியில் அமர்ந்துயிருதேன் அப்போது
ஐயா என்ற குரல் என் முதுக்கு பின்னால் கேட்க்க திரும்பி பார்த்தேன். அங்கு வயதான பாட்டி ஒருவர் அழைக்க அவரிடம் சென்றேன் அப்போது தான் அவர் காலையில் அம்மாவை அழைத்துவந்தவர் என்பதை உணர்ந்து அவரிடம் “சொல்லுங்கா அம்மா” என்றேன்.

அங்கம் பக்கம் திரும்பி பாரத்தவார் ஐயா இதை பிடிங்க என் கையில் அதை குடுக்க அதை பார்த்தேன் அது ஒரு தாலி அதை குடுத்தவார் தம்பி இது உங்க அம்மாவுது தான். காலையில நடந்த பூஜையிலா சாமி இத்த தாலியா கலுட்ட சொன்னோ போது உங்க அம்மா அவர் புருசனை கட்டி பிடிச்சு அழுத்தை இப்போ நினைசாலும் கஷ்டமாயிருக்கு. இருந்தும் அவர் ஒரே முடிவா நின்னத்துனால. உங்க அம்மாக்கு வேறு வழியில்லாம ஆதோ ஒரு கின்றை காட்டி அதில் தாலியை கலுட்டி அந்த கினத்துல பேட்டு வார சொன்னபோ.

நானும் அவுங்ககுட போனேன் வழி முழுக்க அழுந்துடு வந்தவங்க இந்த தாலியா இருக்க பிடுச்சு கிட்டவங்க கிணத்துல விசுரத்துக்கு முன்னாடி அம்மா இத்த பதிரமா பாத்துங்காக என்னைகாவது இதை எடுக்க நான் கண்டிபா வருவேன் அது வரைக்கும் இத்த பாத்துகுங்கனு கழுத்துல இருந்த தாலியா கலுட்டி தண்ணில விட்டுடூ திருமி பாக்காம வந்துடாங்கானு அவுங்க சொல்ல.

அப்போ எதுக்கு பாட்டி அத்த எடுத்துடு வந்திங்க அது அங்கயே பத்திராம இருந்துயிருக்குமுலா அவளிடம் கேட்க என்ன பார்த்து சிரித்தவர்.

தம்பி உங்க குடம்பத்துல என்ன நடத்தனு எனக்கு தொரியும் ஆதனாள உங்க அம்மாவுக்கு மனசுல இப்போ நிலையில்லாம பயத்துல்ல இருகங்கா அத்த தொளிவு படத்த வேண்டியா கடைமை இப்போ உங்க கையிலா இருக்கு
நான் புரியாமால் முழிக்க. !

இப்போ இத்த தாலி உங்கிட்ட குடுத்துக்கு காரணம். இதை நீங்க பக்கும் போது எல்லாம் உங்க அம்மா இப்போ உன்னோட மணைவினு மனசுல வஞ்சுகிட்டு பேசனும் பழகனும் அதுமட்டும் இல்லாம எக்காரணத்தை கொண்டும் அவுங்கள இத்த தாலியை தொடிவாரமா நிங்க பாத்துகுனும்.

அதனாள தான் இப்போ உங்கிட்ட குடுக்குற இதை பதிரமா பத்துகொபா அவள் செல்லிமுடிக்க.
பாட்டியும் அம்மாவும் குடிலிருந்து வெளியே வந்தார்கள் அம்மா இப்போ ஓரு அழவுக்கு தெளிந்து இருந்தாள் அப்பா அவர்கள் வருவதை பாரத்து என்னை அழைக்க.

நாங்க அனைவரும் அவர் அருகே சென்றோம். பாட்டி பூஜை எற்பாடுக்கு நன்றி தெரிவித்தடவுடன்
நாங்கள் விடிற்க்கு சென்றவுடன் என்ன என்ன பன்ன வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டார் பின் நாங்கள் அங்குயிருந்து விடை பெற்று விட்டுக்கு வந்தோம்.

வரும் வழியில் யாரும் பேச்சவில்லை அம்மா என்னை பார்பதையே முற்றிலும் தவிர்த்தாள். அதனால் எனக்கும் வேறு வழியில்லாமல் கண்களை முடியபடி பயணத்தை இல்லை என் வழக்கை அடுத்து அம்மாகூட என்ன என்ன பன்ன சொல்லுவங்க அது எப்படி எல்லாம் நடக்கும் என்ற பயத்தில் தவித்தேன்வரும் வழியில் பாட்டி எல்ல நம்ம குடும்பத்துக்காக நடக்குதுனு நினைச்சிட்டு நான் சொல்லூர மாதிரி நடந்தா சிக்கரமா இதுக்கு ஒரு முடிவு கிடைக்கும் என்றவர் அம்மாவை அவள் மடியில் படுக்க வைத்து சிறிது நேரம் உறங்க வைத்தார்.

மதியம் போல் விடிக்கு வந்தோம். அப்பா எங்களை இறக்கிவிடவர் எனக்கு கொஞ்சம் வேளையிருக்கு நிங்க பாத்துங்கமா பாட்டியிடம் சொன்வர் எங்களை இறக்கிவிட்டு கிழம்பி சென்றார்.

பாட்டி எங்கள் இருவரையும் ஒன்றாக நிறக்க வைத்து ஆராதி எடுத்துட்டு வர உள்ளே சென்றாள் அம்மா தான் சக்தி எல்லாம் ஒன்று திரட்டி அழுகையை அடகிட்டு நின்னாங்கா. ஆனா என்னாள் அதுக்கு மேல் நிற்க்க முடியாமல். அவுங்கள தனியா விட்டுடூ உள்ளே வந்தபோது பாட்டி என் கையை பிடித்து நிறுத்தாயவள் இவ்வளவு நேரமும் பொருத்கிட்ட சாமி இன்னமும் கொஞ்சம் நேரம் பொருத்துக்கோ என்றவள் எங்களுக்கு ஆராதி எடுத்து உள்ளே அழைத்தாள்.

அம்மாவை பூஜை அறையில் அழைத்து சென்று விளக்கு எற்ற சொன்னாவர். என்னையும் அம்மவையும் ஒன்றாக நிக்க வைத்து இனிமே நிங்க இரண்டு பேரும் கணவன் மனைவினு நினைப்புல வச்சுகிட்டு வாழுனுமா. எக் காரணத்தக் கொண்டு பழைய நினைப்பு வாரமா இருக்க பழகிகுங்கா என்றவர்.

மாறா. உனக்கு சத்யா பத்தி தெரியாது ஒன்னும் இல்லா இருந்தாலும் இப்போ அவ்வ ஒன்னொட அம்மா இல்ல மனைவினு நினைப்பு இருந்தாதன் நம்ம குடும்பத்துக்கு வந்த பிரச்சனை சிகரமா மாரும். அதுக்குனு உங்கள அவசரம் பட்ட சொல்லுலா சிகரமா உங்க மணம் சேர்ந்து குடும்பம் நடத்தனும் பல அறிவுரை வழங்கியவர் அம்மாவை அவழுடன் அழைத்து சென்றாள்.

எனக்கு அந்த நேரம் தனிமை வேண்டியதாள் என் அறைக்கு நுலையும் போது ஒரு கருப்பு உருவம் கண்ணுக்கு தெரிந்து மறைந்தது நாண் பயத்து அறை முழுவதும் விளக்குகளை எறிய விட்டு என் படுகையில் சென்று படுத்து இன்று நடத்தவற்றை நினைத்து பார்தேன்.

முதலில் எனக்கு கல்யாணம் அகிவிடத்தையும் அதுவும் என் குடும்பமோ ஒருமனதோடு அம்மாவுடன் எனக்கு கல்யாணதை நடிதியதை நினைக்கும் போது ஒருவித்த குற்ற உணர்வு வந்தது அதோடு அம்மாகுட குடும்பம் நடத்தனுமா பாட்டி சொன்னதை நினைக்கா நினைக்கா. அதை என்னானு சொல்ல வார்த்தை வராலை.
ஒருகட்டத்தில் இனி அம்மா என் மனைவியா இருபாள அது அவளாள் இல்லை என்னாள் எத்துக்க முடியுமாம யோசித்துக்கொண்டு இருக்கும்போது.

அந்த கருப்பு உருவத்தை பார்த்தேன் எனக்கு நேர் எதிரே நின்று எதையோ காட்ட நான் பயத்து படுக்கைவிட்டு எழுந்து அங்குபோய் பார்த்தபோ “வாழ்த்துகள் “ வார்த்தை எழுத்தியிருந்து.

எனக்கு அதுக்கு மேல் அங்க இருக்க பயம்வர கிழே இறங்கி ஒன்டிவந்தேன். அதுவும் என்னை பின் தொடர. அம்மா பாட்டியை தெடி ஒவ்வொறு அறையாய் தேட்ட அவர்களை கண்டுபிடிக்க முடியாமல் இருந்தபோது தான் அம்மா அப்பாவின் அறையில் அவர்கள் பேசுவதை கேட்டு உடனே அங்குபோய் கதவை திறந்துபோய் உள்ளே சென்று பார்தேன்.

அந்த அறை முழுக்க கண்களாள் துலவினேன் ஆனா. அம்மா பாட்டி இருக்குற அறிகுறியே இல்லாம இருந்துச்சு. ஆனால் சத்தம் எப்படி வந்துனு யோசிக்கும் போது அந்த கருப்பு உருவம் அந்த அறையில் நுலைந்து கதவை முடி என் அருகே மேதுவா நகர்ந்து வந்தது நான் பயத்துல்ல அதுகிட்டயிருந்து தப்பிக்கா. அங்க இருந்த துனிவைக்கும் அழமாரியில் ஒழுஞ்சுகிட்டு பயத்துல இருந்தபோ.

கதவு திறக்குற சத்தம் வந்துச்சு. யார் வரங்கானு அழமாறியில இருந்த சின்ன ஒட்டையில பாத்தபோ. அந்த கருப்பு உறுவம் கதவு சத்தம் வந்ததும் மறஞிடுச்சு இருந்தும் நான் பயத்துல அந்த அழமாறி ஒட்டையில்ல பாத்தபோ. அம்மா தான் வந்து இருந்தாங்கா எனக்கு நிம்மதி வார. பயம் தொளிஞ்சு அந்த கதவ திறக்க முயறிச்சு பன்னபோ அது திறக்க முடியாதபடி வெளியே இருந்து சாத்தியிருதுச்சு.

ஆனா அவுங்க வந்தவங்க அறையில் யாரும் இல்லானு நேர நான் இறுந்த அழமாறி முன்ன நின்னு (அதாவுது கண்ணாடியில் )அவுங்களை அவுங்காளே பாத்தவங்கா. கட்டியிருந்த சேலைய அவுக்க நான் பதறிபோய் அவுங்கள பாக்காம கண்ண முடிகிட்டா.

ஆப்போ நான் இருந்த அழமாறி தானா திறதிச்சு நான் பதறி சத்துரதுக்குள்ள. அம்மா என்ன பாத்துடாங்க. அம்மா அப்போதான் சேலைய கழுட்டி முடுச்சுயிருந்தாங்க வேற. என்ன அங்க பார்த்தும் அவுங்க சேலையா எடுத்து அவுங்க உடம்ப மறைக்க முயற்ச்சி பன்னும்போது யாரே என் முதுகு பின்னாடியிருந்து தள்ளிவிட நான் அவுங்க மேலையே விழுந்தேன்.

நான் விழுந்த வேக்கத்துல அம்மாவும் நானும் தடுமாறி கிழே விழுந்தோம். அவுங்க முச்சு காத்து வேகமா என் மேல விச்ச. அவுங்க கண்ணுரண்டும் என்னயே பார்க்குறாத பக்க முடியாம எத்திரிக்க முயற்சி பன்னும் போது என் கழுத்துலிருந்த செயின் அவுங்க செயினோட பின்னிகிச்சு அதாணால இரண்டுபேராலும் பிறியமுடயாம தவிச்சபோ.

அம்மாதான் முதல அந்த சிக்கல எடுக்க முயற்சி பன்னினா. அவள் சிக்கல் எடுத்தபோ தான் அதை பார்தேன். அம்மாவுடைய இரண்டு மார்ப்புக்கு நடுவே இருந்த அந்த சின்ன கோடு. அந்த கோடுக்கு நடுவுல நான் கட்டுனா தாளி மஞ்சல் இரம் கூட காயத்தால் அவுங்க மாருளா இருந்த அந்த அச்சுவும். அவுங்க போட்டுயிருந்த ஜக்கேடும் கிழே விழுந்துலா கொஞ்சம் இறங்கி இருந்ததுநாளல முதல் முறையா அவுங்க இரண்டு மார்பின் பிறிவை பார்தேன். அதற்குள் அம்மா அந்த சிக்கலை எடுத்தவுடன் என்னை அவள் மேலிருந்து தள்ளியாவள் எழுந்து அவள் சேலையை எடுத்து குளியல் அறையா பார்த்து ஒடுநாங்க.

அப்போ தான் எனக்கு நினைவு வந்துச்சு உடனே அந்த அறையை இல்ல விடையே விட்டு வெளியே வந்து என் கார் எடுத்துக்கொண்டு திருச்சியை விட்டு வெளியே ஒரு ஒதுக்குபுறாம வண்டியை நிறுத்தினேன்.
அப்போ மணி மாலை 6. 00 நேருங்கியிருந்துச்சு. கடந்த ஒரு மணிநேரமாக இருந்த டென்சன் குறஞ்சுயிருந்நுச்சு. நான் அம்மா மடியில் பல முறை படுத்து உறங்கியிருக்கேன் என் சில சமையம் கூடவே படுத்து உறங்கியிருக்கேன் ஆனால் இன்று வாழ்கையில் முதல் முறை அம்மாவா அதுவும் இவ்வளவு நேருக்கத்தில் அப்படி பார்ததாள் எனக்குள் சிறு தடுமாற்றம்.

இதுவே பழையா அம்மா என்றாள் என் தலையில் இரண்டு குட்டு வைத்து உனக்கு இங்க என்னடா வேளைனு கேட்டுயிருப்பாங்கா ஆனா இப்போ நிலைமை வேற. என்னை தள்ளி விட்டு அவள் ஒடிய வித்திலே அவள் என்னை தப்பாக நினைத்தால் என்று உறதியானாது.

என்னொட சத்யாமா எப்பையும் உடை விசியத்துல கவனமா இருப்பாங்பாக 5. 5 அடி உயரத்துக்கு. ஒரு அளவுக்கு மாநிறமா இருப்பாங்கா. வயசும் 39 ஆகாபோது சென்னா யாரும் நம்ப மாட்டாங்கா. தலை முடியும் கொஞ்சோ அடர்தியா முதுகை தாண்டியிருக்கும்.

என்னொட அக்காவுக்கு எப்பையும் அம்மா தலைமுடிய மேல்லையே கண்ணாயிருப்பா. அம்மா எப்பையும் புடவை மட்டும் தான் கட்டுவாங்கா.

அவ்வளவு உடை விசியத்தில் கவனாமா இருகறவங்காள இன்னைக்கு விட்டுல இருக்குறா சுழல் நிலையில நான் அவுங்கள அப்படி பார்ததும் மட்டும் இல்லாம அவுங்க மேலையே விழுந்து அவுங்க மார்பா பத்தி நான் நினைக்கறாத நினைக்கா நினைக்கா கோவம் என் மேலையே.

இது நாள் வரை அம்மாவாக பத்தவளை மனைவியாக நினைக்கா முடியாவில்லை அதுவும் அவள் பயத்து ஓடியது நினைத்து எனக்கு இன்னமும் வருத்தம்.

மணி இரவு 8. 00 மணி வரை அங்கே இருந்த எனக்கு விட்டுக்கு செல்ல மணமே இல்லை இருந்தும் வேறு வழியில்லாமல் விடிற்க்கு ஒருமுடிவோடு வந்தேன். காலையிருந்து ஒவ்வோரோவரும் என்னை கேட்காமல் எடுத்த முடிவை சொல்லி என்னை அம்மா கழுத்துலை தாலிகட்ட வைத்தார்கள் இதற்கு மேல் அவர்கள் என்ன சொன்னாலும் அம்மாவை அம்மாவாக மட்டும் பக்கவேண்டும் முடிவோடு விட்டுக்கு வர அப்பாவும் விடிறக்கு வந்துயிருந்தார்.

நான் உள்ளே வந்ததும் நான் எங்கே சென்றேன் என்று விசாரித்து முடித்தவர். எனக்கு இரவு உணவையும் பரிமானினார். நான் உணவை உன்னும் வரை கூடவே இருந்தவர் நான் கை கழுவிட்டு எழந்து சொல்லும் போது என்னை அழைத்து அவர் பக்கத்தில் அமர சொன்னவர்.

என் கையில் ஒரு சாவியை குடுத்தாவர். இது நம்ம செல்வி ரும் சாவி மாறா என்றவர். கொஞ்ச நாள் நியும் அம்மாவும் அங்கதான் இருக்கனு சாமியார் சொல்லியிருக்காரு. அதுதான் உங்க இரண்டு பேருக்கும் நல்லாது என்றவர். பாட்டி அழைந்தவர் என் பதிலை கூட கேட்காமல் அங்குயிருந்து எழுந்து சென்றார்.

பாட்டி என் பக்த்தில் வந்தவர் வா மாறா போலாம் நல்ல நேரத்துலா அங்க போகனு சாமி சொல்லியிருக்காரு என்றவள் அக்கா அறைக்கு அழைத்துவந்தவள். என் கையாள் கதவை திறக்க சொல்லா நான் வேண்ட விருப்பாக கதவை நிரத்தப்போ அந்த கருப்பு உருவம் வந்து மறைந்தது உடனே பயந்து அவளிடம் பாட்டி எனக்கு குளிக்கனும் அப்புரமா இங்க வரலானு சொல்லி தப்பிக்க நினைக்கா.

மாறா என் இப்பாடி பயப்புரா. இது உங்க அக்கா ரூம் தானே. உன்ன எவ்வளவு தையிரியமான பையனு நினைச்ச இப்படி தொடநடுங்கியா இருப்பனு என்ன இழிவு படுத்தி பேசி எனக்கு ரொசம் வரம் வச்சு என்னை உள்ளே அழைத்துவந்தவர். இங்கையும் தண்ணி வரும் போய் குளினு கையில் ஒரு துணி பையை குடுக்கா. அவளிடம் என் பயத்தை காடாமல்.

வெளியே பாட்டியிருக்கு தைரியத்தில் குளிக்க சென்றேன். சுடு தண்ணியில் உடல் அழுப்பு போக 20 நிமிடம் குளித்து விட்டு பாட்டி குடுத்த துணி பையை திரந்தேன்.

உள்ளே பட்டு வேஷ்டி சட்டை மற்றும் உள்ளாடை இருந்துச்சு. அதை பார்த்தும் கொஞ்சம் சந்தேகம் வந்து உடனே வெளியே சென்று இதை பத்தி கேட்கலானானு நினைக்கும் போது என்னொட துனி தனாக பறந்து தண்ணிரில் விழுந்து நினைச்சது. உடனே பயம் வர பாட்டி குடுத்த துணியை வேறு வழியிலாம் அந்த உடையை வேகம் வேகமா போட்டு வெளியே வந்தேன் (பதரினேன்).

நான் பயத்தில் பாட்டி குடுத்த துனியை வேறு வழியில்லாமல் மத்திகிட்டு வெளியே வந்தபோ பாட்டி அங்க இல்லா. ஒடி போய் கதவு திறக்க அது முடியிருந்துச்சு. எனக்கு பயத்துலா கை. கால் நடுக்கம் வர உடனே கதவை வேகமாக தட்டியும் உதைத்தும் திறக்க பத்தேன் ஆனால் என்னாள் திறக்கவே முடியவே இல்லை.

எங்கள் விட்டு 23 சென்ட் கொண்ட இடத்தில் முன்று தளம் கொண்ட பரம்பரை விடு. காலத்துக்கு எற்ப்ப கொஞ்சம் கொஞ்சம் மற்றத்தோடு மத்தி வச்சுயிருக்கோம்.

விட்டை சுத்தி முன்னோர்கள் வைத்த தேன்னைமரம் பின் பக்கமும். வலதுபுறம் சிரு கார்டன் மற்றும் லானும். இடதுபுறம் ஒரு கினாறு மற்றும் வேளை செய்யும் நபருக்கு ஒரு சிறு அறை உண்டு.

முதல் தளம் – ஆல். கிட்சன். டைனிங் மற்றும் இரண்டு படுக்கை அறை உண்டு.
இரண்டாம் தளம் – ஆல் மற்றும் ஐந்து படுக்கை அறை உண்டு

முன்றாம் தளம் இப்போ கட்டியது – இரண்டு படுக்கை அறைகள் கொண்டத்து இரண்டுமே நல்ல விசாரமாக இருக்கும். அதோடு டாயிங் ரும் மற்றும் பால்கனி இருக்கும்.

நான் இப்போது இருப்பது அந்த முன்றாவது தளத்தில் தான் என் அக்கா பள்ளி படிப்பை முடித்தவுடன் அப்பா அம்மாவிடம் தனக்குனு ஒரு அறை கேட்க்க அப்பா இதை கட்டி தந்தார்.

செடி. கோடி மேல் அர்வம் கொண்டந்தாள் அவள் அறையில் அதற்காக ஒரு அறையையும் அப்பா கட்டி தந்தார். அவள் உயிரோடு இருக்கும் வரை இங்கே வந்து வம்புயிழுப்பேன் ஆனால் இப்போ அவள் இல்லாமல் இந்த அறையில் நிறக்கவே பயமாக இருக்க. அங்கு இருந்து தப்பிக்கா வேறு வழி தெடி அந்த அறையை சுத்திவந்தபோது.

அப்போது பால்கனி கதவு திறந்துயிக்க அங்கே சென்றேன். குளிர் காத்து என் மேல் தின்டா அங்கே ஒரு பெண் நிலவுளியில் நிற்பத்தை பார்த்து பயந்தேன். இரண்டு அடி முன் பின் வைத்து வைத்து என் பயத்தை ஒரு முழையில் ஒதுக்கி எது நடந்தாலும் பாக்கலானு என்னொடை முழு தையிரத்தை வரவழைத்து அங்கே போக போக அந்த உருவம் தெளிவாக தெரிந்தது.

கிளிபச்சை கலர் பட்டுபுடவை அதறக்கு மேச்சிங்கா பச்சை கலர் ஜக்கேட். தலைமுடி நேர்த்தியாக பிண்ணி முன்று முழம் மல்லியப்பூ உடன் கை காது காழுத்து இடும்பு என்ன வைரம் பதித்த நகைகளுடன் நின்று இருந்தாள் என் அம்மா. எங்க விட்டு மாகராணி சத்தியாமா.
அவளை பார்த்ததும் எனக்குளிருந்த பயம் பறந்து போணது அவள் அருகே வேகமாக முன்னேறி அவளை அழைத்தேன்.
“அம்மா” அவளிடம் எந்த பதிலும் இல்லாதாள் அவள் அருகே இன்னமும் மிக அருகில் சென்று அழைத்தேன் ஆனால் எந்த பதிலும் இல்லாமா இருக்கா எனக்குள் பயம் வர தொடங்க.

அவள் முதுகை தொட்டு சத்தியாமா என்று அழைத்தவுடன் சுயநினைவி வந்தவுங்கா என்னை அங்கே பார்த்தும். என்னை இருக்க கட்டிபிடிச்சுட்டு என்ன மன்னிசிடு மாறானு அழுந்தாங்க. காலையிலிருந்து ஒரு வார்த்தையும் பேசாமல் இருந்தவள் என்னை கட்டிபிடித்து அழுந்தவுடன் என் கண்கள் தானாக கண்ணிர் வந்து.

அம்மா என் அழுறிங்க அழாத்தமா. எனக்கு கஷ்டமா இருக்குனு அவளை சமாதனாம் பன்னினேன் ஆனாலும் அவள் அழுகையும் அவள் பிடியையும் விடாமல் அழுகையை தொடர்ந்தவள் மனசிட்டுடா மனசிட்டுபானு புலம்ப எனக்கு என்ன சொல்லி அவளை தெத்துவதுனு தெரியாமல் முழிக்க.
டும்னு இடிஇடிக்க என்னை விட்டு பிறிந்தவள் அவள் அழுகையை அடக்கிகொண்டு கண்களை துடைத்தவள். வாடா மாறா மழை வர மாதிரி இருக்கு உள்ளே போலம். உள்ளே அழைத்து வந்தவள் என்ன படுக்கை அறையில் இருக்க சொல்லிவிட்டு. அவள் முகம் கழுவிட்டு வரனு பத்ரும்குள் நுலையா. நான் உள்ளே வந்து படுக்கையில் ஒரு ஒரமாக அமர்ந்துயிருந்தேன்.

இரண்டு நிமிடத்தில் முகம் எல்லம் கழுவி வெளியே வந்த அம்மா பழையபடி இருக்க முயற்சி பன்னியபடி என் அருகே வந்து அமர்ந்தவள். சிரிது நேரம் இருவரும் என்ன பேசுவதுனு தெரியாமல் முழிக்க.
அப்போ. அவள் கழுத்தில் நான் காலையில் கட்டிய தாலியை பார்த்வுடன் எனக்கு ஒரு மாதிரி இருந்தது. பாசமாய் மணவிட்டு பேசும் எங்கள் இருவருக்கு தடையாக இப்போ அந்த தாலி இருப்பதாள் நானே அவளிடம் பேச தொடங்கினேன்.
அம்மா என்னை பார்க்க முடியமல் இருக்க மிண்டும் அழைத்தேன்.

அம்மா. சத்தியாமா என்ன பாருங்கா எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு நிங்க இப்படி உக்காத்து இருக்குறாது பிடிக்காளமா. எனக்கு முன்னாடியே இந்த விசியம் நடக்குனு தெருஞ்சுயிருந்துசான உங்கிட்டையும் அப்பா பாடிகிட்ட எப்படியாவது பேசி. நமக்கும் கல்யாணம் நடக்காமா நிருத்தியிருபேன் என்றேன்.

தறையையே விறைத்து பத்துட்டு இருந்தவள் அவள் தலை உயர்த்தி அமைதியாய் என்னை பார்த்தவள். இதுல உன்னோட தப்பு எதுவும் இல்லடா மாறா எல்லாம் என்னொட விதினு என் தலையை வருடியவள். நீ கவலை பாடதபா
நான். உங்க அப்பாவுக்காக தான் அவர் முடிவுக்கு ஒத்துகிட்டனே இதுல நீ கவலைபட்ட ஒன்னு இல்லாடா. ஆனா அவர் பேச்ச மட்டும் கேட்டேனே தவிற உன்னோட வழ்கையா நினைச்சு பாக்கமா இருந்துடானு வருத்தம் தான் மாறா என்றவள்.
“கண்களை முடிதிரந்தவள் “ கொஞ்ச நாள் அவுங்க நம்பிகைகாக வெளியே கணவன் மனைவியா நடிப்போம் மாறா. இங்க நம்ம அம்மா மகனாவே இருப்போம். ஒருவேள சாமியார் சொன்ன மாதிரி எதாவுது நமக்குள நடத்தாலும் சரி நடக்கலானு சரி நீ எப்பையும் என்னொட செல்ல மகன் தான் கவலைபடத்தாபா என்றாள்.

எனக்கு அவள் பேசியது கேடத்தும் மணசு கொஞ்சம் நிம்மதியா இருந்திச்சு இருந்தும் அவள் என்னிடம் பழையபடி வழக்கம்போல் பேச தயங்கியவளை மணம் விட்டு பேசி பேசி அந்த தயக்கத்தை மற்ற முயற்ச்சி பண்ணினேன். ஒரு கட்டத்தில் இருவரும் பழையா நிலைமைக்கு வார தொடங்கா அவுங்க.
மாறா. என்டா மதியம் அங்க ஒழுஞ்சுட்டு இருந்தனு மதியம் நடத்த விடையத்தை கேட்டாள்.
அதை அவள் கேட்டவுடன். அந்த கருப்பு நிழல் அம்மா பின்னாடி வந்து மறைந்து. எனக்கு பயம் மிண்டும் வர தொடங்குவதற்க்கு முன். அவளிடம் மதியம் நடத்தை ஒன்றுவிடாமல் குறிமுடிக்க அவள் அமைதியாய் நான் நினைச்சாடா அதோட வேளையாதான் இருக்குனு மிண்டும் கவலைபட தொடங்கியவளை சமாதணம் பன்ன அவளிடம் பேச்சை மாறினேன்
அம்மா பாருங்க உங்க முகம் எல்லாம் வாடியிருக்கு நிங்க. ஒருவரம் எப்படியும் ஒழுங்கா துங்கியிருக்க மாடிங்க தெரியும் இன்னைகாவது உங்க மணம் கஷ்டம் எல்லாம் மறந்து நல்ல என் மடியில் படுத்து துங்குகா அம்மானு. சொன்னதும் பாசமாம் என் பார்த்தவுங்கா.
என் மடிமேல் தலை வைத்து படுத்தவள் கண்களை முட்ட அவள் தலையை வருடினேன் அப்போது அவள் அனிந்துயிருந்த நகைகள் அவளை குத்த துங்க கஷ்டம் பட்டவுங்கா. உங்க பாட்டிக்கு வயசுனாலு அறிவே இல்லாடானு திட்டியவள். மடியில் படுத்துயிருந்தவாரு என்னை பார்த்து திரும்பி படுத்தவள்
20 வருசமா அம்மா பையனா இருந்தவங்க எப்படி இந்த தாலி கட்டினா உடனே கணவன் மணைவியா மாறிருவாங்கா கொஞ்சம் அறிவுவேனா உங்க பாட்டிக்கு.
அதோட அந்த சாமியார் என்னை சொன்னாங்கனு தெரியுலா வேற காலையிருந்து உங்கிட்ட அப்படி இருக்கும் இப்படி இருனு டர்சர் பன்னத்தும் இல்லாமா இன்னைகே நமக்கு பஷ்ட் நடத்துமுனு எழு மணியிருந்து என்ன ஒரு வழி பன்னி நைட்க்கு ரேடி பன்னிவிட்டதும் இல்லாம. புதுச அவுங்க என் கை. கழுது என்ன அவள் அனிந்துயிருந்த நகைகளை ஒவ்வோனு காட்டி இது எல்லாம் போட்டுத்தான் நல்ல இருக்குனு போட்டு விடவுங்க நீ இங்க வந்து குளிக்க பாத்துரும் குள்ள நுலஞ்சதும் என்ன குட்டிடு வந்து இங்க விட்டூடு போனாகுனு அவள் சொன்னபோது தான். எனக்கு முழுசா புரிந்தது பாட்டி என் என்னிடம் இந்த உடையை மாத்தி வர சொன்னங்குனு அவளிடம் சொன்னேன்.
அம்மா- மாறா இது எல்லாம் அவுங்க நம்பிகை அதுனாள அவுங்க என்ன சொன்னாலும் சும்ம தலையா மட்டும் அட்டுவோம் சொன்னபோது.
பால்கனி கதவை யாரோ தட்ட உடனே இருவரும் அங்க போனோனும்.
நாங்க அங்க போனபோது பல்கனிலா அப்பா நின்னுட்டு இருந்தாரு நாங்க பயத்து போய் கதவ திறக்க முயறிசித்தும் அது திறக்கால அப்பா எப்படி அங்க வந்தாருனு சந்தேகம் வேற.
கதவை உடைக்க முயற்சி பன்னும்போது டும்னு இடிஇடிக்க காரண்டு போய்ட்டு மழை வர தொடங்குஞ்சு.
அம்மா அப்பாவா எப்படியாவது காப்பாதுனு கெஞ்சினாங்கா. அப்போ அப்பா பக்கத்துல அந்த கருப்பு உருவம் நின்னுச்சு இரண்டு பேருமே பயத்துல அப்பாகிட்ட அந்த உருவத்த காட்டா அது அவர தள்ளிவிட்டுச்சு அப்பா பால்கனிலா இரண்டு கையா பிடிச்சிட்டு தொங்கினாரு.

அப்போ அம்மா அந்த உருவத்துக்கிட்ட உனக்கு என்ன வேனும் நான் பன்னுறா. அவர விடு அம்மா அந்த உருவத்துகிட்ட கெஞ்சி கேட்ப்போது அது அம்மா பாத்து சிரிக்கா. நான் பயந்தேன். அவள் கேட்டப்போ பல்கனி கதவை திறக்காமல் கதவுக்குள் புகுந்து எங்கள் பக்கத்தில் வந்த உருவம்.

அம்மாவா பாத்து சிரிச்சிட்டு எனக்கு உன்கிட்டயிருந்து நிறையாவேனும் அத்த அப்போ அப்போ வாங்கிறா இப்போ உன்னோட பழைய புருசன காப்பாத்தா நியும் உன் மகனும் கட்டியிருக்க துணி எல்லாம் அவுத்து குடுத்தா அந்த கயிரு மாதிரியக்கி கிழா கொண்டுபோய் விடுவே இல்லான கிழே விழுந்து அவரு செத்துடுவாருனு சொன்னவுடன்.

அம்மா கதறி அழுந்தாவங்க அந்த கருப்பு உருவத்துகிட்டா கெஞ்சினாங்கா ஆனா அது எதுவும் சொல்லாம வந்த இடத்துக்கு திரும்ப. அம்மா பதறி என் கையை பிடித்து மாறா உங்க அப்பாவா காப்பாத்தா உன்னோட துனியா எல்லாம் சிகிராம கலுட்டுப்பானு இல்லான அது சொன்னத்த செய்யுனு சொன்னவுங்கா. எந்த ஒரு தையக்கமும் இல்லாம என் பக்கம் முதுக காட்டி அவுங்க துனியா ஒன்னு ஒன்னு கலுட்டுனாங்கா.

எனக்கு ஒன்னும் புரியுல அம்மா என் அது சொன்னவுடன் அதை தட்டாமல் செய்ய தொடங்குறாளுனு திரும்பி பார்த்தேன் ஆனால் அங்கே அம்மா அவள் கட்டியிருந்த சேலை அவுத்து அந்த கருப்பு உருவம் பக்கம் விசினாங்க.
நான் பதறி திருமி யோசித்தேன். அப்பாவுக்கா அம்மாவே கலுட்டும்போது நான் சும்ம நிக்க குடாதுனு என்னாலும் அம்மாகிட்ட அப்பாவ காபத்திட்டு கேட்டுகளானு ஒரு முடிவோடு என்னொட துனியா எல்லாமே கலுட்டி திரும்பா அம்மா இருட்டுலா ஒட்டு துனிகுட இல்லாமா வைர நகையில ஜோலுசாங்க.

அம்மா எங்க இரண்டு பெர் துனியையும் எடுத்தவுங்க பல்கனி கதவுகிட்ட பொய் நிக்க கதவு அதுதானா திரந்துச்சு நான் பதறிபோய் அப்பா கையா பிடிக்க போக அம்மா எங்க துனியா அந்த கருப்பு உருவத்துகிட்ட பொட்டாடு ஒட்டிவந்தங்கா. நாங்க அவர் கையை பிடிக்கும் போது “அவரும். கருப்பு உருவம்” ஒன்னா கிழே விழுந்தாங்கா நாங்க பதறி கிழே பார்க்க. அப்போ அந்த உருவம் எங்க முதுக்கு பின்னாடி சிரிக்க திரும்பி பாத்தபோ எங்க துணி எல்லாதையும் உள்ளே அறைகுள்ள இழுத்து கதவ சாத்திடுச்சு.

அப்போதான் உணர்ந்தேன் சாமியார் சொன்னதை அது உங்கிட்ட வர எந்த மாதிரி வேளை வேனா செய்யுனு. நினைவுக்குவர அம்மா என் பக்கத்தில் ஒட்டு துனிகுட இல்லாம கைகளை கால்ளை இருக்க பிடிச்சு அவுங்க உடம்பை ஒருஅழவுக்கு மறைத்து உக்காந்து இருந்தாங்கா.

நானும் என் ஆண் உருப்பை மறச்சு அவுங்க எதிரே உங்காந்துட்டு இருந்தேன். மின்னால் அடிகடி மின்னா அம்மா உடம்பு எல்லாம் வைரத்தால் மின்ன அவள் உடல் வழைவுகளை ஒரு அழவுக்கு பாக்க முடுச்சத்து. இருபது நிமிசம் அமைதியாய் இருவரும் அங்கே நிர்வானமா இருக்க.

சடா. சடானு மழைபேய்ய தொடங்குச்சு சில்லுனு காத்துடன் மழைபேய்ய இரண்டு பேரும் தப்பிக்க வேறு வழி தெரியாமல் தொப்பையா நினைச்சு உக்கத்து இருந்தோம் கிட்ட தட்ட ஒருமணி நேரம் மழை பெய்ய எங்களாள் குளிர் தங்கமுடியாமல் தவிச்சப்போ.

மாறா முடியுலாடா ரொம்போ குளுருதுடா என்ன காப்பாத்துப்பானு அம்மா அவுங்க உடம்பை குருகி அழுந்தாங்க. அதுக்கு மேல் பொருக்க முடியாமா கதவ திறக்க எந்திருஞ்சு உடைக்க பார்த்தேன் ஆனால் என்னால முடியாம போக. அம்மாவை பார்தேன் அவுங்க குளுருலா நடுங்கி இருந்தவங்கா. காப்பாத்தாபா ரொம்போ குளிருதுன முடியுலானு நடுங்கா. அவுங்களை காப்பத்த அவள் அருகே சென்று அப்பதுக்கு பாவம் இல்லானு “அம்மா சாரிமானு “ அவளை இழுத்து இருக்க அனைத்து என்னொடு சேர்த்துக் கொண்டு கதவை ஒட்டி அமர்த்தேன்.

பத்து நிமிடம். என் கைகுள் அம்மாவை குழந்தைப்போல் வைத்துயிருந்தேன் என் உடலும் அவள் உடலும் உரசியதில் குளிர் கொஞ்சம் குறைந்தப்போ தன் அதை உனர்ந்தேன். அம்மா அவுங்க தலையில வச்சுயிருந்த மல்லிபூ வாசம் விசா. அது என்ன எதேதோ செய்ய தொனுச்சு.

அவுங்க முலை வேற என் மார்புல மாத்தி மாத்தி உரச்சு இரண்டு பேரு காம்பு வேற நிண்டுகிட்ட இருந்துச்சு. என் அண் உருப்பு ஓரு அளவுக்கு மேல் தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் அவுங்க குண்டியிலா உனர்சிவசம் பட்டு அம்மானு நினைப்பு இருத்தும் என் ஆண் உருப்பு நிண்டு அவுங்கள இடிக்கா தொடங்கிச்சி. அம்மாவும் என்ன நிலைமையை உனர்ந்தவங்க இப்போதிக்கு எங்களுக்கு வேறு வழியில்லாம் இருக்க அவுங்க முகத்த என் கழுத்துகிட்ட மறச்சுகிட்டாங்கா.

மழையும் எங்க நேரம் பார்த்து விடாமா அடிக்க முத்து முத்தா நிர் துளி அவுங்க முதுகு மேல இருந்து விழுந்து அவுங்க குண்டி வரை சென்று கிழே விழுந்தது இது எல்லாம் பார்க்க பார்க்க என் சுண்ணிய உணர்ச்சியில் தவிச்சப்போ.

அந்த கருப்பு உருவம் மி்ண்டும் வந்துச்சு. எங்கள் இருவர் இருக்கும் நிலை பாரத்து ரசித்த அந்த உருவம். அம்மா அதுகிட்ட என் பையான மட்டுமாவுது உள்ளே விடுனு கெஞ்சினாங்க கதவை திறக்கா. ஆனா அது என் ஆண் உருப்பையும் அம்மா இருந்த நிலையையும் பார்த்தக்கொண்டு இருந்த அது உங்களுக்கு ஒரு வாய்ப்பு தரேன் உள்ளே வர.

அதுக்கு நீ அம்மாவை பார்த்து 10 நிமிசம் தரேன் அதுகுள்ள உன்னோட பெண் உருப்புக்குள்ள இவன் உருப்பு சேர்ந்து வஞ்சுகிட்டா உள்ள வர விடுவேன் இல்லானா 11 நிமிசம் இந்த விட்டில் இருக்கும் ஒரு உயிரை பளியாக எடுத்துக்குவேனு சொல்லி மறஞ்சிடுச்சு.

எனக்கு என்ன பண்ணுறாது தொரியாம முழிக்க. அம்மா என்ன இருக்க அனைச்சு முச்சு விட முடியாதபடி கட்டி பிடித்து இரண்டு நிமிரம் அழுந்தாங்க அவுங்கள சமதானம் பன்ன எல்லா விதம்மா பேச்ச முயற்சி பன்னப்போ. அம்மா பிடியை கொஞ்சம் தளர்ந்தவுங்க அவுங்க உதட்டை என் காதுகிட்ட கொண்டு வந்துவங்க என்ன மனிசிட்டு மாறா பிடிசவுங்கா கண் முன்னே இறக்கறா வழியா என்னால பாக்குறா இனியும் எனக்கு சக்தி இல்லனு அழ்ந்த முச்சு இழுத்துவிட்ட என்ன விட்டு பிரிஞ்சவுங்கா.

மாறா இது நீ கட்டுனா தாலினு. அவுங்க முலைய உரசிட்டுயிருந்த தாலியை எடுத்துகாட்டி பேச்ச தொடங்கவுனங்கா. இதுக்கு ஒரு தனி தன்மை இருக்கு இது எப்பேர் பட்டவரையும் மாத்தும் சக்தி இருக்கு இத்த நீ இத்த என் கழுத்துல கட்டுனதுனாள நான் உணக்கு சொந்தம் மட்டுமில்ல. கிட்டதட்ட என்னை எடுத்துக்க உறிமையிருக்கு என்னையே உத்து பார்த்தவாள்.

மாறா “ என்னை அம்மா அழைத்தவள். என் காது அருகே மிண்டும் வந்தவள் இனைக்கு இப்பொ நமக்கு வேற வழியில்ல அந்த கருப்பு உருவம் சொன்னத்த சொன்ன நேரத்துல பன்னிடும்பா. அதனால அந்த கருப்பு உறுவம் சொன்னத்தை செய்யுடா மாறானு கட்டிபிட்டிது கொண்டு.
இப்போ உன் மணசு முழுக்க இந்த சத்யாபிரியா உன்னோட மணவினு மட்டும் நினைச்சு என்ன எடுத்துகிட்டு இந்த குடும்பத்துல எந்த உயிர் பலியும் வாரமா காப்பாத்துடானு கெஞ்சுனவுங்க.

இவ்வளவு நேரம் தவிச்ச என் ஆண் உருப்பு அதை கேட்டதும் உணர்ச்சி எல்லாம் குறஞ்சு பழைய நிலமைக்கு வந்து. அம்மா ஏதோ பயத்துள் பேசுராகும் அவளை சம்மதனம் பன்ன முயற்சிப் பன்னப்போ.

என்னா மேலும் இருக்க கட்டி பிடிச்சு என் முகத்து நேர அவுங்க முகத்தை கொண்டு வந்தவங்க நேரம் இல்லா மாறா இப்போ உங்கிட்ட சொல்லவும் முடியாது அழுந்தவுங்க. “என்ன மணிச்சிட்டு மாறானு” சொன்னவுங்க அவுங்க உதடால என் உதடுலா வச்சு முத்தம் குடுத்தவுங்க என்னை உணர்ச்சி வசம் பட என் உதடை இழுத்து சப்புனாங்கா.

நேரம் இரண்டு நிமிடம் கடந்துயருக்கு
“மும்மம்ம மும்மம்மம என்னை முச்சு விட முடியாமல் முத்தம் கொடுத்தவள்” என்ன முடு வர வைக்க வேறு வழியில்லாமல் அம்மா அவளையே கழத்துல இறங்கிடாங்கா புருஞ்சத்து. என் நக்கா உருஞ்சு அவுங்க வாய்குல்ல விட்டு விட்டு உருஞ்சுவங்கா.

என் முகம் முழுசும் முத்தம் மழை நினைச்சவங்கா. என் கண்கள் அவள் கண்களை பார்க்க நான் தயங்குவத்தை உனர்ந்வங்கா.
மாறா அவுங்க கையாள என் கணத்துல பிடிச்வுங்கா என் கண் பார்த்து இன்னு நான்கு நிமிசம் தான் இருக்குப்பா. என்ன எடுத்துகிட்டு அப்பா பாட்டி இல்ல உன்னையேனு “அழுந்தவுங்கா “ என் தையகத்தை உடைக்காக. என் கையை அவள் முலையில் வைத்தவள்.

மாறா இது உனக்கு சொந்தம் டா குழந்தையிலா முட்டி முட்டி பால் குடுச்சா என் புள்ளையா. இப்போ 20 வருசம் கழிச்சு இப்போ என் புருசனா முட்டி முட்டு பால் குடிடா என் வாய் அருகே அவள் முலைவைக்க நான் முகத்தை திருப்பினேன்.

என்றாடா மாறா முச்சியா திருப்புறா இந்த சத்யா முலையா பிடிகலையானு அவள் பவமாய் கேட்க்க இல்லானு வாய்திறக்கு அவள் முலையை என் வாய்குள்ள வைத்து அழுந்தா என் பல் அவள் காம்பில் பட்டவுடன்.

ஆஆஆஆஆ மாறா கோவத்துள கட்டிசு மட்டும் வச்சுடாதனு என் தலையை அவள் மார்ப்பில் அழுத்தியவள். என்னொட இன்னொரு கையாள் அவள் இன்னொரு முலையை பிசைந்தவள். என் காதுகிட்ட வந்து 3 நிமிசம் தான் இருக்குடா எண்றவள்.

என் வாயிலிருந்து அவள் முலையை எடுத்தவள் மாறா கடைசியா உன்ன பேத்தா அம்மாவா கேக்குறாபா.

இப்போ மட்டும் நீ அந்த கருப்பு உருவம் சொன்னத்த பன்னலான. இந்த குடும்பத்துள ஒரு உயிர் பலி நடக்கும் அப்படி மட்டும் நடந்துட்ட இந்த காலம் முழுக்க அதை நினைச்சு நினைச்சு இரண்டு பேரும் கஷ்டம் படுவோபா தயவு சேச்சு புருஞ்சுக்கோ மாறா அந்த கருப்பு உருவம் சொன்னாத செஞ்சுடுடா என்றாவள்.

என் அண் உருப்பை தொட்டவள் இது ஒரு அம்மா செஞ்சா தப்பு. ஆனா இப்போ நீ எனக்கு தாலி கட்டுனா புருசனு உரிமையில என்னை பார்த்தவள். என் சுண்ணியை அவள் வாயில் வச்சு முத்தம் குடுக்கும்போது அவுங்க குளுங்கி குளுங்கி அழுந்தவுங்க கண்ணிர் அதுமேல்ல படுச்சு இருந்து விடாமா சுண்னில முத்தம் தந்தவங்கா.

அவுங்கா வாயகுள்ள என்னோட சுண்ணியா விட்டு விட்டு எடுக்கா மழைநிர் கூட சுட்டா தெருஞ்சு ஒரு கையாள இருக்க புடுச்சு சுண்ணியா நக்காலா நக்கி வாய்குள்ள விட்டு எடுக்கா என்னால கட்டுபடுத்த முடியாமா தவித்தோன் உடனே எங்களுக்கு வேறு எதும் நடந்தருமோனு அவுங்கள தடுக்கா.
அம்மா தலை மயிர புடுச்சு இழுத்து அவுங்க உம்புறாத நிறுத்த தொடங்கியவுடன். அவுங்க வாயிலிருந்து சுண்ணி எடுத்தவுடன் கதரி அழுந்தவள் என் கண்களை பார்த்துகிட்டே. இருந்தவள் என் கன்னத்தில் மாறி மாறி அரைந்தவள்.

என்னை விட்டு எழுந்து என் அருகே அமர்ந்து கதறியவள் அப்படியே தரையில படுத்து. இந்த சத்தியாபிரியா உன் பொண்டாடியா நினைச்சு என்ன ஒழுமாமானு கால அழலாம விரிச்சு அவள் புண்டையை விரித்து காட்டியவள்.

1 நிமிசம் தான் இருக்குடா வந்து உண்னோட சுண்ணியா விடுடா மாறா கெஞ்சியவள். கவலை பட்டாத வந்து விடுபா நீ இப்போ என்னொட புருசன் இதோ பாரு நீ கட்டுனா தாலி எடுத்து காட்டியவள். இது உன் கடமைடா மாமானு கெஞ்சினாள். இன்னும் என் தடுமாற்றதை உணர்ந்தவள்.

மாறா. என்னடா தயக்கம். அம்மா இப்படி உங்கிட்ட பன்னு கெஞ்சுராது நாளா என்ன தப்பா நினைக்கிறையா. கட்டுனா புருசண தவற வேற யாரும் என்ன தொட்டத்தும் இல்லா தொடவிட்டதும் இல்லடா. நீ எனக்கு தாலி கட்டினானு உரிமையில் தான் உங்கிட்ட ஒரு அம்மா இல்ல இல்ல ஒரு மனைவியா கேட்குறா மாமா என்ன நம்பினா உள்ள விடுடா அவள் கெஞ்ச.

அந்த கருப்பு உருவம் வந்து அவளை பார்த்து சிரிசிட்டு இன்னும் 45 வினாடி மட்டும் தான் இருக்கு “அது சொல்லா” அம்மா ஐயோனு கதிரி அழுந்தாங்க.
அம்மா என்னை வர்த்தைக்கை வர்த்தை மாமானு குப்பிடாது மட்டும் இல்லாமா. அந்த உருவம் அவளை பார்த்து எலனாமாய் வேர சிரித்து “என்ன எல்லாம் ஒன்று சேர்ந்து என் புத்தியை திசை திருப்ப “ அவள் என் அம்மா என்கிற நினைப்பு இல்லாமல்.

என் சுண்ணியா எடுத்து வேகமா அவுங்க புண்டையுல ஒரு குத்து வேகமா குத்தினேன்.

அம்மம்மம்மமா ஆஆஆஆஆஆ னுஉஉஉஉஉ அவுங்க வழியில கத்திய சத்ததில் மழை சத்தம் கூட்ட அமைதியா இருப்பத்துப் போல் உனர்ந்தேன். அம்மா வழியில் துடிக்க.

நான் என் சுண்ணியை அப்படியே அவுங்க புண்டையுல வச்சுயிருக்கா அந்த கருப்பு உருவம் சத்தமா சிரிச்சுட்டு உங்க குடும்பத்துல இருக்குறா உயிரை காப்பதிடங்கா ஆனா இப்போ நிங்க இரண்டு பேரும் மாட்டிகிட்டிங்கானு மாறஞ்சிடுச்சு.

அம்மா வழியில. ஐயோனு துடிக்க என்னை இருக்க கட்டிபுடுச்சவங் அழுந்தவுங்கா. அந்த உருவம் சொன்னத்த எற்கவே செஞ்சிடுச்சு அதுனால தான் உங்கிட்ட அப்படி நடந்துகிட்டா மணிசிட்டு சொன்னாவுங்கா.

மாறா எந்திரிபா வழி உயிர்போகுது முதல உன்னோட வெளியே எடுடானு சொல்லா.

கை இரண்டு அவுங்க பக்கம் கிழே உன்னி எடுக்க பார்த்தபோ அது அவுங்க புண்டையோட இருக்கமா பிடிச்சுயிருந்து என்னாள எவ்வளவு முயற்சி பன்னியும் வெளியே எடுக்க முடியால அம்மா எடுடானு கெஞ்சினாங்கா மழையும் எங்க இரண்டு பேருமேல நிக்காமல் விழுந்து கொண்டுயிருக்கும் போது அந்த உருவம் திரும்ப வந்து.

உங்கள அவ்வளவு சிகிரமாம விட்ருவான. இந்த ராதிரி முழுக்க முழுக்க முயற்சி பன்னாலும் அது வரவே வராது. இவ்வளவு நாள் நான் கஷ்டப்பட்டுத்துக்கு இன்னைக்கு கிடைச்ச வாய்ப்ப விட்டுவேனானு
எங்களை சுத்தி சுத்தி வந்து அந்த உருவம் அதிகாலை வரை அப்படியே இருங்கானு கதவை நிறந்து விட்டு அது மறைந்து ஒரு மணி நேரம் கடந்துவிட்டத்து நானும் அம்மாவும் எவ்வளவு நேரம் முயற்ச்சி பண்னியும் எங்களாள் பிறியா முடியாவில்லை.

அம்மா மாறா என்னால முடியுலாபா கஷ்டாமா இருக்குபா. ரொம்போ வழிக்குது மாறா அம்மா என் உடல் எடையையும் என் சுண்ணி அவள் புண்டையை இருக்க பிடித்தயிருந்தாளும் அவள் தவிக்க. எனக்கு வேறு வழி தெரியாமல் அவளை முதுக்கு அடியே கையை விட்டு அவளை இருக்க கட்டிபிடித்தவுடன் சற்றேன்று ஒருன்டு நான் கிழையும் அவள் மேல்லையும் மாதினேன்.

ஐயோ அம்மா ஆஆஆஆ அம்மா அடிவயத்தில் எற்பட்ட வழியில் கத்த என்ன மேல் எறி உக்காந்து அவள் புண்டையை உருவ முயற்சி செய்யால்.
அதிகாலை மழைவிட்டு குளிரி காத்து விச்சியாது ஆனால் எங்கள் உடல் நொருப்பாய் கொதிக்கா.
அம்மா ஒரு கட்டத்துல என் மேல் படுத்தவுங்க என் தலைமுடியை கேத்திவிட்டு மாறா விடியாபோது நம்ம இப்படியே இருந்த விட்டுல மட்டும் இல்லா பக்கத்து விட்டுகாங்களும் நம்ம நிலமை தெரியுவரும். பெத்த புள்ளகூடவே என் காரியம் பன்னுறானு ஊரே என்ன அசிகாமா பேசுவங்கா
அதுனால எனக்கு ஒரு யோசனை வருத்து பேசாம இரண்டு பேரும் மாத்தி மாத்தி உருண்டு உள்ளே பொயிரலாமா என்னாள வழியா தங்கிக்க முடியும் அவள் சொல்லும் போது எனக்கு வேறு ஒரு யோசனை வந்து உடனே அவளை எந்திரிக்க சொன்னவுடன் நானும் எந்திருஞ்சு அமர்தேன்.

அம்மா என்னை புரியாமள் பார்க்க அவளை இருக்க கட்டிபிடிக்க சொல்லி என் கைகளை கிழே உன்னி தட்டு தடுமாறி எழுந்தேன். அம்மாவை என் இடுப்பில் குழந்தைபோல் இரண்டு கால்கள் கைகளையும் இருக்க பிடித்துக்கொள்ள அவளை துக்கிகொண்டு அறைகுள் சென்றோன்.

காரண்ட் இல்லாதாள் தட்டு தடுமாறி படுகை அறைக்கு வந்த நாங்கள் படுகையில் கவனமாக அமர்ந்து ஒருவருக்கு ஒருவர் விழுகாமல் படுத்தவுடன் காரண்ட் வந்து அம்மா பதறி அவள் முகத்தை என் மார்பில் வைத்தவள்
மாறா சிக்கராம அந்த பொற்வையை எடுத்து போத்துபானு அம்மா என்னுடன் ஒட்டிக்கொண்டாள். கடந்த 6 மணி நேரமாக இருவரும் ஒட்டு துனியில்லாமல் என்னெமோ செய்தோம். இப்போ கூட என் உருப்பு அவளுக்குள் குத்திடுயிருக்க ஆனாள் இது எல்லாம் இருடில் நடந்தானாள் அவள் பெண்மைக்கு எந்த ஒரு தயக்கமும் இல்லை ஆனால் இப்போ அந்த உணர்வு வந்தவுடன். மறைக்க சொல்லி அவள்
கெஞ்ச நான் தயங்காமள் எங்களை மறைத்தவுடன்.

அம்மா என்னை குற்ற உணர்வுடன் என் கண்களை பார்த்தவள் என் நேத்தியை வருடி முத்தம் கொடுத்தவள் என்ன மனிச்சிட்டு மாறானு என்னை இருக்க கட்டி அனைத்தவள் நான் குழம்பியிருக்க. என்னிடம் எதையும் இப்போ யோசிகாம துங்குனு மட்டும் சொல்லியவள் அவள் இருக்கம மட்டு பிரியாமள் இருவரும் உடல் கழைப்பில் எங்களை அறியாமல் உரங்கினோம்.

காலை 10 மணி இருக்கு அம்மா எழுப்பினாள். கண்கள் திரந்து பார்த்தபோது என் எதிரே குளித்து வேறு உடையில் நின்றுயிருந்தாள். நான் கண்களை தெய்த்து அவளை பார்க்க.

எந்திரிபா மணி 10 ஆக போகுது. உன்ன எழுப்பி கிழே கூடிட்டு வர சொல்லி உங்க பாட்டி உயிரவங்குறானு என்னை எழுப்பிவிட்டவள்.

பத்துருமலா உனக்கு தேவையான துணி எல்லாம் வஞ்சு இருக்கு எழுது நல்ல உடம்பு அழுப்பு போக குளிசிட்டுவானு சொன்னவங்க. நான் போணதும் நேத்து என்ன நடந்தாத நினைச்சிட்டுயிருக்காம சிகிரமா குளிசிட்டு கிழவா நேரம் வரும்போது பொருமையா நான் உங்கிட்ட எல்லதையும் சொல்லுரானு என் தலையை வருடியவள் என்னை நேத்துயில் முத்தம் வைத்தவள். என்னை
அங்கையே விட்டூடு சென்றாள்.

கண்கள் எரியா. நான் பொத்தியிருந்த பொர்வையை விட்டு எழுந்தபோது என் ஆண் உரும்பு வளிதது. அப்போதன் உணர்ந்தேன் என் நிர்வான உடம்பை உடனே குளியல் அறைக்குள் நுலைந்து சிருநிர் கழிக்க முயற்ச்சி பன்னும்போது வழித்தது. அதை தங்கிகொண்டு இருந்தபின். மத்த எல்ல வேளைகளையும் முடித்து குளித்துவிட்டு கிழே வர கதவை சத்தும் போது அந்த உருவம் “சிரித்து” மறைந்தது.

மணி 11 இருக்கும் உனவை முடித்து பாட்டிக்குட டிவி பதிட்டுயிருந்தப்போ. நேற்றுயிரவு நானும் அம்மாவும் படுகையில் படுத்தபின் எப்படி இருவரும் பிரிந்தோனு யோஞ்சு பத்தேன் ஆனாள் எனக்கு நியபகம் வர வில்லை.

அதை பற்றி அம்மாவிடம் கேட்களான பாட்டி வேற அம்மாவை விடாமல் வேளை வாங்கி கொண்டுயிருந்தாள். மற்றும் வேளையாட்களுக்கு விடுமுறை வேற குடுத்துயிருந்தாள். அம்மா சமையல் அறையில் தவித்துக் கொண்டுயிருக்கா அவளிடம் தனிமையாய் பேச முடியமல் தவித்தப்போ என் அப்பா எனக்கு கால் பன்னியவர் உடனே எங்கள் துணி கடைக்கு ஒன்றுக்கு சிகிரமாக வர சொன்னவர். வரும்போது குடும்ப வக்கில் ஒருவரையும் அழைத்து வர சொல்லி முடித்தார்.

உடனே பாட்டியிடம் கடைக்கு செல்வதாங்க சொல்லி எதிரிக்கும்போது. பாட்டி என்னை தடுத்தவள். வேளையா சிகிரமா முடிசிட்டு வந்திரு மாலை நாலு மனிக்கு ஒரு இடத்துக்குபோனு சொல்லி அனுப்புனாங்கா.

மணி 12 மணிக்கு மிட்டிங் ருமில் அப்பா சொன்னவருடன் கடைக்கு வந்துயிருந்தேன். எங்களுடன் தொழில் புரியும் இன்னும் சிலர் அமர்ந்துயிருக்க அப்பா பேச தொடங்கினார்.
கடந்த ஒரு மாத்தில் எற்பட்ட நஷ்டம் மிக அதிமாக இருப்பாதல் எங்களாள் தொழில் புரிவோரும் அதை நம்பியிருபவர்கள் கஷ்டம் படுவத்தாள். இதறக்கு காரணமான அந்த நபர் (சென்னையில் என் தலையில் உடைதவர்) மேல் வழக்கு பதிவு செய்யவும் அதனால் எதேனும் தொழிலில் பிரச்சனை வருமோ என்ன தொருஞ்சுக்க இந்த அவசர மிடிங் என்றவார்

அங்கே திருச்சியின் முக்கியா துணி. நகை கடை உரிமையளர்கள். என்ன பலர் எங்களுடன் சேர்ந்து தொழிலில் இருப்பதாள் இதை நாள் கடத்த கடத்த இது நம்ம அனைவருக்கு அபத்து என்றவர் அனைவருது விருப்பத்தை கேட்க்க தொடங்கினார்.

ஒவ்வோருவரும் எதிர்வரும் பிரச்சனை அதை எப்படி சமாலிப்பது என்ன திவிரமாய் விவாதிது கடைசியில் வழக்கு பதிவுவது என்ன முடவுக்கு வரும்போது மணி 3. 30 இருக்கும்.

அனைவரும் வெளியே செல்ல அப்பாவும் நானும் வழக்கரிகர் மட்டும் இன்னும் சில விசியம் அறிந்து அவரை அனுப்பினோம்.

எனக்கு கல்யாணம் முடித்தபின் அப்பா என்னிடம் தள்ளியிருப்பதுபோல் ஒரு உணர்வு இருப்பதல் அவரிடம் பேச கிடைத்த நல்ல வாய்பை உபயோகம் பன்ன தொடங்கினேன்.

அப்பா “ரொம்போ டேசன் ஆகாதிக்கபா” எல்லாம் சரியாரினும் அவருக்கு நம்பிக்கை குடுத்து பழைபடி அவரிடம் பேச்ச முயற்ச்சி பன்னினேன். ஆனால் அவர் பட்டும் படாமலும் என்னிடம் பேசுவது ஒரு மாதிரியிருக்க நேரடியாய் அவரிடம் கேட்டப்போ.

முதலில் எதேதோ சொல்லி மழுப்பியாவர் கடைசியில் அதை சொன்னார்.

மாறா “ உங்கிட்ட பழையபடி பேச்ச என் மணசு இடம் தரலாப்பா. தாலி கட்டுனா மனைவியியா அடுத்தவா கூடா. அந்த உருவம் இருக்கவைக்கும் சொன்னப்போது அவள் பத்தியும் நம்ம குடும்ப கவுரத்தை மட்டும் தான் யோசிச்சா. ஆனா உண்ன பத்தியும் உனக்கும் ஒரு வாழ்கையிருக்குனு நினைக்காமா சுயநலமா நான் சத்யா கலுத்துலா உன்ன தாலி கட்ட வச்சத்து நினைக்க நினைக்க வருத்தும் கொவமும் வருது மனிப்பு கேட்டவர் என் கையை அவர் கையை பிடித்தவர்.

சத்யா ரொம்ப நல்லவா மாறா. என்னால தான் இப்போ நிங்க இந்த நிலைமைக்கு வந்துயிருகிங்க. என்னொட மகள் செல்விக்காக அவ்வ வாழ்கையை பத்தி நினைக்காம சண்டை போட்டு என்ன மிரட்டி என்ன கல்யாணம் பன்னிகிட்டவா. எங்க நான் கல்யாணத்துக்கு பிறக்கு அவள தள்ளி வஞ்சுருவனு பயத்துல்ல உன்ன பத்து மாசத்துலையை பெத்துகிட்டவா உங்க அம்மா.

இப்போ பாரு விதி யாருக்காக என்ன கட்டிகிட்டாலோ அவளே அவளுக்கு வரமா வந்து கஷ்டம் தர என்றார். என் கையை இருக்க பிடித்தவர் என்னால முடியாதுநால தான் உன்ன நம்பி அவள உணக்கு கல்யாணம் பண்ணிவச்சா இது பாவம் எனக்கும் தொரியும் இருந்தும். என் அவள உனக்கு கல்யாணம் பன்னி வைச்சானா அவள நீ பத்திரமா அந்த கருப்பு உருவத்துகிட்ட இருந்து பத்துப்பானு தான்.

உங்க அம்மா அந்த உருவத்துகிட்ட ரொம்ப பயத்துயிருக்கா நமக்கு ஒன்னுனா அவ்வ என்ன வேனுனாளும் செய்யுவானு அது தொருஞ்சு அவ்ள அது மிரட்டுறாத நான் கூட்டயிருந்து பார்துனாள தான். கடவுள் மேல் பாறத்தப்போட்டு சிக்கராம அந்த “வரம் நடக்கனு “உங்கள சேர்த்து வச்சேன் என்றவர்.

உங்களுக்குள்ள நல்லது நடக்குறா வரைக்கும் என்னால பழையபடி இருக்க முடியதுபா என்றவர் மணி 4. 00 ஆனாதை உனர்ந்தவர் சரி கிழம்புபா பாட்டி உங்கள வெளியே எங்கையோ அனுப்புனு சொன்னாங்க கிளம்புனு என்னை கடை வாசல் வர வந்து விட்டவர்.

மாறா வரம் முடியரை வரையும் நங்க சொல்லுராத தயங்காமா பன்னா சிகிரம நம்ம பழையபடி இருக்கலாம். ஆனா இத்த உங்க அம்மாகிட்ட சொல்லுர சக்தி எனக்கு இல்லாத்துனாள தான் உங்கிட்ட சொல்லுர. பாட்டி என்ன செய்ய சொல்லுராங்களோ கொஞ்சே நாள் பொருமையா இருப்பானு. என்ன அனுப்பிவைத்தார்.

மாலை 4. 30 மணிக்கு விட்டுக்கு வந்தேன். பசி வயித்தை கில்ல நேரா டைநிங் டேப்புக்கு வந்தப்போது முதலில் கருப்பு உருவத்தின் நிழல் என்னை தொடர்ந்து வருவது தெரிந்து. நான் பயந்து வேகமாக நடக்க. மாறானு பாட்டி என்னை அழைக்க அந்த உருவம் மறைந்தது. என் அருகிள் வந்த பாட்டி கையை பிடித்து வெளியே அழைத்து வந்தவள் கிணறில் என்னை கை. கால் எல்லாம் கழுவிட்டு புஜை அறைக்கு அழைத்துவந்தவர் இங்கையே இரு வெளியே வரதோ கதவை முடிவிட்டு சென்றாவள்.

சத்யா. மாறா வந்துட்டா சிகிரமாவாமா நேரமாகுது அம்மாவை அழைப்பது கேட்டது. இரண்டு நிமிடம் அங்கே நிக்க நிக்க பசி வர கதவை திறக்கும்போது அதை பார்த்தேன்.

ஹாலில் நிலமான ஒரு இழை அத்துடன் பல வகை சாப்பாடு. பழகாரம் என்ன வித்தம் வித்தமா அங்கே இருந்தனே. நான் புஜை அறையை தண்டா கல் வைக்கும் போது பாட்டி அங்கே அம்மாவுடன் வந்தவள் என்னை அவளுடன் நிக்க வைத்தாவள்.

அம்மாவை விளக்கு எற்ற வைத்தவள். அங்கு வைத்திருந்த சாப்பட்டில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் எல்லதலையும் சேர்த்து ஒரு இழையில் வைத்து எடுத்து வர சொன்னவர். அங்கே புஜையில் வைத்து படைத்தவார். எங்களை இருவரையும் ஒன்ற நிக்கவைத்துவள் எல்லாம் நல்லாத நடக்கனு வேண்டிக்க சொன்றவர்.

அங்கு இருந்த குங்குமத்தை எடுத்து நிட்டியவர் இத்த சத்யா நேத்தியிலையும் தாலியிலையும் வச்சு விட்டு மாறானு அவுங்க நிண்ட. நான் தயங்கி நின்னேன்.
அம்மா என் நிலைமையை புரிந்து கண்களாள் வைத்துவிட்டுனு கண்களை காட்ட. எனக்கு வேறு வழியில்லாமல் குங்குமத்தை எடுத்து அவள் நேற்றியில் வைத்தேன். அம்மா இப்போதான் குளித்துயிருப்பால் போல அவள் மேல் சேப்பு வாசம் விசியது. தலைமுடி காயமல் இருந்தாள் அதை பின்னாமல். இரண்டு கிளிப்பு மட்டும் குத்தி கற்றில் பறக்க விட்டுயிருந்தாள்.

அம்மா அவள் கட்டியிருந்த கருநிலம் சேலைக்கு எற்ப்ப ஜக்கேட் அணிந்துயிருந்தவள். அவள் சேலைகுள் மறைந்துயிருந்த நான் கட்டிய தாலியை வெளியை எடுத்து கட்ட அதிலும் குங்கும்ம் வைத்தேன். பாட்டி எங்களை பார்த்து சிரித்தவர்.

சத்யா அவன் காலுல விழுத்து அசிவாதம் வாங்குனு அவுங்க சொண்ணவுடன் எனக்கு கோவம் வத்து அவுங்கள திட்ட. மாமா பாட்டி சொல்லுரைத் கேளுங்கானு அம்மா என்னை தடுத்தவளை. நான் வியப்பாக பார்த்தேன் பாட்டி முன் என்னை அவள் மாமானு அழைத்து எனக்கு ஒருமாதிரி இருக்க. அம்மா என் காலில் விழ்ழ நான் அசிர்வாதம் பன்னி அவளை எழுப்பினேன்.

பாட்டி எங்களை சாப்படு வைத்துயிருந்த இடத்துக்கு அழைத்துச் சென்றவர். அம்மாவை எனக்கு சாப்பாடு பறிமார சொன்னவர். மாறா முழுசா சப்பிடாமா கொஞ்சம் உன் மனைவிக்கு உட்டிவிடு என்னா காலையிருந்து பச்ச தணிக்குட குடிக்காமா உணக்காக பன்னிருக்கா என்றவர் எங்களை தனிமையில் சப்பிட்டு விட்டவள் அவள் அறைக்கு சென்றுவிட்டா நான் அம்மாவை முறைத்தபோது.

சிக்கிரமா சப்பிடு மாறா என்ன அப்புறாமா முறைக்கலாம் எனக்கு பசிகுத்துடானு அம்மா பாவமாய் சொல்லா நான் சாத்தை பிசஞ்சு அவளுக்கு உட்ட அதை தடுத்தவள் முதல் நீ தான் சாப்பிடுனு பாட்டி சொல்லியிருக்கா அதானல் முதல் வாய் உணக்கு சொல்லும்போது அவளை திட்டியபடி நான் ஒரு வாய் உன்டபின் அவளுக்கு உட்டினேன் பசியில் அவள் வேகமாக சாப்பிட. எதுக்கு இப்படி பட்டினி இருக்கனு திட்டினேன் என்னை பார்த்து முறைத்தவள்.

நான் ஊட்டிய சாப்படை முழுங்கியவள். எல்லாம் காலை நீ பன்னினா கரியத்துனாள உன் உயிரனு ஒன்னு எனக்கு உயிர்தந்து அது நமக்கு பிறக்கனு தான். பாட்டி என்ன இப்படி பன்ன சொன்னங்கனு அவள் சொல்ல எனக்கு துங்கிவாரி போட்டது. அம்மா நான் ஊட்டிய சாப்படை முழுங்கியவள். எல்லாம் காலை நீ என் வயத்துல இறக்குன உயிர் அனுகல்ழா ஒன்னு எனக்கு உள்ள உயிர்தந்து அது பிறக்கனு தான். விரதம் இருக்கனு அவள் சொல்லா எனக்கு துக்கிவரி போடா. அவளை புரியாமல் கேள்வியாக பார்க்கா.

அம்மா பசியாள் இன்னொரு வாய் வேண்டினாள். நான் தடுமாறி இருந்த நிலைமையை உனர்ந்துஙள். உட்டிவிடு மாமா பசிகுத்து அவள் பாவமாய் கேட்க்க. அவள் மேல் கோவம் வந்தது இருந்து. முதலில் அவள் பசியை போக்கிய பின் இன்று காலை என்ன நடந்ததுனு கேட்டுக்காலம் என்று பொருமையாய் அவளுக்கு உணவு ஊட்டி முடிக்கவும். பாட்டி எங்களிடம் வரவும் சரியாக இருந்து.

அம்மா எல்லாதையும் ஒரத்தில் எடுத்து வைத்தவுடன். பாட்டி அவளிடம் ஏதோ சொல்லி அவளை அருகிலிருந்த அறைகுள் அனுப்பியவள் என்னிடம் வந்தவள் மாறா இன்னைக்கு நிங்க இரண்டு பேரும் பரிகாரம் பன்ன முசிறி பக்கத்துல்ல இருக்குற ஒரு கேவிலுக்கு போனும் சாமியார் சொல்லியிருக்காரு அங்க நீங்க 300 விளக்கு எத்திட்டு வந்த சிகிரமா நல்லாது நடக்குனு சாமியார் சொல்லியிருக்காரு. ஆதனால நீ இப்போ போய் குளிசிட்டு சிகிரமா வந்தான நம்ம கிழம்பலாம் என்னை குளிக்க துரைந்தினாள்.

மாடியில் என் அறைக்கு வந்த நான் குழப்பத்தில் உச்சியிலிருந்தேன். அம்மா அப்பா பாட்டி என்ன எல்லோரும் அந்த கருப்பு உருவத்தை பற்றி எதையோ என்னிடமிருந்து மறைபதையும் அதை பற்றி அப்பாபோ அவர்களே அதை பற்றி உரலுவதையும் “முதலில் என்னேனு தொரிந்தே ஆகா வேண்டும் “ என்று நினைத்துக் கொண்டு குளித்து முடித்து வெளியே வந்தேன்.

அலமாறியிலிருந்து என் உடைகளை எடுத்து மட்டும்போது பாட்டி அம்மாவிடம் “ நீங்க இரண்டு பேரும் தணியாதான் போகனும் அதனால பத்திரமா இருங்கனு அவள் சொல்ல. எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதி பாட்டி எங்களுடன் வந்தாள் எங்களை ஒரு வழி பன்னிவிடுவாள் அதுமட்டும் இல்லாமல் அம்மா கூட நிறையை பேச இந்த தனிமை தேவை என்பதால் வேகமாக உடைகள் அனிந்து கிழே வந்தேன்.

அம்மாவிடம் பாட்டி அங்கே என்னான செய்ய வேண்டும் என்பதை பட்டியல் இட்டவர் நான் அங்கு வந்ததும் என்னையும் அம்மாவையும் அங்கே அனுப்பிவைத்தாள்.

காரில் அம்மா முன் சிட்டில் என் பக்கத்தில் அமர்ந்து வந்தாள். மயில் நிறம் சேலைக்கு எற்ப்ப அவள் கழுத்தில் நின்ட இரண்டு ஆரம் மற்றும் கைகள். காது என்ன அதுக்கு எற்ப்ப தங்க நகைகள் அனிந்துயிருந்தாள். தலை முடியை நேர்ந்தியாக பின்னியிருந்தவள். அவள் நிண்ட முடியை அவளது வலது மாரப்பு மேல் மறைக்க முன் பக்கம் போட்டுயிருந்தவள் அதில் மொட்டு விரிந்தும் விரியமலும் இரண்டு முலம் மல்லிப்பு சரத்தை அதில் சுட்டி அமைதியாய் வந்தாள்.

வண்டி திருச்சியை தாட்டி வெளியே வர. அம்மா என்னிடம் பேச தொடங்கினாள்.

மாறா என்டா எதுவும் பேசமா வர கேட்டவள் என் தோள் மேல் கை வைக்க. அவளை பார்த்தேன். மாலை சூரியன் கதிர் அவள் மேல் விழா பக்க தேவதைப்போல் இருந்தவளிடம் ஒன்னு இல்லாமா நேரத்துல அங்க போகனுதான் வண்டிய கவனாமா ஒட்டிடு வரத்துனாள பேசலனு சொன்னப்போ.
என்னையே உற்று பார்த்தவள். பொறுமையா அங்க போனா போதும்பா அங்க நமக்கு தேவையானத்து எல்லாம் அங்க வங்கி வைக்க முதலே பாட்டி எற்பாடு பன்னிடாக என்றவள் என் தோள் மிது தலை வைத்து சய்ந்து வந்தவளிடம்.

தயங்கி தயங்கி காலையிருந்து எனக்குளிருந்த கேள்விகளை கேட்க்க தொடங்கினேன். அம்மாவை முதலில் அழைந்தேன். என்ன ஒரகண்னாள் பார்தவள் என்னாபா என்றாள். அவளிடம் எப்படிமா நமக்குள்ள ஒன்னு நடக்கமா உங்களுக்கு குழந்தை பிறக்கும் அது மட்டும் இல்லாம எதுக்கு விரத்தம் இருந்திங்கானு கேட்டப்போ என்னை பார்த்து குறும்பாக சிரித்தவளிடம் கேள்வியாக பார்க்க.

மிண்டும் சிரித்தவள் என்னை விட்டு பிரிந்து நேரக அமர்ந்தவள். நீ தான் அதை சொல்லானும் எனக்கு என்ன தொரியும் உங்க பாட்டி நான் காலையில கீழே வந்ததும் நம்ம இருந்த அறைக்கு வந்து பத்தாங்க அங்க நீ நேத்து நமக்கு அந்த உருவம் கொடுத்த தொலையில்ல துனி எதுவும் இல்லாம நல்ல துங்கிட்டு இருந்தாதை பார்த்துட்டு நேரா எங்கிட்ட வந்தவங்க. என்ன இருக்கா அனைஞ்சு எல்லா நல்லபடியா நடந்தாது கேட்டாங்கு. எனக்கு ஒன்னுமே புரியாம முழுஞ்சப்போ. என் கையா பிடிச்சிட்டு நம்ம குடும்பத்துக்கா நீயும் மாறாவும் ஒன்னு சேர்ந்து சந்தோசம் சத்யா. முதல போய் குளிச்சுட்டுவா சொல்லும்போது உங்க அப்பா அங்க வந்தாரு. அவர பாத்ததும் உங்க பாட்டி வேறு எதுவோ பேசி மழுப்புனாவுங்கா நான் சாமியார் கிட்ட பேசனும் நீ போமா வேற துறந்துனாங்கா.

எனக்கு வேற வழியில்லாம அவுங்கள விட்டு நடந்துவரும் போதுதான் உணர்ந்த. உங்க பாட்டி நம் இரண்டு போரும் புருசன் பொண்டியா கலந்துடோனு நினைஞ்சு மறைமுகா எங்கிட்ட கேட்டங்கானு. அப்போ உங்க அப்பா வந்ததும் பேச்ச மாத்தி என்ன அனுப்புசத்தையும் புருஞ்சது.
உடனே அவுங்கிட்ட சொல்ல முயற்சி பன்ன ஆனா உங்க அப்பா இருந்தாள. சரி குளிசிட்டு அவுங்க கிட்ட சொல்லானு. வந்து குளுஞ்சிட்டு கீழா வரப்போ உங்க பாட்டி கிட்ட நமக்குள் எதுவும் நடகலானு சொல்ல முயற்சி பன்னா ஆனா அப்பையும் உங்க அப்பா அங்கே இருந்துநாள சொல்லு முடியுல்ல

அதுமட்டும் இல்லாம காலையிருந்து நிறையா வேளை வங்குனாங்கா. என்ன விருதம் வேற இருக்க சொன்னாங்கா. நானும் என்ன எதுனு கேட்காம காலையிருந்து நீ வர வரைக்கும் உங்க பாட்டி சொன்ன எல்லாதையும் முடுச்சப்போ தான். என்ன கூப்பிட்டு புஜை அறைக்கு வரும்போது நம்ம ஒன்னு சேர்ந்துனாள நமக்கு சிகிரமா குழுத்தை உண்டாகனு வெண்டிக்கோனு உங்க அறிவு கேட்ட பாட்டி சொன்னப்போதான் எனக்கு எதுக்கு என்ன விருதம் இருக்க சொன்னாகுனு புருஞ்சத்து. அதுலா எனக்கு கோவம் தான் வந்துச்சு.

அதோட நீ வேற அவுங்கா முறச்சுட்டு இருந்தியா. எங்க நீயும் அவுங்காள எதாவுது சொல்லிவிடுயோ தான் சம்மதனாம போக சொன்னேன். அது மட்டும் இல்லாம நீ ஊட்டிதா நான் சாப்பிடனு வேற சொன்னவுங்கா. அவுங்க அறை கதவுகிட்ட இருந்து நம்ம இருவரையுமே பத்துட்டு வேற இருந்தாங்க அதனால என்னால ஒழுங்கா சாப்பிடா முடியுதா கோவத்துள்ள தான் உங்கிட்ட அப்படி சொன்னா அவுங்களும் நம்ம சந்தோசமா இருக்குனு நினைச்சிட்டு உள்ள பேனாக அவள் சிரிக்க. எனக்கு மாலையிருந்த ஒருவித்த பயம் மறைந்து நிம்மத்தியனேன்.

சிரித்து நேரம் இருவரும் சிரிக்க. வன்டியை ஒட்டியபடி அவளிடம் நேத்து எப்படிமா நம்போ பிரிஞ்சோம் அது மட்டும் இல்லாமா எப்படிமா அந்த உருவத்தை பத்தி தெருஞ்சு வச்சு இருகிங்கானு கேட்டவுடன்.

அவள் சிரிப்பை நிருத்தி அமைதியாய் என்னையே பார்த்தவள். சிரிது நேரம் எதுவும் பேசம் வந்தவளிடம் மீண்டும் அதை பற்றி கேட்டவுடன் இரண்டு நிமிடம் அழ்ந்த முச்சு இழுந்துவிட்டவள் அதை பற்றி சொல்ல தொடங்கினாள்.

மாறா அந்த உருவம் செல்வி இறந்த இரண்டு வாரம் ஒரு நிழலாடா அப்போ அப்போ வந்து போகும். அதை நான் முதலா என் கற்பனையினு நினைச்ச அப்படி இருக்கும் போது ஒரு நாள் சரியா சொல்லுனா இரண்டு வாரம் முன் உங்க அப்பாவும் நானும் நல்ல துங்கிட்டு இருந்தப்போ எங்க அறையில் ஏதோ சத்தம் வர நான் முழுச்சு பத்தப்போ அந்த நிழல் எதையோ கட்டி கட்டி மறஞ்சசு உடனே பதறிப்போய் அங்க போய் பத்தப்போ தயங்கியவள்.

“என்னாமா பத்திங்கா”நான் கவனமாக ரோட்டை பார்த்தவாரு கேட்க்க. அங்க நம்ம செல்வி படம் இருந்துச்சு மாறா. அதுல அம்மா காப்பாத்துங்கனு வேற எழுதியிருந்துச்சு. உடனே உங்க அப்பா எழுப்பி இத்த கட்டுனாப்போ அவரும் என்னைமாதிரி எதுவும் புரியாம முழுச்சப்போ. முதல் தடைவைய அந்த உருவம் நிழலா இல்லாம உருவமாம எங்க முன்னாடி வந்து பேச்சு.

நாங்க பயந்துயிருந்தப்போ ஒரு வெளிச்சம் வந்தது அதுக்கு அப்புராம எங்களுக்கு என்ன நடந்ததுனு தெரியுள்ள காலையில்ல இரண்டு பேரும் முழுச்சப்போ எங்களால எழுத்துயிருக்க முடியுலா. அதுமட்டும் இல்லாம நங்க இருவரும் உடல் உறவு சொஞ்சதுக்கு அர்ந்தமா. என் பெண் உருப்பு வழுச்சது. அதே போல உங்க அப்பாவுக்கும் அதே நிலைமை தான்.

நானும் ரொம்போ நேரம் யோசித்தும் எனக்கு ஞயபகம் வரத்தாள். நான் இதை பத்தி அவர்கிட்ட கேட்டப்போ அவருக்கும் ஞயபகம் இல்லானு சொன்றாரு. எனக்கு பயம் வேற கல்யாணம் அகி இந்தன வருசத்துல்ல என் பெண் உருப்பு அப்படி ஒரு வழியை நான் அனுபவச்சதுல்ல சொன்னவள் சிரு தயக்கத்துடன். நேத்து வரக்கு அவள் கின்டலாக சொல்லி சிரிக்க நான் முழித்தேன்.

நான் முழிப்பதை புரிந்தவள் வாய் விட்டு சிரித்தவள் நேத்து ராத்திரி நீ என்ன செஞ்சனு மறந்திடியா மாறானு அவள் சொல்ல. நான் சட்டு என்று வண்டியை நிறுத்தி. அம்மாவை பார்த்தேன் அவளோ என்டா வண்டியா நிருத்துனா முதல்ல வண்டியை எடுனு என்ன எடுக்க சொன்னவாள்.

நான் வண்டியை எடுத்ததும் என் கையை இருக்க பிடித்தவள். மாறா உன்ன கஷ்டப்படுத்த சொல்லுடா. இத்தனை நாள உங்க அப்பா தவற வேற யாரையும் நான் நேருங்க விட்டாம இருந்தா. ஆனா இப்போ என் வாழ்க்கையில்ல இப்படி நடக்குனு கணவுளையும் நிக்காது ஒன்னு நேத்து நடந்திடுச்சு சொன்னவுங்க கண்களிள் வழி தெரியா அவுங்க கைகளை நான் இருக்க பிடித்து சமதானம் பன்னினேன் அவளும் என் நிலைமையை புரிந்து.

சமாதனாம் ஆனவளிடம் பேச்சை மத்தா அப்புரம் அந்த உருவம் மிண்டும் வந்தாசமா கேட்ப்போ.

அம்மா அமைதிய தலையாடினவுங்க வந்துச்சுப்பா ஆனா அது தினமும் ஒருமுறை மட்டும் தான் வந்துட்டு இருந்துச்சு நீயும் உங்க அப்பாவும் செண்னைக்கு போரத்துக்கு ஒருநாள் முன்னாடியும் எனக்கு அப்பாவுக்கு தொரியாம மீண்டும் ஆதே மாதிரி உடல்வுறவு வச்சுகிட்டோம். எனக்கு எப்படி நடந்துனு தொரியாம பயத்துல்ல இருந்தப்போ உங்க அப்பா செண்னைக்கு பொய்ட்டு வந்ததும் இதை பத்தி விட்டுல முதல் பேசலானு முடிவு பன்னினோம்.

அதுக்குள்ள உங்க பாட்டிக்கு அந்த உருவம் பத்தினா விசியம் அவுங்களுக்கு தெருஞ்சத்துனாள அந்த சாமியாரை கூடிட்டு வந்தாங்க அவள் சொல்ல நான் அந்த கேவிலுக்கு வந்து வண்டியை நிறுத்தினேன்.

அம்மா வண்டி நின்றதும் சுத்தி பார்த்தவள் அவள் கடிகரத்தில் நேரத்தை பார்த்தவள். சரியான நேரத்துக்கு வந்துட்ட மாறா வா உள்ளே போலானு என்ன அழைக்குகொண்டு உள்ளே சென்றாள்.

நானும் அம்மாவும் சாமியர் சொன்ன இடத்துக்கு வந்தபோது மணி இரவு 8. 00 மணி. அம்மா கிழே இறங்குவதற்க்கு முன் மாறா அவுங்க முன்னாடி நம்ம கணவன் மனைவி மாதிரி நடந்துக்கு பாட்டி சொல்லியிருகங்க ஆதாணல் அங்க எதாவு பன்ன சொன்னா தயங்காம பன்னுப்பானு என்னை அழைத்துக் கொண்டு அங்கே சென்றாள்.

அது ஒரு பழைய கோவில். மலைக்கு மேல் இருந்தது. கிட்ட தட்ட 75 படிகட்டுகள் இருந்தான இரவு நேரம் என்பதாள் கூட்டம் எதுவும் அவ்வளவு இல்ல.
அம்மா அடிவரத்தில் அங்க இருந்த ஒருத்தர் கிட்ட எங்களை பற்றி சொன்னவுடன் அவர் எங்களை வரவேற்று எங்களை அவருடன் அழைத்துச் சென்றவர். எங்களுக்கா சிறப்பு வழிப்பாட்டு சொய்யும் குருகளை அறிமுகம் செய்து வைத்துவிட்டு அவர் சென்றவுடன் குருகள்.

அம்மாவிடம் என்னிடமும் இரண்டு மாழையை கொடுத்தவர். கனவனும் மனைவியும் முதல்ல மாழைய மாத்திக்கிட்டு நடக்கபோர பரிகாரம் நல்ல படிய நடக்கனு வேண்டிங்கா சொல்ல நாங்க இருவரும் முழித்தோம். பாட்டி எங்களை கனவன் மனைவினு எங்களை பற்றி சொல்லியதை நினைத்து வருந்தினோம்.

அப்போது அவர் சிகிரம்ம மாத்தி கிட்டு எங்குட வங்க நேரம் இல்லைனு அவர் சொல்ல அம்மா அவள் கழுத்தை நிட்டினாள். நான் அவள் கழுத்தில் மாட்ட அவளும் எனக்கு மாட்டி விட்டவுன் எங்களை அழைத்துக் கொண்டு மலை ஏற தொடங்கும்போது.

குருக்கள். எங்களிடம் சாமியார உங்கள கல்யாணம் மணம் சேரந்து நடக்களுனு தான் உங்க இரண்டு பேரையும் இங்க அனுப்பிவச்சுயிருக்காரு அதனாள முதல நீங்க பன்னபோர பரிகாரம்” என்னை பார்த்தவர்“.

உங்க மனைவியை நிங்க இரண்டு கையாள துகிக்கனும். நங்க எற்கனவே ஒவ்வொரு படிகட்டில் நான்கு விளக்குகளை காட்டியவர் வச்சுயிருக்கோம். அவுங்க விளக்கு எத்த நிங்க அவுங்கள துக்கிடே மேல்ல வரைக்கும் வாரனும்.

ஒருவேளை உங்களால முழுச்ச பன்ன முடியுலான நிங்க ஒவ்வோரும் 20 படிகட்டுக்கும் மட்டும் நின்னு ஒய்வு எடுத்துகலாம் சொன்வர் எங்களை தொடங்க சொன்வர் அம்மா கையில் குத்து விளக்கு தர. நான் அம்மாவை துக்கினப்போ அம்மா முதல மறுத்தாங்க. புசாரி முதலையே தடங்கள் பன்னதிங்கமா அவரு உங்க கழுத்துல்ல தாலி கட்டுனவர் தானே குச்சம் படாம விளக்கு எத்துகானு அவர் சொல்ல நான் அம்மாவை துக்கினேன்.

ஒன்னு. இரண்டுனு. இருவருது படிகேட்கள் அவளை துகிகிட்டு நடக்க அம்மா ஒவ்வொரு படியில் வைத்துயிருந்த விளக்கை எற்றினாள். அம்மா கொஞ்சம் இடை கம்மி என்பதாள் முதலில் எனக்கு அவள் சும்மையாக தொரியவிள்ளை ஆனால் போக போக கைவழி எடுக்க 20வது படி வந்ததும் அவளை இறக்கிவிட்டேன்.

அம்மா என்னை விட்டு இறங்கியவள். என்னபா மாறா வலிக்குதானு என் கையை பிடிச்சு விட்ட அருகிலிருந்த குருகங்கள் எங்களை ஒரு மாதிரி பார்க்க. நான் அவரிடம் என்ன என்று கேட்டேன்.

குருகள் “ ஒன்னு இல்லைங்கா உங்க மனைவி உங்காள நல்லவே பத்துக்குறாங்கா ஆனா உங்க இரண்டு பொருகுள் புருசன் பொண்டாடிங்குறா உணர்வு தான் தொரியுள்ளனு அவர் சொல்ல. நாங்க புரியாம முழித்தோம்.

ஐயா புதுச கல்யாணம் ஆனவங்க இந்த பரிகாரம் பன்னும்போது மனைவி முகத்துல் ஒரு வித்த சந்தோசம் தொரியும் என்ன கட்டுனா புருசண் அவுங்களை துக்கிட்டு வருது அவுங்களுக்கு கவுர்மாம இருக்கும் ஆனா இவுங்க முகத்துள் அது எதுவும் தெரியலைனு சொன்னவார் இவுங்க உங்கள பொரு சொல்லி வேற குப்பிடுறாங்கா அதுவும் உங்கள ஒரு மகனை குப்புடுறா மாதிரி அவர் சொல்ல எங்களுக்கு அப்போதான் புரிந்து அம்மா என்னை வா போனு. மாறானு அவள் அழைத்தை உனர்ந்தேன். நான் அவரிடம் எப்படி சொல்லி மழுப்புவாதுனு யேசிக்கும் போது.

“அம்மா” குருகளே இவரு எனக்கு புருசண் தான் எங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி இரண்டு நாள்கூட முழுசா முடியுல்ல அது மட்டும் இல்லாம எங்க விட்டுல சந்தர்ப்பம் சூழ்நலை காரணம் காட்டி என்ன இவருக்கு கல்யாணம் பண்ணிவச்சுடாங்கா அதனாள தான் கொஞ்சம் தயக்கம்.

அதுமட்டும் இல்லாம சின்ன வயசுலிருந்தே இவர மாறானு பெயர் சொல்லிதான் கூப்பிட்டுவேன். திடிருனு என்ன கலுத்துல்ல இவர் தாலி கட்டிடா. மாமா மாமானு இவர்கிட்ட உருக்க முடியுமானு சொல்லுங்க அவள் சிரிக்க. குருகளும் எங்கள் நிலைமையை புரித்து சிரித்தவர்.
சாரிதாமா உன் நிலமை புரியுது ஆனா புருசண விட்டுக்குள்ள எப்படி வேனுனா கூப்புடங்க வெளியுலக்கத்துள்ள அவருக்குனு ஒரு மறியாதை இருக்கும்லா நிங்க பெயர் சொல்லி கூப்பிடுறாத் வேற யாரும் கேட்ட என்னவாகும் அவர் சொல்ல அம்மா தடுமாரி “புருயிதுங்க” இனிமேல் அவர பெயர் சொல்லிகுப்பிட மாட்டேனு சொன்னவாள்.

மாமா நாங்க பேசுறாதையை பாத்துட்டுயிருக்காம என்ன துங்குங்க இன்னம் 45 படிகேட்டு என்ன துங்கிட்டு போகனும் என் பக்கத்தில் வர குருகளும் ஐயோ இத்த மறந்துடேனு. ஐயா சிகிராம துக்குகா நேரம் அகிட்டுயிருக்குனு எங்களை வேகமாம செயல்பட தொடங்கினார்.

சுமார் அறை மணி நேரத்தில ஒரே முச்சாய் அம்மாவை துக்கிவந்தேன். குழந்தைப்போல் என் மேல் உரச்சிகொண்டு வந்தவள். என்னை மாமா மாமனு வேற அழைத்துக்கொண்டு வந்தவள் எனக்கு அவள் கூப்பிட கூப்பிட எரிச்சலா இருந்து. அம்மாவும் என்ன நிலைமையை பற்றி புரிந்தவள் குருகள் சற்று சோர்ந்து அமர என்னை கழுத்தில் இருண்டு கையாய் மாழை போல் போட்டவள். என் காது அருகே வந்து மாறா. இந்த கோவிலை விட்டு போற வரைக்கும் நன் உன்ன மாமானு தான் குப்பிடுவா. நியும் என்ன பெயர் சொல்லியா கூப்பிட்டு. அவருக்கு எந்த ஒரு சத்தேகமும் வராம். பரிகரத்தை முடுச்சுட்டு சிகிராம இங்க இருந்து கிழம்பிறலாம் அவள் சொன்னதால் என் கை வழியை குட பொரு படுத்தாமால் அவளை துக்கி வர.
அம்மா எல்லா விளக்கையும் எற்றி முடிக்க நாங்கள் மலை உச்சிக்கு வந்து அடைந்தோம்.

குருகள் நாங்கள் விளக்கை எல்லாம் எற்றியதை உருதி படுத்திவிட்டு எங்களை கேவிலுக்குள் அழைத்துச் சென்றவர். சிரித்து நேரம் எங்களுகாக அர்ச்சனை பன்னி முடித்தவர்.

எங்கள் அருகே வந்து எங்கள் பெயர் ராசி எல்லாம் கேட்க்க அம்மா தான் எல்லாதையும் குறினாள். பின் அவர் என் கையில் இருவது கண்ணாடி வலையால் மற்றும் கயிறு என்ன சிலவர்ரை கொடுத்தவர்.

“ ஐயா“முதல்ல இதை உங்க மணைவிக்கு பொட்டு விட்டுஙனு அவர் குடுக்கா. அம்மா எத்த ஓரு தயக்கமும் இன்றி அவள் கையில் போட்டுயிருந்த தங்க வலையல்களை கழுட்டி என் சட்டை பையில் வைத்தவள். அவள் இரு கைகளையும் நிட்டினாள்.

நான் அவர் கூடுத்த கண்னாடி வலையல்களை அனிவித்த பின் எங்களை கோவிலை சுத்தி வர சொல்லியவர்.

என் கையையும் அம்மா கையையும் சேர்த்து துனியாள் கட்டியாவர். நீங்க இரண்டு பேரும் இந்த கட்டு அவுராம ஒன்னா சுத்தி வரனும் சொல்ல
நங்களும் பொருமையாய் சுந்தி வந்து முடிக்கும் வரை காத்து இருந்தவர்.

நாங்கள் இருவரும் வந்ததும். எங்களை தனியா அழைத்து வந்தவர் அக்கம் பக்கம் சுறி ஒரு முறை பார்த்தவர்.

அம்மா இதை பிடிக்கனு அவள் கையில் அதை குடுக்க நான் தடுமாறினேன்.

நான் அவளை பார்த்து முறைக்க. அவள் என்ன பன்னுவதுனு என்று தெரியாமல் முழித்தாள். காரணம் குருக்கள் அம்மா கையில் கூடுத்தது ஓரு லட்டு அதை என் அம்மா எனக்கு உட்டி விட்ட சொல்லியிருந்தார்.

ஆனால் நான் தடுமாற காரணம் எனக்கு லட்டு சுத்தமா பிடிக்காது. அதுமட்டும் இல்லாமல் அம்மா எனக்கு உட்டி முடித்தால் தான் பாரிகாறம் முடித்து கட்டு அவுங்க முடியுனு வேறு அவர் சொல்ல.

நான் அவரிடம் இதை பத்தி சொல்லி முடிக்கும் முன். மாமா என்ன பாருங்கானு அவள் கூப்பிடா நான் திரும்பி பார்த்தப்போ.
அம்மா நேருக்கமாக என் அருகே வந்து நின்றவள் என் கண்கள் இரண்டும் பாரத்து “ எதுவும் சொல்லாம சாப்பிடாங்கா மாமா இல்லான இதை காரணம் காட்டி எதாவுது சொல்ல போறாங்குனு மேதுவா அவள் சொல்ல சாமியார் வாய் விட்டு சிரித்தாவர்.

அம்மா அவுருக்கு புடிக்கலான கஷ்டம் படுத்த வேண்டாம் சும்ம சாங்கியத்துக்காக ஒரு கடி மட்டும் போது சொல்ல நான் அவரிடம் இருந்து தப்பிகாக ஒரு சின்ன கடி கடித்து விட்டேன்.

ஆனாள் அந்த குருக்கள் எங்கள் கையை அழித்துவிட்டாமல். அம்மாவிடம் அம்மா மிச்சத்தா நிங்க தான் சாப்பிட்டு முடிக்க வேண்டும் என்றவர் என்னிடம். ஐயா உங்க மனைவிக்கு நிங்க உட்டி விடுங்கானு சொல்ல நான் அவளுக்கு உட்டி முடித்தவுடன்

அவர் எங்களிடம் பரிகாரம் எல்லாம் நல்ல படியா முடிந்தது ஐயா இப்போ விட்டுக்கு செல்லுமாறு குறி விடை பொற்றார்.

நானும் அம்மாவும் கோயிலை விட்டு வெளிய வந்தோம் சிரிது நேரத்தில் குருகள் கோவில் முடிவிட்டு அவர் சென்றுவிடார். அம்மா அவள் படிகட்டில் எற்றிய விளக்குள் எறியவும். அதை ரசித்தவாரு நடத்து வந்தவள். சட்டேனா என் கையை பிடித்து மாறா கொஞ்சம் நேரம் உக்கத்திட்டு போலானு என்னை அவள் அருகே அமர வைத்தாள்.

நேரம் இரவு 10 மணியை நேருங்க. நிலவோளியில் வேளுச்சத்தில் வாணத்தை ரசித்தவள். என் கைகுள் அவள் கையைவிட்டு பிடிச்சு “மாறா என்னச்சுனு உன் முகம் எல்லாம் வாடியிருக்கு அவள் கேட்டு கொண்டே என் கையை இருக்க பிடித்தவளிடம் ”.

அம்மா மணசு ரோம்பு வழிக்குதுமா. இந்த விளக்கு எரியுர மாதிரி என் மணசு எரியுதுமா. அம்மா புள்ளையா இருந்த நம்மல ஏதேதோ சொல்லி உங்கள என்க்கு கல்யாணம் பன்னிவச்சிது மட்டும் இல்லாம இப்படி பறிகாரமனு நம்மல உயிரவங்குரது புடிக்கலுனு சொன்னப்போ.

மாறா எனக்கும் தான் இது எல்லாம் பன்ன பிடிக்காள தான் இருந்தாலும் இது எல்லாம் நம்ம குடும்பத்துக்காகனு மணச கல்லாகிட்டு செஞ்சுட்டுயிருக்கு. அது மட்டும் இல்ல உங்க அப்பாவும் பாட்டியும் நம்ம நல்லதுக்காக தான் இன்னைக்கு இவ்வளவு விளக்க எத்த சொல்லியிருக்காகனு.

அம்மா காரில் பதியில் விட்ட கதையை சொல்ல தொடங்கினாள். சாமியர் நம்ம விட்டுக்கு வந்துட்டு போன பிரக்கு. உங்க அப்பாவும். பாட்டியும் நமக்கு கல்யாணம் பன்னி வைக்க நினைச்சங்காக தான் ஆனா அவுங்க என்ன வர்புருத்துல. என்னொட பதிலுக்காக மட்டுமே காத்துயிருந்தங்க.

அப்போதான். அந்த கருப்பு உருவம் எனக்கு தொல்லை குடுக்காறுது அதிகமாச்சு. சாமியார் வந்துட்டு போன பிறக்கு நீயும் விட்டுல இருக்குறாத கொறச்சுகிட்டா ஆதனால விட்டுல எங்களுக்கு என்ன நடந்ததுனு உணக்கு தொரிய வய்ப்புல்லா சொன்னவுங்க.

அத்த கருப்பு என்னை ஒவ்வொரு முறையும் மிரட்டவரும் போது. இங்க எறிய விளக்கு வெளிசம் தான் என்னை காப்பத்தும் அவள் சொல்ல நான் எப்படிமானு கேட்டேன்.

புஜை முடித்த இரண்டாது நாள் நான் வழக்கம் போல விட்டு வேளை முடுச்சிட்டு எங்க அறைக்கு வந்தப்போ. என் முன்னாடி அனைக்கு கருப்பு உருவத்துக்கு பதிலா வெள்ளை ஒரு உருவம் வந்தது. நான் பயந்து கதவ திரக்க பத்தப்போ அது அம்மானு சொன்னுச்சு உடனே திரும்பி பார்த்தோப்போ.

அங்க இன்னோரு உருவம் நம்மால நேத்து மிரட்டுனா அதே கருப்பு உருவம் அந்த வெள்ள உருவத்தா பேச விட்டாம பன்னுச்சு. எனக்கு முதலா புரியுள ஆனா அதுங்க சண்ட மாதிரி ஏதோ நடத்து முடியா அந்த கருப்பு உருவம் மறஞ்சுடுச்சு. அப்போ அந்த வெள்ளை உருவம் எங்கிட்ட.

உங்களுக்கு பிரச்சனை வந்தாத உடனே விட்டுல விளக்கு எத்தி வையுங்கா நான் வந்து உங்காள கப்பாத்த வருவனு வக்கு குடுத்து மறஞ்சிடுச்சு.
அனைக்கு நைட்டு உங்க அப்பாவும். பாட்டியும் என்னொட முடிவ கேட்டுயிருந்தப்போ அந்த கருப்பு உருவம் திடிருனு எங்கள சுத்தி வந்து உங்க அப்பா பின்னாடி நின்னுச்சு எனக்கு பயத்துள்ள உடம்பு எல்ல நடங்கும்போது அது.

உங்க அப்பா கழுத்த தெருக்க தொடங்கச்சு நாங்க பதறி எந்திரிக்க எவ்வளவோ முயற்ச்சி பன்னியும் எந்திரிக்க முடியுலா. நானும் பாட்டியும் அது கிட்ட அவர விட்டுடூனு கெஞ்சினோம்
அப்போ அது.
இவனான விட்டு பிறிஞ்சிட்டு இவனாள உனக்கு இனிமேல் ஒரு குழந்தை தரமுடியாது ஆதனால உனக்கு வேற துனையை நான் உனக்கு பத்துட்டா கூடிய சிக்கிரம் அவனோட உன்ன செறவச்சு உன்னொட வயத்துள்ள குழந்தையா நான் வருவேனு. உங்க அப்பாவை கழுத்து நெரிக்க
நான் அதுகிட்ட கெஞ்சினாப்போ அங்க வெள்ளை உருவம் வந்து மறஞ்சது. என்னால நகரவும் முடுஞ்சத்து.

உடனே அது சொன்னத்து ஞாபகம் வர உடனே விளக்கு எத்தினேன் அப்போ வெள்ளை உருவம் வந்து உங்க அப்பாவா கப்பாத்துச்சு. அப்போ உங்க அப்பா நன்றி சொல்லா அது எனக்கு சொல்லதிங்கா உங்க பொண்ணுக்கு சொல்லுங்கானு சொல்ல. அப்போ அவரு நி என் மகளில்லையானு கேட்டாரு.

அப்போ அது நான் சாமியார் பன்ன புசையில் உங்களை பாதுகாக்கா வந்துயிருக்கா. உங்க மகள் நல்ல சக்தியா இருக்க விடாம கேட்ட சக்தி அவள மாறி மாறி நடக்க செய்யுது அதன் விளைவுதான் இப்போ நடந்துச்சு.

இப்போ வந்துட்டு போன கருப்பு உருவம் அவளை கேட்ட சக்தி மாத்தி தொலை குட்டக்க சொல்லி அனுப்பியிருக்கு அதுமட்டுமில்ல அது சொன்னதை செய்யும் காலம் சிகிரம் வரும் மறஞ்சிடுச்சு.

அம்மா அவள் பேச்சை நிருத்தியவள். கைகள் நடுங்கினா. அவள் கையை பிடித்து தைரியம் கொடுத்து அதுக்கு பின்னாடி என்னாச்சுமா கேட்ப்போது.

அது வந்து அவள் தயங்க. நான் விடமால் கேட்டப்போது. அனைக்கு ரத்திரி அது மறஞ்சத்துக்கு அப்புரமா உங்க அப்பா ரொம்பொ
யோசிச்சு அந்த சாமியார் கிட்டையும் ரோம்போ நேரம் பேசினாவரு. ராதிரி படுக்கும்போது எங்கிட்ட என்னோட முடிவு கேட்டப்போ நான் தயங்கினேன். அவரு உன்ன கல்யாணம் பன்ன சொல்லி என் மணச மத்த நினைச்சவரு. ஒரு கட்டத்துல்ல என்னொட காலுல விழுந்து எங்கிட்ட கெஞ்சினாரு.

அனையிலிருந்து அதோட அட்டசாகம் அதிகமாயிருச்சு. என்ன அது மிரட்டும்போது எல்லாம் உங்க அப்பாவும் தான் என்னை காப்பத்த கஷ்டம் பட்டவரு. ஒரு நாள் ராதிரி அதோட அட்டகசாம் அதிமாகி என்ன தர தரனு இழுத்திட்டு வெளியே போனப்போ சாமியர் கூடுத்த கயிரு ஒன்ன எனக்கு கட்டி காப்பதினாரு. அனைக்கு ராதிரி உங்க அப்பாவும் பாட்டியும் வரும் வெள்ளிகிழமை (முன்னாடி அவர் சொன்னதுமாறி ) எனக்கும் உன்னக்கும் கல்யாணம் நடந்தே ஆகனு சொன்னவரு. செல்வி மிண்டும் உன் வயிதுல்ல பிறக்க நம்ம மாறாவால்ல மட்டும் தான் முடியும் சத்தியா.

அதுமட்டும் இல்லாம உன்ன வேற ஒருதன் கர்ப்பம் அகுறாத விட்ட. நி உன் புள்ளகிட்டையே கர்ப்பம் அகுறாது எங்களுக்கு சம்மதம் அதுதான் உணக்கு பதுகாப்புனு சொன்னவரு.

வரும் வெள்ளிகிழமை காலையில்ல 8. 00 மணிக்கு உணக்கு மாறாவுக்கு கல்யாணம். சாமியாரகிட்ட எல்லாத்துக்கும் எற்பாட்டு பன்னசொல்லிட்ட சத்தியானு சொண்ணவரு. இதுக்கு மட்டும் நி ஒத்துக்காள்ள எனக்கு சாவுறாது தவிர வேறு எதுவம் இல்லடானு எழுந்துரிச்சுப் பொய்யிடாரு.

ஆதோட உங்க பாட்டியும் எங்கிட்ட நம்ம குடும்பத்துக்காக இந்த முடிவை நி பன்னியே ஆகனு சொன்னவுங்க. என்னொட முடிவயாருமே கேட்க்கலபா. உங்கிட்டையும் இத்த பத்தி சொல்லவும் கூடாது சொண்ணாங்க.

நமக்கு கல்யாணம் அக்கபோற அனைக்கு உங்க அப்பாகிட்ட எவ்வளவோ கொஞ்சி அழுத்துப்பத்தா ஆனா அவரு எனக்கா. நம்ம குடும்பத்துக்காக முடிவே மதிக்காமா. உன்னையும் என் கழுத்துல்ல தாலி கட்ட சொன்னப்போது மணச்ச கல்லாகிட்டு அங்கே உக்காதுனு அம்மா என் கையை பிடித்து அழுக்கா. நான் அவளை சம்மதனம் பன்னி விடிற்க்கு சொல்ல கிழம்பினேன்.

இரவு ஒளியில். நாணும் அம்மாவும் முசிறியிலிருந்து விடிற்க்கு எங்கள் காரில் திரும்பிக்கொண்டு இருந்தோம் நேரம் 11 நேருங்கி கொண்டுயிருந்து அம்மா சற்று கண்கள் முட்டி உறக்க முயறச்சி பன்னிகொண்டு வந்தாள்.

மலையை விட்டு இறங்கியாதும் அம்மாவை என்னிடம் வழியே காரை நிருத்தக் கூடாது பாட்டி சொல்லியிருக்காக வரும்போதே சொல்லானு நினைச்ச நீ அதை இதை கேட்டதுனாள மறந்திட்டு இப்போ நம்ம விடுக்கு போர வரைக்கு பத்திரமா போகனு அவள் சொல்ல நான் கவணமாக காரை ஓட்டி வந்தேன்.

விடிற்க்கு செல்ல 20 நிமிடமே இருந்து வரும் வழியிலும் வாகணங்களும் எதுவும் இல்லத்தாள விடிற்க்கு சிகிரம் செல்ல நினைத்து வண்டியின் வேகத்தை அதிகம் அகினேன். காற்றை கிழித்து கொண்டு நான் சாலையில் செல்ல. திடிரென்டு ஒரு பெண் எங்கள் கார் வருவதை பார்க்கமள் சாலையை கடக்க முயற்சிக்க நான் சடார் என்று காரை அவள் மேல் மோதமல் நிருந்தி இறங்கினேன்.

அம்மா எழுந்து பார்க்கும் போது நான் காரை விட்டு கிழே இறங்க என் கையை இருக்க பிடிக்க முயற்ச்சி பன்னினாள்.
ஆனால் நான் அதற்க்குள் கிழே இறங்கி அந்த பெண்னை பொய் பார்தேன். நல்ல நேரம் அவளுக்கு அடி எதுவும் பட வில்லை. அதற்க்குள் அம்மாவும் இறங்கி என்னிடம் வந்தாள். அடி எதவும் பட்டலால கேட்டுக்கொண்டு அந்த பெண்னிடம் செல்ல.

அந்த பெண்னோ பயத்தில் கை கால் நடுங்கி பயத்திலிருந்தாள். அதற்க்குள அங்கே இருந்த வயதான ஒருவர் தட்டு தடுமாறி இந்த விபத்தை பார்த்து எங்களிடம் ஒடிவந்தாவர்.

ஏய் லுசு. உங்கிட்ட எத்தனவாடி சொல்லுறாது வண்டிவருதானு பாத்திட்டு வழியா கடக்கனு அவளை அடிக்க போக நான் அவர் கையை பிடித்து நிறுத்தினேன்.

அவர் என்னையும். அம்மாவை பாரத்தவார். ஐயா இது என் பேத்திதான். அவளுக்கு காதும் கேட்க்காது. பேசவும் வாரத்து நிங்க வந்ததை கவனிக்காமா ஓடிவேற வந்திருச்சு. அவளை மணிசிடுங்கா என்றவர்.

எங்களை பின்னாடி வரும் பேருந்தை காட்டி இது தான் நங்க ஊருக்கு போகும் கடைசி பஸ்சு அத நிருந்ததான் உங்க வண்டியா பாக்காம சாலையா கடந்து வந்துடானு அவர் சொல்ல. பேருந்து எங்களை கடந்து சென்றாது.

அம்மா அவளை பாவமாக பார்க்க நான் அவரிடம் ஐயா உங்க விடு எங்கே இருக்கு சொல்லுங்கா நங்க பொற வழியிலே விட்டுடூ போயிறோம் என்றான்.
10 நிமிடம் கழித்து – நாங்கள் வந்த மேயின் ரோடிலிருந்து. கிழை சாலையில் வண்டியை திருப்பும் போது எங்களுடன் அந்த முதியவரும் அவர் பேதியும் எங்களுடன் வந்துயிருந்தனார்.

அவர்களின் கடைசி பேருந்தும் பொனத்தாள் அவரும் அவர் பேதியும் எங்களுடன் அழைத்து வந்தாள் அம்மா. வயசு புள்ளையை நடு ரோடில் விட்டுடு போக கூடாதுனு அவர்கள் கிரமத்துக்கு சென்றோம். சுமார் 30 நிமிடம் குண்டு குழியுமாய் இருந்த சாலையில் வண்டியை ஒடினேன் வரும் வழியில் ஆள் நடமாடம் எதுவும் இல்லை.

நாண் சாலையை கவணமாக ஒட்ட எங்களுடன் வந்த அந்த முதியவர் திடிரேன்னு வண்டியை நிருத்த சொன்னவர். வயல்கள் நடுவே இருந்த இரண்டு குறை விட்டைக்காட்டி ஐயா எங்க விட்டு வந்திருச்சு நங்க இறங்கிகுறோம் சொனார் நானும் வண்டியை நிருத்தினேன்.

கிழே இறங்கியா அவர்கள் எங்களை அவர் விடிற்க்கு வர சொல்லி அழைத்தார்கள். ஆனால் நேரம் நல்லிரவு நேருங்குவத்தாள் அவரிடம் இன்னொறு நாள் வருவதாக சொல்லி நங்க கிழம்பினோம்.

நான் வண்டியை திருப்ப அம்மா அந்த முதியவரிடம் கொஞ்சம் பண்த்தை குடுத்து. அவரிடம் அவர் பேத்தியை பத்திரமாக பத்துக்க சொல்லி. எங்கள் வண்டி அவள் எற்றியவுடன். நாங்கள் மிண்டும் வந்த வழியில் திரும்பினோம்.

நிலவேளியில் வயல்கள் நடுவே நான் வண்டியை ஒட்ட என் அருகிலிருந்த அம்மா அமைதியாய் எதையோ யோசித்துக் கொண்டு வந்தவளின் கையை பிடிக்க சுய நினைவுக்கு வந்தவள்.

மாறா நம்ம இப்போ அப்பத்துலா இருக்கோடா. என்றவள் நம்ம பாட்டி சொன்ன விசியத்தை மறந்து வண்டியிலிருந்து கிழே இறங்கிட்டோம் அவள் சொல்ல நான் புரியாமள் என்னமா சொல்லுரிங்கா அவளிடம் கேட்டப்போ.

மாறா அந்த கருப்பு உருவம் இருட்டுலா மட்டும் தான் நமக்கு தொல்லை தரும் என்பதாள்.

சாமியார் நம்மலா எப்பையும் ராதிரி விளக்கு வெளுச்சம் இருகிறார இடத்துலா என்ன இருக்க சொல்லியிருக்காறு அதனால தான் பாட்டி இன்னைக்கு நம்மல இருட்டுல எங்கையும் தங்கவும் கூடாது. போகும்போதும் வரும்போதும் நம்ம கார விட்டு இறங்காம பத்திரமா நம்மல வர சொன்னாங்கு அவள் சொல்லி முடிக்கவும்.

எங்கள் வண்டி அடச்சு அடச்சு நகர்ந்தது. அம்மா பயத்து என் முகத்தை பார்க்க. மேயின் ரோட்டுக்கு செல்ல ஒரு திருப்பம் மட்டும் இருந்ததாள் நான் வண்டியை மேல்ல எற்ற முயற்சி பன்னினேன் ஆனால் வண்டி மேல்ல எறத்தாள். நான் வண்டியை ஒரு ஒரத்தில் மரத்துக்கு அருகில் நகர்த்த வண்டி தானாக நின்றாது.

எங்கள் வண்டி ஸ்யுசி டைப்பி மற்றும் புதிய டெக்னாலஜி நிறைத்தவை என்பதாள். நான் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்ய முயற்சி பன்னுனேன்
ஆனாள் எந்த பலனும் இல்லை என்பதாள் வெளியே செல்ல கதவை திறக்க அம்மா என்னை தடுத்தவள் என்னை வெளியா பாரக்க சொன்னால்.

நான் வெளியா பார்த்தப்போ நாங்கள் சற்று முன் விட்டில் விட்டு வந்தா முதியாவர் அங்கே நின்று இருந்தார்.

அப்போ. நான் அம்மாவை பாரக்க அவளோ பயத்தில் கைகள் நடுங்க என்னிடம் மாறா அந்த கருப்பு உருவம் வந்திருச்சு சொல்லி. என் கையை இருக்க பிடிக்க. நான் அவளை பார்த்ப்போ

எங்கள் காருக்குள் பின் பக்கம் இருக்கை இருந்து முச்சு காற்று வெகமாக வர நான் திரும்பி பார்த்தப்போ அந்த உருவம் என் அம்மாவின் முதுகில் கையை வைத்துயி்ருந்தாது.

நான் அதை பார்த்தவுடன் என் கை தானாக பயத்தில் அம்மா கையை இருக்க பிடிக்க அந்த உருவம் என்னை பாரத்து சிரித்தாது.
என் கை பயத்தில் தானாக அம்மா கையை இருக்க பிடிக்க அந்த உருவம் என்னை பாரத்து சிரிக்கும் போது. அம்மா என்னை அழைத்தாள்
நான் அவள் கூப்பிட்டவுடன் திரும்பி அவர்களை பார்க்க முயற்சி பன்னும்போது தான் உணர்தேன் காரணம் என்னால் திரும்பவே முடியவில்லை.

அம்மாவும் என்னை மறுமடியும் மறுமடியும் அழைக்கா என் கண்களை மட்டும் கஷ்டப்பட்டு திரும்பி பார்த்தப்போ நிலா வெளிச்சமும் மேகங்களாள் மறையாத் தொடங்கி கொண்டு இருந்தாது.

நிலா வெளிச்சம் குறையா குறையா எங்கள் காருக்குள் இருட்டு எங்களை சுழ்ந்துக் கொண்டப்போது கற்றை உரியும் சத்தம் கேட்டது அம்மாவும் நானும் இருட்டி எங்கள் கைகளை மட்டும் இருக்க பிடித்து கொண்டிருந்தோம்.

பத்து நிமிடம் இருட்டில் என்ன செய்வது என்னா இருவரும் பயத்தில் தவித்தப் போது நிலா வெளிச்சம் மிண்டும் வந்தது ஆனாள் அப்போது எங்களால் சரியாக முச்சுவிட்ட முடியாமல் தவிக்க தொடங்கினோம்.

அப்போ தான் புரிந்து அந்த உருவம் எங்கள் காருக்குள் இருந்த காற்றை உரிந்ததை. அம்மா அந்த கருப்பு உருவத்துகிட்டா எங்களை விட்டு விடா கேட்டு கொண்டு இருந்தபோது.

அந்த உருவம் அவள் மேல் இருந்தை கையை எடுத்து விட்டு. என் பக்கம் பார்த்து அதன் கையை என் பின் தலையை பிடித்து வேகமாக இழுக்கா தொடங்கியாது.

அம்மா அது என்னை தக்குவதை உணர்ந்தவள் அதனிடம் என்ன விடுவிக்க சொல்லி கெஞ்சி கேட்டப்போ. என்னாள் சுத்தமாக முச்சுவிடாமல் தவித்தேன். அம்மாவும் கிட்டதட்ட அதே நிலமையில் இருந்தாள் அப்போது.

அது அம்மாவிடம் இப்போ இவனை காப்பத்த என்ன பன்னுவனு கேட்டுடூ. என் தலையை இன்னமும் இழுக்க நான் வழியில் துடித்தேம்.
அப்போ ! அம்மா அந்த உருவத்துகிட்ட நீ சொல்லுராத நான் செய்யுரானு என் மகனை விட்டூடூ சொல்லி கெஞ்சியவளை. என் கையாள் அவள் கையை பிடித்து அவளிடம் கெஞ்சம்மாள் இருக்க சொன்னப்போ.

அந்த உருவம் என்னை எழனமாய் பார்த்து என் தலையை விட்டா. என் தலை மட்டும் அசைத்து நேரக உக்கார முயற்சி பன்னினேன். ஆனால் என் உடம்பை அசைக்கவே முடியாமல் இருந்தப்போது.

அது அம்மாவிடம் அவன் இருக்கப் போறாதே 10 நிமிசம் தான். நேற்று எனக்கு கிடைத்த சந்தப்த்தை கேடுத்துக்கு தண்டய இந்த காருக்குள் இருக்குறா கற்றை மட்டும் முழுச்சா நான் உருஞ்சுட்ட.

அது மட்டும் இல்லாம அவன் உடம்பையும் நகர முடியாம பன்னிட்டா. உன்னாள முடுச்சா பத்து நிமிசம் வேறும் பத்து நிமிசம். இவன் உயிரை நீ காப்பதிட்டா இவனை நான் விட்டு விடுறேனு சொல்லி.

அது மறையும் முன். என்னை பார்த்து. இவளை உன்னாள இனைக்கு காப்பத்தவே முடியதுனு சொல்லா ? அம்மா மட்டும் நகர தொடங்கினாள்.
அம்மா கஷ்டப்பட்டு கார் கண்ணாடியை திறக்க முயற்சி பன்னினாள் ஆனாள் அது நகரவே இல்லை. என்னாள் முச்சு விட்டா முடியமலும் நகரவும் முடியாமலும் அவள் கையை பிடித்து

அவளிடம் எனக்கு எது நடத்தாலும் அந்த கருப்பு உருவம் சொல்லுராதை மட்டும் செய்யதாமானு சொல்ல எனக்கு முச்சு முட்டா தொடங்கியாது.
அம்மா நான் தவிப்பதை பார்த்தவள் கார் கண்ணாடியை உடைக்கா முயற்ச்சி பன்னினாள் ஆனால் எங்கள் வண்டி உயராகம் என்பதாள் வேறும் கையாள் அதை உடைக்க முடியமாள் தவித்தவள்.

என் கண்கள் தானாக நினைவு இழந்து கண்களை முடியப்போது அம்மா என் கண்ணத்தில் தட்டி ஏதேதோ சொல்லினாள் ஆனாள் என்னாள் அதை உணர முடியமாள் முச்சு விட்ட தவித்தப்போ.

என் வாய் வழியில் காற்று வர என் கண்களை திறந்தேன். அப்போ என் மடியில் அமர்ந்து என் தலையை இருக்க பிடித்துயிருந்த அம்மா. கண்ண திறடா மாறானு என் இதழ்களை அவள் இதழ்களாள் பிரித்து. என் வாய்க்குள் அவள் முச்சு காற்றை வேகமா அம்மா விட்டா தொடங்கினாள்.

எத்திரு மாறா எத்திரினு அம்மா அவள் இதழ்களை என் இதழ்களுடன் இனைத்து எனக்கு முச்சு காற்றை மற்றி மற்றி விட்டா எனக்கு நினைவு மிண்டும் வர தொடங்கியாதும் அம்மா என்னை கன்னத்தை தட்டி எழுப்பியவளிடம். முச்சு விட்ட முடியலா அம்மானு சொன்னப்போது.

கொஞ்ச நேரம்பா அந்த உருவம் கொடுத்த நேரம் முடியா இரண்டு நிமிசம் தான் இருக்குனு. அவள் சொல்லும்போது எட்டு நிமிடமாக அம்மா என்னை எழுப்பா முயற்ச்சி பன்னியிருகிறாளும் நினைக்கும் போது மிண்டும் எனக்கு முச்சு முட்டா.

அம்மாவை இழுத்து அவள் தலையை இருக்க பிடித்து இவள் உதடுகளை உரியா தொடங்கினேன். அம்மா என் பிடியாள் தலையை அட்டா முயற்சி பன்னும்போது. அவள் நக்கை என் வாயிக்குள் இழுத்து உறிய தொடங்கினேன். என் மார்ப்பு அவள் மார்பை நசுக்கா அவள் வாயிலிருந்து காற்றை உறிய தொடங்கினேன்.

அப்போது அவள் எச்சியில் கற்றுடன் என் வாய்க்குள் நுலையா. அவளும் என் தலையை இருக்க பிடித்து இருவரும் முச்சு காற்றை மற்றி மற்றி சவாசிக்கும் போது எங்கள் கார் கதவு திறந்தது.

உடனே அம்மா என்னு விட்டு பிரிந்து கதவை நன்றாக திறந்து என்னை வெளியே தளினாள். நான் தரையில் விழுந்து காற்றை சாவிக்கும் போது. எங்கள் காருக்குள் அந்த கருப்பு உருவம் நுலையா கார் கதவு மறபடியும் முட்ட தொடங்கியாது. நான் பதறிபோய் வேகமாக எழுந்து போது.
எங்கள் காருக்குள் அந்த கருப்பு உருவம் நுலையா கார் கதவு மறபடியும் முட்ட தொடங்கியாது. நான் பதறிபோய் வேகமாக எழுந்து போது.
அந்த கதவு சடார் என்று முடியது. அம்மா உள்ளே அந்த உருவத்துகிட்ட மடிக்கொண்டு இருக்க. நான் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தவித்தப்போது அருகிலிருந்த கல்லை எடுத்து கார் கண்னாடியை உடைக்க முயற்ச்சி பன்னினேன் அப்போது.

என் பின் தலையில் இவ்வளவு நேரம் அமைதியா
இருந்த அந்த முதியவர் என்னை கட்டையாள் அடிக்க நான் தடுமாறி கிழே விழுந்தேன். அம்மா காருக்குள் இருந்து என்னை பார்த்து கதறினாள்.
அந்த முதியவர் என்னை மீண்டு அடிக்க நான் அவரை தடுக்க முயற்சி பன்னும்போது தான் உணர்ந்தேன். அவர் அவராகவே இல்லைனு என்னை விடாமல் தகியவர் நான் மயங்கும் நிலமைக்கு வர.

அவர் என் கைகளை இரண்டும் இருகி பிடித்து என்னை அம்மா இருக்கும் கார் முன்னாடி நிருத்தினார். அம்மா அழுத்தபடி என்னையே பார்த்தவள் என்னை காப்பாத்தா.

கார் கண்னாடியை தட்டி தட்டி உடைக்க முயற்சி பன்னும்போது நான் கோவிலில் போட்டு விட்ட கண்ணாடி வலையல் உடைத்து அவள் கையில் குத்தி ரத்தம் வந்தாது.

நான் அவளிடம் அமைதியாக இருக்க சொன்னப்போ அந்த உருவம் கருக்கு உள்ளே பதியும். வெளியே பதியுமாய் இருந்த எங்களை பார்த்து ரசிக்கா.
நாங்கள் இருவரும் மற்றவருக்காக அந்த உருவத்துகிட்ட. நீ என்ன சொன்னாலும் நான் பன்னுரேனு இருவரும் மாத்தி மாத்தி கெஞ்ச அந்த உருவம் எங்களை ரசித்து பாரத்துக் கொண்டே இருக்க எங்களிடம்.

நீ அவளுக்காவும். அவள் உன்க்கவும் கெஞ்சுறாதுனாள விடுறேன் ஆனா அதுக்கு நீங்க இரண்டு பேரும் நான் சொல்லுர படி இந்த ராதிரி முழுக்க நடப்பேனு சத்தியம் பன்னு விடுறேன் சொல்லா.

அம்மா என்னை கப்பாற்ற முதலில் ஒப்புக்கொனண்டாள். ஆனாள் நான் சற்று யோசித்து சாரி சொன்னவுடன் அந்த முதியவர் என் கை கட்டை அவிழ்த்து என்னை காருக்குள் போக சொல்ல. நான் தட்டு தடுமாறி வந்து காருக்குள் எறினேன்.

கருக்குள் அம்மா கையில் ரத்தம் வடியே அமர்ந்து இருக்க அதை துடைத்து விட்டேன்.

அப்போ அந்த உருவம் எங்களிடம் நேற்று ராதிரி என்னை எமத்தினே உங்ளுக்கு முதல் தன்டனையினு. நேற்று ராதிரி மாதிரி துணி எல்லா அவிழ்த்து அந்த முதியவர் கிட்ட துக்கிபோட சொல்ல நானு அம்மாவும் தடுமாறு போது
அது எங்களிடம். !

இதை மட்டும் நிங்க பன்னால. வெளியே இருந்த முதியவரை கட்டி.

உன்னை இப்போவே கொள்ள பன்ன சொல்லிவிட்டு உங்க அம்மாவையும் இன்னைகே இவனாள காரப்பமாக செய்யுவேன். சொன்ன அந்த உருவம்.

எங்களை யோசிக்க விடாமல் செய்ய. அந்த முதியவர் என்னை நோக்கி வர வழைக்காக
நான் அம்மாவையும். அம்மா என்னயும் பார்த்து இருவம் தயக்கத்தில் இருக்க. அந்த முதியவர் என்னை நோக்கி வந்தவர் காருகுள் அவர் கையை விட்டு என் கழுத்தை நெருக்க தொடங்கினார்.

இதை பார்த்த அம்மா உடனே அவர் கையை என் கழுத்திலிருந்து பிறிக்க முயற்சி பன்னினாள்.

ஆனாள் அவள் முயற்ச்சி பன்ன பன்ன அவர் பிடி மேலும் இருக்கினார். அப்போ அத்த உருவம் எனக்கு நேரம் இல்ல முதல் நீ சிகிராம கலுட்டி கூடுனு அம்மாவை மிரட்ட. என் கண்கள் முடுவதை உணர்ந்த அம்மா.

அவள் கையை எடுத்தவள் வேகமாக கார் கதவை திறந்து வெளியே நின்றவள் எதையும் யேசிக்காமல் விரு விருனு அவள் துணிகளை அவிழ்ந்து காருக்குள் எரி அந்த முதியவர் கிட்ட துனியை கூடுக்க அவர் என் கழுத்திலிருந்து கையை எடுத்து விட்டு அம்மா துணியை வங்கி நின்றார்.

அம்மா காருக்குள் உடையில்லாமல் இருக்க. நான் சுயநினைவுக்கு வந்தேன். நேற்று போல் இன்றும். எங்களுக்காக அவள் செய்ததை நினைத்து வருந்தினேன்.

அப்போது அந்த முதியவர் அம்மா துணியை எடுத்து மேத்து பார்க்க எனக்கு கோவம் வந்தது அம்மா அதை பார்க்க முடியாமல் தவிக்க பாவமா இருந்துச்சு.

உடனே நான் அந்த உருவத்துகிட்ட எங்களை விட்டுக்கு அழைத்து சென்ற பின் உண் இஷ்டம் போல் என்ன வேனாலும் சொல்லு பன்னுறோமும் சொன்னப்போது.

ம்மம்ம யோசிகிறா மாதிரி நடித்த உருவம். சாரி சொல்லியது என்னிடம். அதறக்கு முன் நீயும் உன் துணி எல்லாதையும் அவன் கிட்ட கூட்டுத்தே ஆகனு சொல்ல.

எனக்கு வேறு வழியில்லாமல் என் துணியை அவிழ்த்து கூடுக்க அந்த முதியவர் அங்குயிருந்து கிளம்பினார். எங்கள் காரும் ஸ்டார் ஆனாது.
கார் முன் விளக்கு எறியா அம்மா அவள் உடம்பை மறைக்கா கஷ்டம் பட்டால். நானு என் உடம்பை மறைக்க வேண்டியிருந்தாள் அந்த உருவத்திடம் எங்களை சிகிரமாக வண்டி எடுக்க வேண்டினேன்.

அப்போது அந்த உருவத்தின் சக்தியாள் கார் நகரத்த கிழை சாலையிலிருந்து மேயின் ரோடுக்கு வந்தப்போது அது எங்களிடம். வண்டியை நிருந்தி எங்களிடம்.

உங்களை நான் விடிற்க்கு அழைத்துச் சொல்லும் வரை நிங்கள் இருவரும் சும்மா வரது எனக்கு பிடிக்கால அதுனால இவள உன் மட்டியில் உன் முகத்தை பார்த்து உக்கார வையுனு சொல்லா.

நான் அம்மாவை பார்த்தபோ. நேற்றுப்போல் இன்றும் அவள் இருட்டி அவள் உடம்மை மறைக்க முடியாமல் தவித்தவளை காப்பற்ற. அம்மா கையை பிடித்து வங்கமானு அவளை அழைத்தேன்.

எற்கனவே அந்த உருவத்தை பற்றி தெரிந்தாள் அம்மாவுக்கு வேறு வழியிலாமல் என் அருகே வந்தவள் அவள் கால்களை இரண்டும் பிறிந்து என் தொடைமேல் உக்கார்த்தவள். என் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் என் மாரில் முகத்தை மறைக்க எங்கள் கார் நகர்ந்து.

அம்மா என்னை இருகி பிடிக்க அமர்ந்து வர எங்கள் கார் தானாக நகர்ந்து விடிற்கு வந்துக் கொண்டுயிருத்து அப்போது.

மீண்டும் வண்டி நின்றாது. அம்மாவும் நானும் விடிற்க்கு வந்துவிட்டோம் என்று நினைத்து வெளியே பார்க்க. திருச்சி போருந்து நிலையத்துக்கு வெளியே நிற்த்தி அது எங்களை பாரத்து சிரிக்க.

நாங்கள் இருவரும் புரியாமல் அந்த உருவத்தை பார்க்க. துரத்தில் இரவு நேரம் காவலர் எங்கள் வண்டி நடு ரோட்டில் நிற்க்க எங்களை பார்த்து வசில் அடித்துக் கொண்டு இருந்தார்.

எனக்கு சிறு பயம் வர. நான் அதுகிட்ட வண்டியை எடுக்க சொல்லி கேட்டப்போ.

அது எனக்கு வண்டி ஒட்ட போர் அடிக்குத்து நிங்க இரண்டு பேரும் வெளியே இருந்த பேருந்தை காட்டி விடிற்க்கு செல்ல சொல்ல எங்களுக்கு துக்கிவாரி போட்டாது.

உடம்பில் ஒட்டு துணியில்லாம் கார்குள். அது ஊர் உலக்குதுக்கு அம்மா. மகனாக இருக்கும் நாங்கள் எப்படி இருவம். இப்படியே வெளியே எப்படி செல்ல முடியும். அதுலையும் எங்களை வசி அடித்து கொண்டு கோவமாக எங்களை நோக்கி வரும் காவலர் எங்களை இப்படியே பார்த்தாள் எனவாக்கு நினைத்து பார்க்குபோதே உடம்பு எல்லாம் நடுங்க.

நானும் அம்மாவும் என்ன செய்வது தொரியாமல் அதுகிட்ட உணக்கு போர் அடிக்காம இருக்க நாங்க என்ன பன்னனும் சொல்லு செய்யுரோம் முதல்ல கார்ரை எடுக்க சொல்ல.

அது எங்களிடம் இப்போ இருந்து இந்த கார் உங்க முத்தம் சத்ததிலா மட்டும் தான் ஒடும் நிங்க எவ்வளவு வேகமா மாத்தி மாத்தி கூடுகிறிங்களோ அவ்வளவு வேகமா நான் உங்களை விட்டுக்கு கூட்டு செல்லுவேனு சொல்ல.

நான் உடனே நிலையை சரி செய்ய அம்மாவிடம் இங்கு இருத்து தப்பிக்க முத்தம் தான் ஒரே வழியினு அவளை அவரபடுத்தி. அம்மாவுக்கு முத்தம் குடுக்கத்தேன். அம்மா தயக்கத்தில் முத்தம் தர மறுக்க

அது எங்களிடம் இருவரும் மாதி மாதி தந்தாள் தான் வண்டி நகறுனு சொல்ல.

அம்மாவும் வேறு வழியிலாமல் முத்தம் தர தயங்கியபோதுஅம்மா கண்களை பாரத்து குடுக்க சொன்னேன்.
அம்மா தயங்கி கண்களை முடியவள். அவள் இதழ்களை பிரித்து என் நேத்தியில் முத்தம் தர எங்கள் காரும் நகர தொடங்கியாது. நான் அவள் நேத்தியில் குடுக்க அவளும் என் நேத்தியில் குடுக்க எங்கள் வண்டி அடச்சு அடச்சு நகர்ந்து மிண்டும் நிக்க.

நாங்கள் அந்த உருவத்தை பார்த்து அது தான் நீ சொன்ன மாதிரி மாத்தி மாத்தி முத்தம் குடுத்துக்கறோம் இல்ல சிகிரமா எங்களை இங்கு இருந்து குடிட்டு போக சொன்னாப்போ.

அது எங்களை பார்த்து குறும்பாக சிரிந்துவிட்டு. வண்டி சும்மா நகருமா. முதல் கிர் போடனுமள சொல்லிவிட்டு என்னை பாரத்து வண்டி கிர் எங்க இருக்கு அதை பொட்டு காட்டி.

சொல்லி குடுக்க நிங்க உதவி பன்னுங்கா உங்களை சிகிரமா விட்டுலா விடுறானு சொல்ல.
நான் அம்மாவை என் மார்ப்பில் இருக்கு அனைத்துக்கொண்டு கிர் போட்டப்போ அது சுசகமாக சிரித்துக் கொண்டு எங்களை பாரத்து. ! நாங்களும் குழம்பினோம்.

அப்போ அது நான் சொன்னா கிர் வண்டியில் இருக்குறாது இல்ல உங்க கிட்ட இருக்குறாது சொன்னாது. நன் அதுகிட்ட விளக்கமா சொல்லு எங்களுக்கு புரியுலையினு கேட்டப்போ.

அது. எங்க காதுகிட்ட வந்து அதை சொல்ல அம்மா என்னை விட்டு பிறிந்தாள். அப்போ அந்த காவர் எங்களை நேருங்கா. அது சிகிரமாம கிர் போடுங்க உங்களை காப்பத்துரேன் சொல்லா அம்மா என்னை பாரக்கா. நான் அவளிடம் எனக்கு வேற வழி தொரியுலாமானு சொல்லா.

அம்மா என்னை விட்டு மேல் எந்திரிந்தவள் காலை விரிக்க என் அண் உருப்பை எடுத்து அவள் பெண் உருப்புக்கு நடுவே வைக்கா. அம்மா என் கண்களை பார்த்தவாரு கிழே நகர்த்து உக்காறா.

அந்த உருவம் இப்போது சத்தமாக எங்களிடம் சொன்னத்து சிகிராம அவன் உருப்பு உன்னகுள்ள விட்டு அட்டு அது தான் இப்போ இந்த வண்டியின் கிர் புரியுதாத. நேரம் அகுது சிகிரம்.

அது சொண்னத்துப்போல் என் அம்மா புன்டைக்குள் என் சுன்னியை இடிக்கா வரும்போது.

அம்மா என்னை கட்டி அனைத்து என்னால முடியாது மாறா. நி என் புள்ளடா என் மணசு ஒத்துக்காது அவள் அழுக. அந்த காவலர் என் கண்ணாடியை தட்டினார். அவர் அம்மா இந்த மோலத்தில் பாத்து விடுவாறோனு அம்மாவை மேலே துக்கி என் சுன்னியை அவள் புண்டைக்குள் வேகமாக எத்தினேன். எங்கள் காரும் சடார் என்று வேகமாக நகர்த்து.

என் சுன்னியை அவள் புண்டைக்குள் வேகமாக எத்திய உடனே. எங்கள் கார் சடார் என்று வேகமாக நகர்த்து.

என் சுன்னி அம்மாக்குள் நேற்றுப் போல் இறங்கி இறுந்தது.

அம்மா என்னை இருக்க அனைத்து. அவள் வழியை தங்கி கொண்டு அமைதியாய் வந்தாள். அப்போ அந்த உருவம் முத்தம் சத்தம் கேட்க்களானா வண்டியை மிண்டும் நிறுத்தப் படுமுனு செல்ல நான் உடனே அம்மாவின் அழுகையை நிருத்தவும். வண்டியை அது இயக்கவும் அம்மாவின் உதட்டில் முத்தம் தந்தேன் எங்கள் வண்டியும் சிரிபயந்து.

என் முத்தின் வேகத்திற்க்கு எற்ப்ப 10 நிமிடத்தில் எங்களை விடிற்க்கு அழைத்து வந்தது. நாங்கள் அது சொன்னத்துப்போல் விடாமல் முத்துடன் எங்களை உருப்பை இருவருக்குள் வைத்துக் கொண்டு வேறு வருவும். அது வண்டியை வரும் வழியில் வேறு எங்கையும் நிறுத்தும் இல்லை.

அம்மா தான் குழுங்கி குழுங்கி அழுந்துக்கொண்டு வந்தாள். அந்த உருவம் எங்ளை ரசித்துக் கொண்டு விட்டிற்க்கு வந்து வண்டியை நிறுத்தியவுடன் நான் அம்மா புன்டையிலிருந்து முதலில் என் சுன்னியை எடுத்தேன்.

காரணம் நேற்றுப்போல் எதாவுது அது எங்களுக்கு பன்னி. நாங்கள் மாடிகிட்டு தவிக்காமா இருக்க வேகமா என் சுன்னியை எடுக்கா அம்மா வழியில் என்னை இருக்க பிடித்தாள்.

அம்மா இருக்கி பிடித்ததில் கழுத்திலிருந்த தாலி என் மார்ப்பில் அழுத்தி எனக்கு வழியை தந்தது.

அம்மாவின் புண்டையில் இருந்து என் குஞ்சை எடுத்தப்போ. அது அவள் புண்டை இருந்ததாள் வழுக்கி விழ. என் சுன்னியை தொட்டு பார்க்க அது இரமாக இருந்தாது.

அப்போது அம்மா என்னை பாரக்க முடியமால் என் கண்னை அவள் கையாள் முடியவள். என்னிடம் கண்ன முடியே இருடா என்ன பக்கத்துனு சொன்னவள்.

நான் உள்ளே போய் முதல்ல துணி மாதிடு உன்னை கூப்பிடுறனு அது வரைக்கு கண்களை திறக்காதே மாறானு. அவள் சொல்ல நான் அவளை உள்ளே அனுப்பினேன் அம்மாவும் என்னை விட்டு எழுத்து அம்மனமாக ஒட்டமும் நடையுமாய் விடிற்க்குள் சொன்றாள்.

அம்மா சென்றாவுடன் தான் உணர்ந்தேன் எங்கள்
காருக்குள் அம்மாவின் பென்மை வாசம் விசாயதை சுவசித்தப்போது. அந்த உருவம் நல்ல இருந்தாசா கேட்டத்து அப்போ தான் நான் சுயாநினைவுக்கு வந்து திரும்பி பார்த்தேன்.

தொடரும்…

என் mail id : rameshkumarcool143007@gmail. com
.
இந்தக் கதைகள் என்னுடையது அல்ல. ஆனால் பலரிடமிருந்து வந்தவை!
படித்ததற்கு நன்றி உங்கள் கருத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் (குறிப்பாக தமிழ்நாடு பெண்கள் அண்ட் ஆன்ட்டிஸ் என்னை தொடர்பு கொள்ளவும்) மின்னஞ்சல் மற்றும் ஹேங்கவுட்கள் மூலம் நான் தொடர்பில் இருப்பேன்.

புடிச்சா மீட் பண்ணலாம். உங்கள் ரகசியம் காக்கப்படும்.

6873600cookie-checkமழை வர போகுதே – 1no